Kαι ο Αδάμ ξηγήθηκε τη συγγνώμη

Και μετά; Και μετά πάλι έξω από τον Παράδεισο τον άφησε ο Κύριος.

Kατάπινα την τελευταία κουταλιά με το γάλα και τα Αll Βran τσεκάροντας την αλληλογραφία. «Είσαι πολύ μικρός και λίγος για να μιλήσεις εσύ για τον ΠΑΟΚ». Ευχαριστώ για το «μικρός». Και για το λίγος, στην περίπτωση που αναφέρεται στη σιλουέτα. «Εχω επτά παιδιά (πέντε "παιδιά" και δύο κορίτσια) πιστούς οπαδούς της ΑΕΚ. Σε διαβάζω κρυφά από τα παιδιά μου γιατί λένε ότι είσαι γαύρος». Κοίτα τώρα τι πάνε και σκέφτονται τα μούλικα... «Καλημέρα σας. Θα ήθελα να σας κάνω μια μικρούλα διόρθωση. Το 1-0 με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ ήταν με γκολ του Μπορέλι, αλλά με κεφαλιά... ψαράκι!». Τι στο διάολο είχα γράψει; Οτι είχε μπει με σουτ; Αντε τώρα να θυμάσαι... Και ήμουνα και στο γήπεδο. Επόμενο. «Προς τη θεότητα που ονομάζεται Πανούτσος». Από αυτά τα αντικειμενικά που μου αρέσουν. Οπου ανάμεσα στους ύμνους λέει ότι ο Αρης δεν πρέπει να στείλει εκπρόσωπο στην «Αθλητική Κυριακή». Μεθεπόμενο. Nicos Koulis. Εδώ πέφτει θεσμικούρα και το δημοσιεύω αυτούσιο.

«Αγαπητέ Αντώνη, μία απάντηση στο σημερινό άρθρο σου. Καμία διαπραγμάτευση με κανέναν προπονητή δεν άρχισε από την προηγούμενη εβδομάδα. Καμία επαφή. Παρά τη μεγάλη ανησυχία μας από την κατάσταση της ομάδας, η θέλησή μας ήταν να "δουλέψει" η λύση Δώνη. Η πρώτη συζήτηση για το θέμα έγινε το Σάββατο το βράδυ μετά την εμφάνιση με τον Πανσερραϊκό και τις δηλώσεις Δώνη. Η πρώτη συζήτηση με προπονητή έγινε τη Δευτέρα το βράδυ. Η μόνη κίνηση στον Μπάγεβιτς έγινε από εξωδιοικητικό φίλο της ΑΕΚ την Κυριακή το βράδυ και ήταν απλώς "περίμενε, μη δεσμευτείς, ίσως υπάρξουν εξελίξεις". Η απόφαση τελικά πάρθηκε την Τετάρτη. Θα εκτιμούσα να το έπαιρνες υπόψη, εκτός αν θεωρείς ότι σου λέω ψέματα. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στο "MG". Πάντα φιλικά. Νίκος».

Τώρα αυτό το «τα υπόλοιπα θα τα πούμε στο "MG"» τι το ήθελε; Είναι σαν να στέλνουν γράμματα οι Φιλικοί, να γράφει ο Υψηλάντης στον Παπαφλέσσα και στο τέλος να προσθέτει «...θα συναντηθούμε στο Ιάσιο». Τι να απαντήσει τώρα ο Παπαφλέσσας; «Ναι, νομίζεις ότι δεν τα ξέραμε όταν μαζευόσασταν να βάλετε τον Ξάνθο και να φάτε τον Σκουφά»; Πάντως, το θέμα με τις επαφές της Πέμπτης πριν από το ματς με τον Πανσερραϊκό έβγαινε από το ρεπορτάζ στο ράδιο. Και αν είναι να μην πιστεύεις το ρεπορτάζ που βγάζεις στον αέρα, μετά ο κατήφορος δεν θα έχει τελειωμό. Θα σε παίρνει η μάνα σου να σου πει «τι κάνεις, παιδάκι μου;» και εσύ θα σκέφτεσαι ότι κάτι έχει και δεν σου το λέει η καριόλα.
Από την άλλη, δεν μπορείς παρά να συγκινηθείς έτσι αυθόρμητα που είπε ο Μπάγεβιτς τη «συγγνώμη». Συνεχιζόταν η συνέντευξη Τύπου και ακόμα και από το ραδιόφωνο ένιωθες την ένταση. Θα πει αυτό που ένας ολόκληρος λαός περίμενε; Θα πει τη «συγγνώμη»; Και αν ναι, σε ποιους θα την πει τη “συγγνώμη”; Σε όλους εκτός από την «Οriginal»; Σε όλους ΚΑΙ στην «Οriginal»; Μόνο στην «Οriginal»; Η αγωνία είχε κορυφωθεί και τότε ακούστηκε η μαγική λέξη.

«Συγγνώμη». Από κάτω δυο-τρεις γεροΑΕΚάρχες άρχισαν να χειροκροτούν συγκινημένοι, όπως οι πατεράδες όταν το παιδάκι πει το πρώτο «μπαμπά». Ο Ντούσαν συνέχισε: «Ξέρω ότι ένα κομμάτι είναι εναντίον. Εγώ έχω πει συγγνώμη σε όποιον πίκρανα και θα πω συγγνώμη και τώρα σε όλους. Τους πείραξε πολύ. Ζητάω, όμως, συγγνώμη και από την οικογένειά μου για όσα άκουσε που επιστρέφω. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να το συζητάμε πλέον. Αγαπάμε όλοι την ΑΕΚ, αυτό είναι κάτι από το παρελθόν. Ολοι πρέπει να είμαστε μαζί. Πρέπει να ξεχάσουμε τα καλά και τα κακά και να κοιτάξουμε μπροστά. Δεν είναι δύσκολο να πει κανείς συγγνώμη. Καθημερινά ζητάμε συγγνώμη. Αν κάποιος θέλει να του πω συγγνώμη, του λέω συγγνώμη».

Και τώρα πρόχειρο διαγώνισμα. «Πόσα παιδάκια χωρίς να δουν την προηγούμενη παράγραφο μπορούν να πουν πόσες συγγνώμες είπε ο Ντούσκο; Ποιο παιδάκι είπε "πέντε"; Να σηκωθεί όρθιο να του πω "μπράβο"». Πέντε συγγνώμες σε 93 λέξεις δεν είναι και λίγες. Οταν η εκπομπή έφτασε στο τέλος της, μπήκα στο ασανσέρ του ΔΟΧ και κατέβηκα στο γραφείο της «SportDay». Το κιτρινόμαυρο βαρόμετρο, που ονομάζεται Μανώλης Παναγιωτόπουλος, έκανε αυτό που ο ίδιος θεωρεί δουλειά. «Μανώλη, το είπε». «Ποιος είπε και τι είπε;». «Ο Μπάγεβιτς είπε τη συγγνώμη». «Γιατί και σε ποιους;». «Το γιατί δεν το εξήγησε, αλλά για το σε ποιους αυτό που κατάλαβα είναι ότι ζήτησε συγγνώμη από όλους όσοι ήταν πικραμένοι». «Δεν δέχομαι τη συγγνώμη. Δεν ήμουνα πικραμένος». «Καλά τι ήσουνα;». «Εγώ ήμουνα οργισμένος. Ζήτησε συγγνώμη από τους οργισμένους;». Ο Μπάγεβιτς δεν είχε ζητήσει συγγνώμη από τους οργισμένους. Οπως δεν είχε ζητήσει συγγνώμη από τους ζοχαδιασμένους, τους συφιλιασμένους και άλλες ενδιαφέρουσες κατηγορίες «Ενωσιτών».

Στο εορτολόγιο, πάντως, υπάρχει και η «Κυριακή της Συγγνώμης». Είναι η πρώτη Κυριακή μετά την επιστροφή του Μπουρουτζίκα... Οχι, πλάκα το έγραψα. Είναι η τελευταία Κυριακή πριν από τη Σαρακοστή, που ονομάζεται και Κυριακή του Πρωτόπλαστου Αδάμ. Οπου το Ευαγγέλιο πάει: «Εξεβλήθη Αδάμ του Παραδείσου, διά της βρώσεως? διό και καθεζόμενος απέναντι τούτου, ωδύρετο, ολολύζων, ελεεινή τη φωνή, και έλεγεν? Οίμοι, τί πέπονθα ο τάλας εγώ! Μίαν εντολήν παρέβην την του Δεσπότου, και των αγαθών παντοίων εστέρημαι». Χονδρικά δηλαδή λέει ότι «ο Αδάμ διώχτηκε από τον Παράδεισο και φώναζε τι κακό με βρήκε τον ταλαίπωρο. Μία εντολή παρέβην του Κυρίου και τα έχασα όλα». Οπότε; Οπότε ο Αδάμ ξηγήθηκε τη συγγνώμη. Και μετά; Και μετά πάλι έξω από τον Παράδεισο τον άφησε ο Κύριος. Αν φορέσετε στον Θεό ένα ριγέ πουκαμισάκι, δεν είναι ίδιος ο Χατζηχρήστος;