Η ευλογία που λέγεται τραυματισμοί...

Ο Ολυμπιακός παίζει απόψε με την Μπενφίκα. Θα έχει την ομάδα που όλοι ξέρουμε– είναι ζήτημα αν στην ενδεκάδα του παίζονται μια-δυο θέσεις. Λιγότερο από ένα μήνα πριν, όταν προτού αρχίσει ένα ματς σκεφτόμασταν ποιους θα κατεβάσει ο Βαλβέρδε, ακόμα και έμπειροι ρεπόρτερ σήκωναν τα χέρια ψηλά. Και μετά ήρθε η ευλογία των τραυματισμών και σε όλα μπήκε σιγά σιγά τάξη…

Μου φαίνεται σαν να ήταν χθες το παιγνίδι του Ολυμπιακού με τη Νότζερλαντ στη Δανία. Μετά το τέλος εκείνου του αγώνα οι γκρίνιες που είχαν ακουστεί για τη νίκη (;) του Ολυμπιακού αφορούσαν το παιxνίδι της ομάδας, την έλλειψη αυτοματισμών στην επίθεση, το διαρκές rotation. Σας είχα γράψει τότε ότι οι αυτοματισμοί διδάσκονται το καλοκαίρι και ότι ο κόουτς δεν μπορεί να κατηγορηθεί γιατί δεν είχε το καλοκαίρι μια ομάδα ολόκληρη στα χέρια του, κι ότι το rotation του Ισπανού μοιάζει να είναι η προσπάθειά του να βρει κάθε φορά μια ομάδα που θα του κάνει τη δουλειά. Εγραφα, επίσης, ότι η επιτυχία του στον Ολυμπιακό θα εξαρτηθεί από την υπομονή του Σωκράτη Κόκκαλη και από την προσαρμογή του στην ελληνική πραγματικότητα. Ο κόουτς κατάλαβε τελικά ότι στην Ελλάδα τα αποτελέσματα εξασφαλίζουν χρόνο και, παίζοντας σχεδόν αποκλειστικά γι' αυτά, βρήκε την απαραίτητη ηρεμία. Τι άλλο βρήκε; Μια ομάδα. Γιατί; Γιατί ύστερα από εκείνο το πρώτο μέρος της σεζόν ευτύχησε να προπονεί μια ομάδα στην οποία υπήρχαν αρκετοί τραυματίες!

Κυνικό

Ξέρω ότι θα ακουστεί αρκετά κυνικό, όμως οι σημαντικές απουσίες που ο Ολυμπιακός είχε το τελευταίο δίμηνο μοιάζουν να τον βοήθησαν και μάλιστα αρκετά! Ο Βαλβέρδε στην αρχή της σεζόν έψαχνε τους κατάλληλους παίκτες για κάθε περίσταση. Οι ενδεκάδες που ο Ισπανός παρέτασσε, μολονότι όλες είχαν μια λογική, εντούτοις σπανίως αποδεικνύονταν οι πλέον κατάλληλες. Ελπίζω να θυμάστε το σερί από πεταμένα ημίχρονα, τις πολλές φορές που σε σημαντικά ματς χρειάστηκαν αλλαγές νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο, τα ματς που ο κόουτς έπρεπε πάντα να παρέμβει για να διορθώσει κάτι. Με τον Αστέρα στο Καραϊσκάκη, την Ξάνθη, τη Νότζερλαντ στη Δανία, την Ανόρθωση στην Κύπρο, την ΑΕΚ, τον ΟΦΗ – το σενάριο ήταν σχεδόν πάντα ίδιο: ο Ολυμπιακός χρειάζονταν τουλάχιστον 45 λεπτά για να πάρει μπροστά. Εδώ κι ένα μήνα (με τον Αρη, τον Εργοτέλη, τον ΠΑΟ, τον Ηρακλή, ακόμα ακόμα και με τον ΠΑΟΚ) το καλό ημίχρονο του Ολυμπιακού είναι το πρώτο: σ' αυτό είναι προσεχτικός, σ' αυτό πρεσάρει σωστά, σ' αυτό αναπτύσσεται μεθοδικά, σ' αυτό φαίνεται στο γήπεδο η καλή του τακτοποίηση και η πρόοδός του. Γιατί; Γιατί οι τραυματισμοί είχαν κάποιες ευεργετικές συνέπειες.

Σταθερή

Ο Ολυμπιακός δεν έχει κακό ρόστερ, έχει άνισο ρόστερ: το πράγμα είναι διαφορετικό. Οταν μια ομάδα έχει τρία αριστερά μπακ (τον Ντομί, τον Ραούλ Μπράβο, τον Λεονάρντο) που ανταγωνίζονται για μία θέση, βάζει στα αποδυτήριά του μια βραδυφλεγή βόμβα. Δεν είναι μόνο οι πιθανότητα που υπάρχει να σκοτωθούν μεταξύ τους οι συγκεκριμένοι ανταγωνιστές αυτό που κάνει το πράγμα δύσκολο. Εξίσου πρόβλημα είναι για τον κόουτς και το κριτήριο της επιλογής: δεν υπάρχει καμία σταθερή παράμετρος που να του εξασφαλίζει ότι δεν θα κάνει λάθος, ειδικά όταν πρέπει να διαλέξει μεταξύ τριών παικτών με διαφορετικά χαρακτηριστικά αλλά και μικρή ποιοτική διαφορά. Ιδια διλήμματα υπήρχαν (και ήταν φανερά) και για τη θέση του δεξιού μπάκ και για τον παρτενέρ του Ντουντού και για τους κεντρικούς αμυντικούς: μόνο στην επίθεση τα πράγματα ήταν σχεδόν προαποφασισμένα, γιατί εκεί το ρόστερ παρουσιάζει ελλείψεις.

Επιλογές

Οι τραυματισμοί οδήγησαν τον Βαλβέδρε σε συγκεκριμένες υποχρεωτικές επιλογές και η δουλειά του βγήκε γρηγορότερα! Ο Ντομί καθιερώθηκε στο αριστερό άκρο και η νωθρότητα του Μπράβο στις προπονήσεις (ύστερα από μια θλάση) έγινε αιτία να παραμεριστεί ο Ισπανός οριστικά. Ο Γάλλος, παίζοντας τα συνεχή ματς που του έλειπαν, μοιάζει σήμερα άλλος παίκτης! Οι τραυματισμοί του Αντζα (αρχικά) και του Ζεβλάκοφ (στη συνέχεια) ήταν οι βασικοί λόγοι που ο Αβραάμ ωρίμασε γρήγορα. Ο πρώην παίκτης του Αρη δεν ξεκίνησε εντυπωσιακά, όμως, παίζοντας διαρκώς, εξελίχθηκε σε βασικό πρωταγωνιστή της άμυνας: ο φετινός Ολυμπιακός εξαρτάται από τον Αντζα πολύ λιγότερο από τον περσινό! Απόντος του Στολτίδη ο Πατσατζόγλου βρήκε μια σταθερή θέση και χωρίς το άγχος του «μπες-βγες» έγινε καλύτερος. Οι τραυματισμοί υποχρέωσαν τον Βαλβέρδε να ρίξει στα βαθιά και τον Γιάννη Παπαδόπουλο και τον Γκαλίτσιο. Οι εμπειρίες που οι δύο αποκόμισαν αυτόν τον μήνα θα τους είναι πολύ χρήσιμες. Κυρίως, όμως, ευεργετικός για τον Ολυμπιακό ήταν ο τραυματισμός του «Τζόλε». Πρώτον, αποδείχθηκε ότι ο Λέτο είναι μια καλή προσθήκη αλλά όχι ο υπερπαίχτης που δεν παίζει για να βρίσκει θέση ο γερο-Τζόρτζεβιτς – αν ο Τζόλε δεν είχε τραυματιστεί, κανείς δε θα πειθόταν ότι από τον παίκτη της Λίβερπουλ είναι καλύτερος. Και, δεύτερον, ο αρχηγός ξεκουράστηκε, γέμισε μπαταρίες και γύρισε φουριόζος σε μια στιγμή που, εξαιτίας του Τσάμνπιονς Λιγκ, τα προηγούμενα χρόνια έπεφτε η απόδοσή του!

Αν δεν

Τρεις μήνες μετά την έναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεών του με τον Ολυμπιακό ο Βαλβέρδε μπορεί να πει ότι η ομάδα είναι δική του. Ο Ολυμπιακός του είναι ευδιάκριτος, γιατί όσοι έπαιξαν ή άρπαξαν τις ευκαιρίες και βελτιώθηκαν ή δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Κανείς δεν δικαιούται να γκρινιάζει! Και όσοι ήταν στου Ρέντη κι όχι στα φυσιοθεραπευτήρια ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, πώς θέλει ο κόουτς να παίζουν, ποια είναι τα χούγια του και ποιες οι απαιτήσεις του. Αν δεν είχαν τραυματιστεί μερικοί να αραιώσει λίγο το ρόστερ, θα είχαν τσακωθεί οι μισοί με τους υπόλοιπους και θα την πλήρωνε ο καλός κόουτς, όπως πολλές φορές έχει γίνει αυτά τα χρόνια...

Ολους και όλα

Eκανε μια δήλωση στη «SportDay» ο πρόεδρος της ΕΠΟ την Τρίτη ότι κουράστηκε και όλα τα σιχάθηκε. Κι έσπαζα χθες όλη μέρα το κεφάλι μου να θυμηθώ τι μου θυμίζει, γιατί κάτι μου θύμιζε! Και το βρήκα. Πρόκειται για ένα παλιό τραγούδι της Πίτσας Παπαδοπούλου σε μουσική και στίχους Τάκη Μουσαφίρη. Πάει ως εξής:

«Θα τα βροντήξω όλα κάτω και θα φύγω, θα τα βροντήξω σου το λέω αληθινά. μου 'χετε φάει τη ζωή μου λίγο λίγο, θα τα βροντήξω και θα πάρω τα βουνά. Ολους και όλα τα σιχάθηκα, δεν θέλω πια κανέναν. Ολους και όλα τα σιχάθηκα και πιο πολύ εσένα. Θα τα βροντήξω όλα κάτω και θα φύγω, θα τα βροντήξω, θα τους βάλω και φωτιά. Μ' έχετε κάνει όλα μέσα να τα πνίγω, θα τα βροντήξω και θα πάω στο πουθενά. Ολους και όλα τα σιχάθηκα, δεν θέλω πια κανέναν. Ολους και όλα τα σιχάθηκα και πιο πολύ εσένα. (Λυπάμαι, φίλε αναγνώστη, αλλά δυσκολεύομαι να αντιμετωπίσω την περίσταση και την ιστορία με την πρέπουσα σοβαρότητα)

Το κακό να πλησιάζει…

Μύλος θα γίνει (ας είναι καλά το αυτοδιοίκητο) με τον αθλητικό δικαστή και την πειθαρχική επιτροπή της Σούπερ Λίγκας, που πάλι δεν θα συνεδριάσει. Ο Αρειος Πάγος εξέδωσε μια οδηγία με την οποία καλεί τους τακτικούς δικαστές να μη στελεχώνουν επιτροπές μαζί με δικηγόρους. Ο δικαστής κ. Βενιζέλος Μουράτογλου, που πρόσφατα έγινε εφέτης, την τηρεί και ζητά με τη στάση του αντικατάσταση των άλλων δύο. Ως εκ τούτου, εδώ και δύο εβδομάδες δεν υπάρχουν ούτε παραπομπές ούτε ποινές. Κάποια στιγμή θα συνεδριάσει η επιτροπή, θα πέσει καμιά «καμπάνα» στον Γκαρσία καθυστερημένα, θα τον χάνει από ΠΑΟΚ από κάποιο σημαντικό παιγνίδι και θα γίνει ο χαμός! Σας το λέω από τώρα, γιατί το βλέπω το κακό να 'ρχεται…