Αγιε μου Σώστη, σώσε με...

Το απλούστατο (αυτονόητο για πολλούς) συμπέρασμα για τους φίλους του Ηρακλή μετά την πρόσληψη του Μάκη Κατσαβάκη στη θέση του Ροδόλφο Μπορέλ είναι το εξής: ο Ρέμος άργησε ένα μήνα. Οχι για να προσλάβει τον Κατσαβάκη, αλλά για να προσλάβει αντικαταστάτη του Πεντράθα. Περίπου ένα μήνα το σκεφτόταν.

Ακόμη και το «διπλό» στη Νέα Σμύρνη, επί των ημερών του Μπορέλ στην τεχνική ηγεσία, δεν το χάρηκαν κι ας ήταν ό,τι καλύτερο έχει πετύχει η ομάδα τους ύστερα από 12 αγωνιστικές.

Διαπίστωσαν διά γυμνού οφθαλμού ότι η ομάδα δεν μπορεί να προχωρήσει με το «πείραμα Μπορέλ», ότι χρειάζεται επειγόντως ο προπονητής των ειδικών αποστολών και συμφωνούν όλοι τους ότι το κενό που δημιουργήθηκε από την απόλυση του Πεντράθα είναι μεγάλο. Βέβαια, έχουν ξεχάσει ότι ωθούσαν τη διοίκηση του Ηρακλή να διώξει τον Πεντράθα. Και από την άλλη, μία διοίκηση «ασθενούς αντιστάσεως» άφησε να εννοηθεί ότι κακώς δεν στηρίχθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή ο Πεντράθα και ίσως δεν έπρεπε να απολυθεί. Οι παλινδρομήσεις είναι το χαρακτηριστικό της εσωτερικής λειτουργίας από νέους παράγοντες που απέφυγαν τα εξής:

• να οριοθετήσουν συγκεκριμένους στόχους,

• να ενισχύσουν το υλικό του Ηρακλή με ουσιαστικές επιλογές,

• να πείσουν ότι υπάρχει συμπαγές διοικητικό σύνολο και δεν κάνει ο καθένας του κεφαλιού του.

Παρ' όλα αυτά, δεν θα πρέπει να λησμονούν κάτι πολύ σημαντικό: δεν υπάρχει κανείς άλλος να αναλάβει. Δεν υπάρχει κανένας άλλος που θα παίξει τον ρόλο του ήρωα και αν δεν υπήρχαν ο Ρέμος και οι συν αυτώ, ένας Θεός ξέρει τι θα μπορούσε να συμβεί κι αν σήμερα θα μιλούσαμε για τον Ηρακλή της Α' Εθνικής.

Θα πρέπει βέβαια να σημειώσουμε ότι μέσα από τις παρατηρήσεις των φίλων του Ηρακλή, μέρες τώρα, διαπιστώνουμε πόσο έχει αντιστραφεί το κλίμα για τον άνθρωπο που σήκωσαν στις πλάτες τους όταν ανέλαβε δράση στην ΠΑΕ Ηρακλής το καλοκαίρι του 2007.

Μέχρι και από την Κρήτη λάβαμε «μηνύματα» για τον Αντώνη Ρέμο και μεταξύ άλλων αναφέρονται:

• στη χαλαρή έως και μηδενική αντίδραση της ΠΑΕ σε «σφαγές» της διαιτησίας,

• σε αποφάσεις που ένας παραδοσιακός παράγοντας θα λάμβανε άμεσα και στον Ηρακλή αφήνουν να κυλά ο χρόνος σε βάρος της ομάδας τους (όπως στο θέμα προπονητή),

• σε κακή διαχείριση χρόνου και χρήματος (ακόμη κι αν είναι λίγα) σε ό,τι έχει να κάνει με τις μεταγραφές που δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα ή τουλάχιστον τα απαραίτητα για να αποφύγει η ομάδα τις περιπέτειες.

Είναι πολύ εύκολο να κάνεις υποδείξεις, όταν μάλιστα βρίσκεσαι έξω από τον χορό. Ωστόσο, η βαθμολογική θέση και η εικόνα της ομάδας χρήζουν άμεσης «μετάγγισης», που θα ολοκληρωθεί είτε με μεταγραφικές κινήσεις ουσίας είτε με ό,τι καταφέρει να συμμαζέψει ο συμπαθής Κατσαβάκης. Γνωρίζει τι σημαίνει να παλεύεις με όπλο το «τίποτα» και το «καθόλου» κι αυτό είναι ίσως που τον κάνει αισιόδοξο. Γιατί με πενιχρά μέσα είχε τον τρόπο να σώζει την παρτίδα. Τώρα, με κάτι περισσότερο, με λίγο από το ταλέντο ορισμένων μονάδων στο ρόστερ του Ηρακλή, φαίνεται να έχει σοβαρό λόγο για να χαμογελάσει πριν πείσει ότι μπορεί να οδηγήσει τη νέα του ομάδα σε σίγουρα μονοπάτια.

Υ.Γ.: ολίγον τι καθυστερημένο: η ραδιοφωνική τοποθέτηση του Γιώργου Καλαφατάκη, για όσα αναφέραμε την περασμένη εβδομάδα σχετικά με τους στόχους τους οποίους απέφυγε να καθορίσει αναλαμβάνοντας τον ΠΑΟΚ, κρίθηκε επαρκής και απαντά στα εύλογα ερωτήματά μας. Η αναστάτωση που προκάλεσαν οι διαπιστώσεις μας, αγαπητέ Γιώργο, αντικατοπτρίζει όση ανησυχία νιώθουν και οι φίλοι του ΠΑΟΚ, που βαρέθηκαν να βλέπουν την ομάδα τους να παραπαίει.