Ο άχαρος ρόλος του Παπαλουκά

Οι σχεδόν 2.000 φίλοι του Πανιωνίου που βρέθηκαν χθες στο Ελληνικό και οι χιλιάδες που παρακολούθησαν το ματς με τη Ρεάλ από την τηλεόραση αφενός θα έκαναν αρκετή ώρα για να συνέλθουν, αφετέρου θα κάνουν χρόνια να ξεχάσουν ό,τι βίωσαν. Εντάξει, το γνωρίζουμε και το έχουμε τονίσει εκατομμύρια φορές πόσο εύθραυστο είναι το άθλημα με την πορτοκαλί μπάλα. Αλλά χθες ο μέσος όρος ξεπεράστηκε κατά πολύ!

Οι «Πάνθηρες» πανηγύριζαν στην εξέδρα του Ελληνικού, βλέποντας τον αγαπημένο τους Πανιώνιο να έχει γονατίσει τη Ρεάλ και να προηγείται με 28 πόντους στο 25' (55-27). Πανηγύριζαν, αλλά παράλληλα έτριβαν και τα μάτια τους γι' αυτό που έβλεπαν. Εμαθαν, όμως, και γιατί η Ρεάλ αποκαλείται «βασίλισσα». Το βάρος της φανέλας έπαιξε ρόλο και το +28 του Πανιωνίου έγινε -1, λίγο πριν κλείσουν οι κουρτίνες. Επειτα από αρκετό καιρό η τύχη, όμως, χαμογέλασε στους «κυανέρυθρους». Τα εύκολα σουτ της Ρεάλ δεν βρήκαν τον στόχο με το σκορ στο 66-66, κάτι που δεν μιμήθηκε λίγο πριν από το φινάλε ο αέρινος Ααρον Μάιλς, με ένα από τα αγαπημένα του coast to coast.

Πέραν της μεγάλης σημασίας της νίκης για τον Πανιώνιο, ο κόσμος βλέποντας αυτό το ματς αγάπησε ακόμα πιο πολύ το μπάσκετ. Ρεαλιστικά η ομάδα του Τριφούνοβιτς πλησιάζει ακόμα πιο πολύ στον στόχο της πρόκρισης στους «16» της Ευρωλίγκας. Με τον Ντικούδη στον λίγο χρόνο που έπαιξε να δείχνει ψυχολογικά και σωματικά έτοιμος, ο «ιστορικός» μπορεί να περιμένει πολλά πράγματα στη συνέχεια και δεν μιλάμε μόνο για την Ευρωλίγκα.

Πριν από τη ματσάρα του Ελληνικού, που θύμισε Ελλάδα – Σλοβενία πέρυσι στην Ισπανία, ο Ολυμπιακός ούτε καν ίδρωσε για να ξεπεράσει το εμπόδιο της Αβελίνο. Εκ των προτέρων υπήρχε η εκτίμηση ότι το ματς θα είναι εύκολο, οι όποιες αμφιβολίες απλώς είχαν να κάνουν με το πώς θα εμφανισθεί ο Ολυμπιακός και όχι με το πόσο θα μπορέσει να αντισταθεί η αδύναμη ιταλική ομάδα.

Δεν έλειψαν, πάντως, σε μια ήρεμη αγωνιστικά βραδιά και οι «ομορφιές». Η παρεξήγηση που δημιουργήθηκε και εν τέλει έληξε ανάμεσα σε φιλάθλους του Ολυμπιακού και τον Παπαλουκά έχει τις ρίζες της στην εν γένει συμπεριφορά του «Τεό» στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Και αγωνιστικά (ήταν σε κακή μέρα) και εξωαγωνιστικά (φίλαθλοι του Ολυμπιακού του προσάπτουν τη συμμετοχή σε φιλικά πηγαδάκια με παίκτες του Παναθηναϊκού). Κατά τη γνώμη μας, κακώς δημιουργείται το όποιο θέμα (έστω και αν ο Παπαλουκάς δείχνει κάπως υπερβάλλοντα ζήλο στην προσπάθειά του να μη γίνονται επεισόδια). Πάνω από όλα δεν πρέπει να ξεχνάμε δύο πράγματα: α) Εδώ και 2-3 χρόνια αυτό που αναρωτιόνταν πολλοί φίλαθλοι του Ολυμπιακού ήταν πότε θα γυρίσει ο Παπαλουκάς για να επανέλθει η ομάδα τους στην κορυφή. Ο διεθνής άσος επέστρεψε. Επομένως, προς τι η γκρίνια; β) Τα πάντα κρίνονται στο τέλος. Ο Ολυμπιακός του 1997, που μεγαλούργησε εν τέλει, είχε ηττηθεί από τον ΒΑΟ του Αρμούτη και του Γκουσγκούνη. Η τωρινή ομάδα ηττήθηκε από τον κυρίαρχο του ελληνικού μπάσκετ, τον Παναθηναϊκό, και όχι από τα... Τρίκαλα (αντίστοιχο ΒΑΟ). Το δίδαγμα; Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό...