Χρειάζεσαι και παίκτες

Το ρίσκο των μετόχων να φέρουν πίσω στην ΑΕΚ τον Ντούσαν Μπάγεβιτς λειτούργησε. Το μεγάλο ποσοστό των οπαδών της ΑΕΚ χειροκρότησε και όσοι συνεχίζουν να μη συγχωρούν τον Μπάγεβιτς διακριτικά, δεν το εκδήλωσαν στην υποδοχή ή μέσα στο γήπεδο. Οι πέντε συγγνώμες του Ντούσαν ήταν ένας επικοινωνιακός θρίαμβος για τη διοίκηση της ΑΕΚ και τον ίδιο τον προπονητή. Αν το πρωτάθλημα παιζόταν στην επικοινωνία, η ΑΕΚ θα είχε καλύψει το χαμένο έδαφος. Για να διεκδικήσεις, όμως, τον τίτλο χρειάζεσαι δεμένη ομάδα και παίκτες. Η φετινή ΑΕΚ πάσχει και από τα δύο...

Οσο αστείο θα ήταν αν χρέωνε κάποιος μια ενδεχόμενη ήττα στο ματς με τον ΟΦΗ στον Μπάγεβιτς, το ίδιο αστείο θα ήταν αν έπειτα από δύο προπονήσεις διέκρινε μπαγεβιτσική αναγέννηση στην ομάδα. Η ΑΕΚ παρέμεινε αυτό που ήταν και στην εποχή που προπονητής ήταν ο Δώνης. Δυνατή στο κέντρο της άμυνας, χάρη κυρίως στον Κυργιάκο και λιγότερο στον άτεχνο Μαϊστόροβιτς, απαράδεκτη στα άκρα της άμυνας, ακόμα πιο αδύναμη στην ανάπτυξη στον άξονα, απλώς υποφερτή στο πλάι και με δύο καλά φορ με εντελώς διαφορετικούς αγωνιστικούς χαρακτήρες, τον Τζεμπούρ και τον Μπλάνκο. Το μόνο που πρόσθεσε ο Μπάγεβιτς ήταν το συνηθισμένο τρικ κάθε πεπειραμένου προπονητή που αναλαμβάνει ομάδα, να βάλει στη βασική ενδεκάδα παίκτες που ήταν παροπλισμένοι από τον προκάτοχό του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τον Πλιάτσικα, που ούτε θέλει ούτε μπορεί να παίζει πλάγιος μπακ, τον Ενσαλίβα, που και θέλει και μπορεί να παίζει αμυντικό χαφ, και τον Μαντούκα, που και ταλέντο έχει και μπορεί να πειθαρχήσει να κάτσει στη γραμμή, απλώνοντας την άμυνα του αντιπάλου. Κυρίως με τον Ενσαλίβα ο Μπάγεβιτς πήρε μια ενδιαφέρουσα απόδοση, εντελώς απαραίτητη αν συνυπολογιστεί ότι σύντομα θα πρέπει να αποφασιστεί αν οι κακές εμφανίσεις του Μπασινά οφείλονται σε παροδική αγωνιστική πτώση ή στο «άρπαγμα του μοτέρ» που κάποια μέρα έρχεται σε κάθε ποδοσφαιριστή που πάτησε γερά στα τριάντα.

Μετά την αλλαγή λαδιών, που είναι η ξεκούραση έστω και λόγω τραυματισμού, το μοτέρ του Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς ήταν σαν καινούργιο. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε χρόνια να φύγει από αντίπαλο μπακ από την εξωτερική, όπως στο ματς με τον Ηρακλή. Με τον Τζόρτζεβιτς σε μεγάλη φόρμα και τους υπόλοιπους να τον ακολουθούν από κοντά, ο Ολυμπιακός έκανε την καλύτερή του εμφάνιση και μεγαλύτερή του νίκη σε ματς εκτός έδρας. Μόνη επιφύλαξη το στυλ του παιχνιδιού του αντιπάλου. Γιατί με αντιπάλους που προσπαθούν να κερδίσουν με την τέχνη, όπως ο Ηρακλής, ο Ολυμπιακός δεν είχε και δεν θα έχει πρόβλημα. Οταν όμως το ματς πάει στη δύναμη, ο Ολυμπιακός δείχνει too soft για να αντεπεξέλθει.

Στον Παναθηναϊκό το ματς με τον Θρασύβουλο δεν μπορεί να αποτελέσει μέτρο για τίποτα εκτός των δυνατοτήτων του Αντώνη Πετρόπουλου. Περισσότερο από την εμφάνιση και τα γκολ, ο Πετρόπουλος με εντυπωσίασε για τον τρόπο που πανηγύρισε το δεύτερο. Σχεδόν αδιάφορα. Οταν ένας παίκτης στα 21 του, που ακόμα δεν έχει εξασφαλίσει θέση στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού, βρίσκει ότι το σκοράρισμα ενός δεύτερου γκολ δεν είναι και τίποτα το σπουδαίο, έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Με τον Χενκ Τεν Κάτε να του δίνει ευκαιρίες, ο Πετρόπουλος θα έχει την ευκαιρία να δοκιμάσει να πείσει και τους άλλους.