Οχι ένα, αλλά δύο «κλικ» κάτω

Τελειώνει ο Νοέμβριος και πλησιάζει ο μήνας των εορτών. Ομως έχει ζορίσει αρκετά η κατάσταση και οι περισσότεροι φοβούνται ότι οι γιορτές θα είναι λιτές και απέριττες. Το καμπανάκι χτύπησε από τα εμπορικά καταστήματα. Εγινε πρόταση όχι για εκπτώσεις σε εποχικά είδη, αλλά για πραγματικές μειώσεις τιμών κατά 20% και υπήρξε διχογνωμία μεταξύ των εμπόρων. Και ξέρετε γιατί; Διότι ως Ελληνες λειτουργούμε κουτοπόνηρα. Σου λένε, αν μειώσουμε τώρα τις τιμές, με ποιο πρόσχημα θα τις ανεβάσουμε πάλι όταν περάσει η κρίση; Το ίδιο συμβαίνει και με τα ξενοδοχεία.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι στα μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας η πληρότητα Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου θα είναι κάτω από 50%. Ούτε, όμως, αυτά κάνουν μειώσεις τιμών, πλην κάποιων ειδικών περιπτώσεων. Και δεν το κάνουν για τον ίδιο λόγο και επιπλέον για να μη φανεί ότι μειώνοντας τις τιμές, μειώνουν και τις υπηρεσίες τους. Λες και δεν ξέρουμε ότι είναι πολύ χαμηλότερου επιπέδου και ακριβότερες συγκριτικά με ανάλογα ξενοδοχεία του εξωτερικού.

Ταξιδεύω συνέχεια και δεν υπερβάλλω με όσα αναφέρω. Τρεις φίλοι και συνάδελφοι θέλουν να περάσουν με τις οικογένειές τους στο Πήλιο τις ημέρες των εορτών. Ξέρετε τι ζητεί γνωστό ξενοδοχείο; 270 ευρώ για ένα δίκλινο με ένα ακόμα κρεβάτι για παιδί, μόνο με πρωινό. Πάλι καλά που βρήκαν ενοικιαζόμενα σπίτια σε φθηνότερη τιμή. Η λύση θα ήταν το εξωτερικό, σε όμορφες περιοχές με καλύτερες από την Ελλάδα τιμές. Αλλά δεν είναι εύκολο να έχεις και μικρά παιδιά μαζί. Οπότε ή κάθεσαι σπίτι σου ή χαλάς 2.000 ευρώ για πέντε ημέρες μαζί με φαγητό και μετακινήσεις, με τις τιμές που έχουν τα εστιατόρια και τα υγρά καύσιμα.

Κι επειδή αναφέρομαι στο φαγητό, είδατε πουθενά να μείωσαν τιμές; Εγώ όχι, αλλά ένας φίλος μού είπε ότι ένα μεζεδοπωλείο στο Μπουρνάζι έριξε τις τιμές και αύξησε την ποσότητα. Θα πάω να δω αν ισχύει. Οσο για τα βενζινάδικα, κάτω από 50 δολάρια το βαρέλι το πετρέλαιο και αντίστοιχη μείωση τιμής στα καύσιμα δεν είχαμε. Αλλά και στα σούπερ μάρκετ. Πληρώνουμε ακριβότερα τα ελληνικά προϊόντα από όσο οι ξένοι στη χώρα τους τα ίδια ακριβώς. Για μένα η λύση είναι το εμπάργκο. Ούτε βόλτες πολλές ούτε ψώνια –μόνο τα απολύτως απαραίτητα– ούτε φαγητό έξω. Μήπως και αλλάξει η κατάσταση, όχι ένα, αλλά δύο «κλικ» κάτω.