«Αλλαγή» με κυβέρνηση... Κλίντον-Ρεπουμπλικανών!

Φανταστείτε ότι διεκδικεί την προεδρία της ΕΠΟ κάποιος κύριος Πρόδρομος Καινοτομιάδης. Νέος, άφθαρτος και χαρισματικός, εξαγγέλλει βαθιές τομές και φρέσκους ανέμους στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μολονότι αφήνει κάπως θολά και αδιευκρίνιστα ορισμένα απ' όλα αυτά, πείθει τους απανταχού μπουχτισμένους και θριαμβεύει στις εκλογές. Κατόπιν στελεχώνει διάφορα νευραλγικά «πόστα» με στενούς συνεργάτες τους Γκαγκάτση, Θωμά και Βίκτωρα Μητρόπουλο, Δέδε και Τριβέλλα. Ο ίδιος «εξηγεί» την κίνησή του αρθρώνοντας όμορφους λόγους περί συνένωσης δυνάμεων, περί αξιοποίησης συσσωρευμένης εμπειρίας κ.λπ. Εσείς, πόσο πιθανή θεωρείτε την έλευση της εξαγγελθείσας «αλλαγής»; Οχι και τόσο, ε;

Βάλτε στη θέση της ΕΠΟ τα αρχικά ΗΠΑ και θα προσγειωθείτε στον πραγματικό κόσμο. «Συμπαθώ τους Ρεπουμπλικανούς, εργάστηκα μαζί τους. Θα τους εμπιστευόμουν τα πάντα, εκτός από ένα δημόσιο αξίωμα». Το είχε πει ο Αντλαϊ Στίβενσον, ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ, ο οποίος αναμετρήθηκε με τον Αϊζενχάουερ το 1952 και το 1956. Ηττήθηκε κατά κράτος και τις δύο φορές. Σήμερα συντρίβεται και η ανελαστική θέση του για την ακαταλληλότητα των Ρεπουμπλικανών ως κατόχων δημόσιων αξιωμάτων: έργο Ομπάμα...

Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος συγκροτεί κυβέρνηση κλείνοντας το μάτι στους Ρεπουμπλικανούς και την... πόρτα σε όσα στελέχη των Δημοκρατικών πρεσβεύουν ό,τι θα μπορούσε θα εκληφθεί ως ενσάρκωση της «αλλαγής». Αυτή την οποία ο ίδιος επαγγέλθηκε συνεγείροντας εκατομμύρια Αμερικανών. Τα τελευταία «κλέη» είναι εξόχως εντυπωσιακά, αν σκεφθεί κανείς ότι ο Ομπάμα αξιοποίησε τη διαφωνία του για την επιδρομή στο Ιράκ ως βασικό πολιτικό όπλο, όχι μόνο εναντίον των Ρεπουμπλικανών, αλλά –νωρίτερα- και σε βάρος της εσωκομματικής αντιπάλου του, Χίλαρι Κλίντον. Ο Ομπάμα άφησε το Πεντάγωνο στα χέρια του Ρεπουμπλικανού Ρόμπερτ Γκέιτς, υπουργού Αμυνας του Μπους, ένθερμου υποστηρικτή της κατοχής του Ιράκ. Σύμβουλο εθνικής Ασφάλειας διόρισε (ο Ομπάμα) τον απόστρατο Τζέιμς Τζόουνς, πρώην διοικητή του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, ειδικό απεσταλμένο της Κοντολίζα Ράις στη Μέση Ανατολή. Ο Τζόουνς είναι «γεράκι» με στυλ: διαθέτει... καλούς τρόπους και μιλά καλά γαλλικά.

Για ορισμένες από τις προηγηθείσες επιλογές Ομπάμα οι αναγνώστες της «SportDay» διάβασαν ήδη (25 Νοεμβρίου) το σχόλιο του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου για τη Χίλαρι, ως υπουργό Εξωτερικών. Για την τοποθέτηση του Τίμοθι Γκάρντνερ στο υπουργείο Οικονομικών. Για τον προσωπάρχη του Λευκού Οίκου (θέση σημαντική), τον Εμάνιουελ Ραμ. Πρόκειται για εξέχον στέλεχος του εβραϊκού λόμπι και άνθρωπο με άτεγκτες σιωνιστικές πεποιθήσεις -ίσως για χάρη τους υπηρέτησε οικειοθελώς, δίχως να υποχρεούται, στον ισραηλινό στρατό: μεγάλη... εγγύηση ο τύπος για μια «ισορροπημένη αμερικανική πολιτική» στο Μεσανατολικό -δεν νομίζετε;

Η διανομή αξιωμάτων ολοκληρώνεται, το πνεύμα της «αλλαγής» είναι πλέον σαφές: ο Ομπάμα αναθέτει οικονομία και δικαιοσύνη σε στελέχη των κυβερνήσεων Κλίντον, τον δε τομέα εξωτερικής πολιτικής – στρατού τον εκχωρεί στην όχι και τόσο ετερόκλητη «ζεύξη» της Χίλαρι με τους προϋπάρχοντες μηχανισμούς των κυβερνήσεων Μπους. Μηχανισμούς τους οποίους είχαν συγκροτήσει οι Τσένι, Ράμσφελντ, Γούλφοβιτς.

Εξυπακούεται ότι η μαρμάγκα έχει φάει προ πολλού όποια στελέχη των Δημοκρατικών εμφορούνται από αντιλήψεις ριζοσπαστικές –πάντα για τα μέτρα της αμερικανικής δημόσιας ζωής. Είναι λόγου χάρη χαρακτηριστικό πώς –και πόσο νωρίς- περιθωριοποιήθηκε ο επίδοξος διεκδικητής του χρίσματος, ο Τζον Εντουαρντς. Γενικώς, η ίδια η πορεία του Ομπάμα προς τον Λευκό Οίκο παρουσιάζει αξιοπρόσεκτους σταθμούς. Πρόκειται για διαδικασία προσαρμογής, για σταδιακή ενσωμάτωση στα καίρια «must» των οικονομικών και πολιτικών ελίτ, αλλά και στα «we want» των χρηματοδοτών–χορηγών. Αξίζει τον κόπο να δούμε κάποια στιγμή αυτή την εξέλιξη –σύντομα θα το κάνουμε.

«Οι επιλογές του Ομπάμα καθησυχάζουν όσους φοβούνταν στροφή προς τα αριστερά», έγραψε προσφάτως το συντηρητικό βρετανικό περιοδικό «Economist», σχολιάζοντας το κυβερνητικό σχήμα. Σιγά την αποκάλυψη: η «Wall Street Journal» τα έγραφε αυτά με σαρκαστικό τρόπο από τον περασμένο Ιούλιο, αναφερόμενη στις... διορθωμένες θέσεις που παρουσίασε ο Ομπάμα, μία –μόλις– ημέρα αφότου εξασφάλισε το χρίσμα των Δημοκρατικών. Τώρα ο Μπαράκ Ομπάμα μετατρέπεται σε... μπαράζ Ομπάμα! Ενα μπαράζ απτών αποδείξεων ότι η προαναφερθείσα ενσωμάτωση είναι δεδομένη. Αλλά πάλι, ποιος ξέρει; Ισως ποθεί τόσο πολύ την «αλλαγή», ώστε απειλεί να τη βιάσει από το πρώτο ραντεβού. Ετσι, για να ξεχωρίσει από τους ξενέρωτους τους Ρεπουμπλικανούς, οι οποίοι, όπως έλεγε κι ο σατιρικός τηλεοπτικός αστέρας Μπιλ Μάχιερ, «ακόμη και τα σεξουαλικά σκάνδαλα τα κάνουν με τις συζύγους τους». Αυταπάτες, τέλος.