Η βόλτα του Τζίγκερ στην Ντουόμο...

Δεν είμαι καλά, λατρεμένε αναγνώστη. Πήγα σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες, έβαλα τη θεία Λουκρητία να με διαβάσει μπας και βρω την υγειά μου, όμως οι προσπάθειές μου έπεσαν στο κενό. Δεν μπορώ να νικήσω το πάθος που με έχει κυριεύσει. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο πια παρά να το ομολογήσω δημόσια. Πιο εύκολα μπορεί να κόψει το κάπνισμα ένας 65χρονος που κάνει απ’ τα 15 του δύο πακέτα την ημέρα, πιο εύκολα μπορεί να κόψει ο Αλογοσκούφης τις μαλ... παρά εγώ τον Κώστα Γκόντζο...

Παρ' ότι υποσχέθηκα στον εαυτό μου να απέχω ένα δεκαπενθήμερο από την ανάγνωση της στήλης του, μπας και κάνω το πρώτο βήμα της απεξάρτησης, τελικά δεν τα κατάφερα. Φταίει όμως και ο Κώστας μου, ο οποίος είναι γλυκός σαν αμαρτία και τα κείμενά του είναι σαν τα πατατάκια. Αν «φας» το πρώτο, δεν μπορείς να σταματήσεις μετά...

Στο χθεσινό «Derby» ήταν και πάλι απολαυστικός: «Επειδή λοιπόν οι καιροί είναι δύσκολοι, είπα να κάνω λίγη πλάκα (αν και ξέρετε ότι τα πιο σοβαρά πράγματα στην πλάκα λέγονται) και να δώσω και διέξοδο στο αδιέξοδο και τις αναζητήσεις. Η ιστορία είναι γνωστή. Ανήμερα του αγώνα με την Ιντερ στο Μιλάνο ο Γιάννης Βαρδινογιάννης βγήκε μια βόλτα στην Ντουόμο για έναν καφέ. Ηταν και ο υπογράφων και κάνα-δυο φίλοι μαζί του, αλλά αυτό είναι δευτερευούσης σημασίας».

Θα διαφωνήσω με τον Κώστα μου. Εγώ νομίζω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο της ιστορίας, γιατί δίνει στον αναγνώστη μια πρώτη εικόνα. Συγκεκριμένα, μιλάμε για αντροπαρέα τεσσάρων ατόμων που βγήκαν στην Ντουόμο για καφέ. Ως γνωστόν, σε μια παρέα τεσσάρων αντρών υπάρχει πάντα ένας ωραίος, ένας αστείος, ένας έξυπνος και ένας που το μυαλό του στρίβει λίγο πιο αργά απ’ του Βασίλη μου...

Οσο κι αν πληγώνομαι που το υποκειμενικό κριτήριό μου καπελώνεται από το αντικειμενικό, ο ωραίος της παρέας ήταν ο Τζίγκερ. Ο αστείος ο Κώστας μου και οι δύο που περισσεύουν δίνουν σκληρή μάχη για τον τίτλο του «έξυπνου» και του «Γκα-γκα». Τώρα που μοίρασα ρόλους και ξεκαθαρίσαμε το τοπίο, μπορεί ο Γκόντζος να συνεχίσει: «Εκείνο που εντυπωσίασε ήταν ότι μια σειρά φίλων του "τριφυλλιού" έσπευσε να τον χαιρετήσει και να φωτογραφηθεί μαζί του».

Mon Dieu, προς τι η έκπληξη; Είναι απλό. Οι οπαδοί του πολυμετοχικού ζήτησαν από τον Τζίγκερ να φωτογραφηθούν μαζί του επειδή στην παρέα υπήρχε ο Κώστας μου και δεν ήθελαν να χάσουν την ευκαιρία να τον έχουν και αυτόν στη φωτογραφία. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα μόλις δουν τα ντοκουμέντα να αρχίσουν να αναρωτιούνται ποιος είναι αυτός ο αψηλός, μελαχρινός πλάι στον Γκόντζο...

Η συνέχεια της ιστορίας, sugar, έτσι όπως την αφηγείται ο Κώστας, πραγματικά σοκάρει: «Το γεγονός αναφέρθηκε στο σύνολο του Τύπου, αλλά φαίνεται πως ενόχλησε και πολύ μάλιστα. Δύο μέρες λοιπόν μετά τον θρίαμβο στο Μιλάνο και ανήμερα του αγώνα με τον Αστέρα, με αφορμή το παραπάνω γεγονός, στην ανακοίνωση του Φορέα που δημοσιεύθηκε στην "Πράσινη" υπήρχε το παρακάτω υστερόγραφο και μάλιστα με κεφαλαία: "Αλήθεια, αυτοί που ζήτησαν φωτογραφία από τον ακατονόμαστο παρακαλούνται να περάσουν από τον σύνδεσμο για να εξακριβώσουμε εάν έχουν συμβατικό εγκέφαλο όπως εμείς ή όχι"».

Υποψιάζομαι ότι τα καμάρια μου στον Φορέα θέλουν με κάποιον τρόπο να πάρουν τις φωτογραφίες στα χέρια τους, γιατί έχουν σκάσει από τη ζήλια τους, αλλά ντρέπονται να το πουν. Στοιχηματίζω ότι μόλις το υλικό φτάσει στην κατοχή τους, θα πλακωθούν στο Photoshop, για να βάλουν και τη δική τους μούρη στις φωτογραφίες, για να έχουν να λένε μετά ότι ήταν και εκείνοι στην Ντουόμο μαζί με τον Κώστα μου...

Στη συνέχεια ο Γκόντζος «προσφέρει» την κεντρική φωτογραφία της στήλης του στα αγόρια του Φορέα, για να τους δείξει ποιοι ήταν οι πρώτοι τρεις που φωτογραφήθηκαν με τον Τζίγκερ. Ο καλός μου αναφέρεται φυσικά στον Παυλάρα, τον Πατέρα και τον Αντρέ. Και κλείνει το κείμενό του με μια πρόκληση:

«Ας τους φωνάξουν λοιπόν σε κάποιον σύνδεσμό τους για να τους εξετάσουν αν έχουν συμβατικό εγκέφαλο, όπως αυτοί που έγραψαν την ανακοίνωση. Να μας πουν μόνο και ποιοι θα είναι οι εξεταστές και το πρωτότυπο δείγμα συμβατικού εγκεφάλου προς σύγκριση».

Ανατριχιάζω. Θέλω να είμαι και εγώ εκεί όταν θα γίνει η σύγκριση, έστω και σε ρόλο κυανόκρανου. Χωρίς να θέλω να επιβάλω τη γνώμη μου πάντως, θα πρότεινα το πρωτότυπο δείγμα συμβατικού εγκεφάλου που θα χρησιμοποιηθεί στη διαδικασία να είναι εκείνο του γλυκού Περικλή. Κοφτερό μυαλό το χρυσό μου. Μπορεί ο διάδοχος του Μαραντόνα να μην έχει γεννηθεί ακόμα, εκείνος του Αϊνστάιν όμως είναι εδώ. Γοητευτικός και αφράτος...

Τι κατάσταση είναι αυτή, πολυαγαπημένε αναγνώστη; Βγήκε ο ακριβός μου Μίνος στην «Αθλητική Κυριακή» να πει δυο κουβέντες από καρδιάς για τον ΠΑΟΚ και έχουν πέσει όλοι να τον φάνε. Εχω βαρεθεί να διαβάζω σχόλια του στυλ: «Γιατί δεν τον μαζεύουνε;», «μας εκνευρίζει, είναι εριστικός» και άλλες τέτοιες κουταμάρες, με τις οποίες μέχρι και ο Πουρουπουπού –που ο ΠΑΟΚ του κάθεται λίγο βαρύς τελευταία– θα έσκαγε στα γέλια...

Το τελευταίο χαριτωμένο που κυκλοφορεί για τον Γιώργο μου είναι ότι κατά τη διάρκεια της εκπομπής την Κυριακή το βράδυ, απευθυνόμενος στους παρουσιαστές, είπε: «Γιατί λέτε ότι ο Ολυμπιακός έχει ασπαστεί τους διώκτες του, αφού τον ακολουθεί στη βαθμολογία ο ΠΑΟΚ;».

Πολλοί θεώρησαν ότι το αγόρι μου μπέρδεψε το «αποσπαστεί» με το «ασπαστεί». Πόσο λίγο ξέρουν τον Γιώργο. Ο γλυκός μου δεν κάνει ποτέ λάθος. Απλώς οι άλλοι δεν μπορούν να συλλάβουν το νόημα των λόγων του. Αυτό που ήθελε να πει –με ποιητική διάθεση– ήταν: «Γιατί λέτε ότι ο Ολυμπιακός έδωσε τον τελευταίο ασπασμό στους διώκτες του, αφού τον ακολουθεί στη βαθμολογία ο ΠΑΟΚ;». Αλλά ποιος να τον καταλάβει, ο Κωνσταντίνου μήπως;

Κλείνω, πιστέ μου αναγνώστη, με την ερώτηση της χρονιάς, την οποία βρήκα στα «Προεδρικά» της «Αθλητικής Μακεδονίας-Θράκης»: «Με τι δόντια δάγκωσε τη φανέλα ο Γκαρσία; (σ.σ.: Στο παιχνίδι με τον Θρασύβουλο). Με τα σπασμένα;». (Η φωτογραφία στο κέντρο πάντως δίνει μία πιθανή απάντηση...)