Πάμπλο Γκαρσία: Ο ήρωας των ΠΑΟΚτσήδων

Διάβασα στη «MetroSport», λατρεμένε αναγνώστη, ένα κείμενο του Μάριου Ασλάμα για το θέμα που προέκυψε με τον Πάμπλο Γκαρσία του ΠΑΟΚ και ομολογώ ότι άρχισα πλέον να βλέπω τα πράγματα με διαφορετικό μάτι. Ο Ουρουγουανός σταρ δεν έριξε γροθιά στον Ντιόγο, αλλά στο κατεστημένο που ο Βραζιλιάνος παίκτης εκπροσωπεί. Δίκαια λοιπόν ο καλός μου πέρασε ήδη στην ΠΑΟΚτσήδικη αιωνιότητα. Και εις ανώτερα (σ.σ.: υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη), εύχομαι.

Γράφει ο Μάριος: «Ο Πάμπλο Γκαρσία Πέρεζ, από το βράδυ της Κυριακής ανήκει στο πάνθεον των ποδοσφαιριστών ηρώων του ΠΑΟΚτσήδικου κόσμου. Προσέξτε τον συμβολισμό: γραπώνει τη φανέλα του αντιπάλου ακριβώς στο ύψος του σήματος της διαφημιζόμενης εταιρείας και καταφέρει το χτύπημα ακριβώς στο κέντρο της ονομασίας της. Το χτύπημα του κατατρεγμένου Λατίνου στις πολυεθνικές που απομυζούν την πατρίδα του».

Ετσι εξηγείται γιατί ο Κάκος δεν τον απέβαλε στη συγκεκριμένη φάση. Επειδή κόβει το μυαλό του. με το που είδε τη φάση κατάλαβε το μήνυμα που ήθελε να περάσει ο αρρενωπός Πάμπλο, συγκινήθηκε και έδωσε τόπο στην κόκκινη κάρτα. Πάντα υποπτευόμουν ότι ο Κάκος είναι αριστερός κατά βάθος...

Συνεχίζει, το αγόρι μου: «Για τον ΠΑΟΚτσή, τη στιγμή εκείνη ο Ουρουγουανός δεν είναι αμυντικό χαφ, δεν είναι καν ποδοσφαιριστής. Είναι το χαμίνι του Μοντεβιδέο, που κάποιο παιχνίδι της μοίρας έστειλε στις δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης, για να επιβιώσει μαζί του στον "πολιτισμένο κόσμο" που κατασκευάζουν οι λίγοι κρατούντες, στηριζόμενοι στην ανέχεια και τη δυστυχία των πολλών».

Πεθαίνω. Βλέπω τον Καναράκη στο εξής να τραγουδάει με την παρέα του στην Τούμπα, προς τιμήν του Ουρουγουανού, συνθήματα του στυλ: «Εμπρός Γκαρσία, μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι δεξί κροσέ και πάλι», «Πάμπλο Γκαρσία στηρίζουμε, δόντι δεν χαρίζουμε». Τι ωραία θα περάσουμε...

Ο Μάριος ολοκληρώνει το πόνημά του με τρόπο μοναδικό: «Οταν έκανε την παντομίμα με τις χειροπέδες, ο Πάμπλο πέρασε άθελά (;) του στην ΠΑΟΚτσήδικη αιωνιότητα, όπως η ΙΔΙΑ η ΟΜΑΔΑ που παραμένει δέσμια και εξαρτωμένη από ένα κατεστημένο (κατά πόσο είναι και δική της ευθύνη είναι άλλο κεφάλαιο) και θύμισε εξόριστο σε ποίημα του συνονόματού του, ποιητή και πολιτικού, Νερούντα. Κάποιος μου υπενθύμισε ότι το σκηνικό έγινε την παραμονή της ημέρας μνήμης του Πολυτεχνείου. Μια σύμπτωση (;) που αφαιρεί κάθε σκέψη για δάκρυα και παρακάλια στις δευτεροβάθμιες επιτροπές του κατεστημένου. ΥΓ.: διαφωνώ κάθετα με την ιδέα να τοποθετηθεί ομοίωμα του Π. Γκαρσία στο μουσείο ιστορίας του μακεδονικού αγώνα. Θα ρίξει φωτιά ο Μίκης Ζέζας να μας κάψει».

Στη θέση του Τεό και του Μάκη, θα είχαν ήδη αρχίσει να με ζώνουν τα φίδια. Θα μετάνιωνα την ώρα και τη στιγμή που το καλοκαίρι δεν πήραμε τον Ζεράρδ στην ομάδα, αλλά προτιμήσαμε τον Γκαρσία. Αυτός δεν είναι ποδοσφαιριστής, χρυσέ μου, ο επαναστάτης των πέντε ηπείρων είναι...

Φαντάζεσαι να φλασάρει ο καλός μου, να αποφασίσει ότι πρέπει να σπάσει και τα δεσμά του ΠΑΟΚ από το κατεστημένο και να πάρει στο κατόπι τον Τεό και τον Μάκη, επειδή εκείνους θα βρει εύκαιρους; Πού το στείλαμε το παιδί, Βασίλη μου;

Δραπετεύω από τον γοητευτικό Γκαρσία και πετάγομαι μέχρι την «Ωρα των Σπορ», για να απολαύσεις μαζί μου, dear, τον πολυαγαπημένο Μιλτιάδη Παναγιωτόπουλο. Ο οποίος μετά την επιστροφή του Ντούσαν στην ΑΕΚ βρίσκεται σε δημιουργικό οργασμό. Ο καλός μου θυμήθηκε τον ποιητή Γκαρθία Λόρκα και είπε να τον διασκευάσει. Κρίμα που δεν ζει ο Ισπανός για να έχει την ευκαιρία να βιώσει την απόλυτη εμπειρία. Χαρά που θα 'παιρνε...

Πρέπει να σου αποκαλύψω, sugar, ότι δυσκολεύτηκα πολύ να καταλάβω ποιοι ήταν οι στίχοι του Λόρκα και ποιοι του Μίλτου. Και αυτό δείχνει πόσο ταλαντούχος ποιητής είναι ο Παναγιωτόπουλος. Τη μέρα που τον κέρδισε η δημοσιογραφία, ο κόσμος της ποίησης θρηνούσε. Και με το δίκιο του. Διάβασε και συ τα έργα των δυο αντρών, όπως τα παρουσιάζει ο γλυκός μου στη στήλη του και αν καταλάβεις ποιο είναι ποιου, σε παραδέχομαι.

1ο: «Το οξείδιο σπέρνει κρύσταλλο και νίκελ, πέντε η ώρα που βραδιάζει. Παλεύει η περιστέρα με το αγρίμι, πέντε η ώρα που βραδιάζει. Κι η σάρκα με ένα κέρατο θλιμμένο, πέντε η ώρα που βραδιάζει. Χορδή τυμπάνου αρχίζει να χτυπά, πέντε η ώρα που βραδιάζει».

2ο: «Πέντε η ώρα που βραδιάζει και το κινητό μου δεν σταματά να χτυπά. Πέντε η ώρα που βραδιάζει και αδυνατώ να απαντήσω στο αγωνιώδες ερώτημα φίλων και συναδέλφων που διψούν να μάθουν από πρώτο χέρι τις εξελίξεις στο τεράστιο θέμα που έχει ανακύψει στους κόλπους της ΑΕΚ με το άγγελμα της είδησης ότι ο Ντούσαν Μπάγεβιτς συζητάει την προοπτική να επιστρέψει για τρίτη φορά στην ομάδα της καρδιάς του. Πέντε την ώρα που βραδιάζει, στέλνω το κείμενο με την ελπίδα ότι σήμερα ή το πολύ αύριο στους Θρακομακεδόνες θα ανταμώσουν και πάλι δυο φιλαράκια από τα παλιά, ο Ντούσκο με τον Μήτση».

Παραδέξου το, κεχαριτωμένε. Μέχρι να φτάσεις στο όνομα του Ντούσαν Μπάγεβιτς και να λυθεί το μυστήριο, ήσουν στο σκοτάδι. Δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις ποιο ήταν το δημιούργημα του Λόρκα και ποιο του Μίλτου. Ο ακριβός μου είχε αγγίξει την τελειότητα...

Σκέφτομαι, μάλιστα, επειδή είναι κρίμα ο Μίλτος να μη συνεχίσει να μας προσφέρει τέτοια αριστουργήματα, να τον προτρέψω να συνεχίσει την καλή δουλειά. Αφού λοιπόν τα ποιήματα του Λόρκα ταιριάζουν στο ύφος του, ας ακολουθήσει το παράδειγμά του, και όπως ο Ισπανός έγραψε την «Ωδή στον Σαλβαντόρ Νταλί», να γράψει κι εκείνος την «Ωδή στον Ντούσαν Μπάγεβιτς». Ανάρπαστος θα γίνει ο χρυσός μου...

Και τώρα, λατρεμένε, έφτασε η στιγμή να σου αποκαλύψω γιατί ο Ντούσαν επέστρεψε στην ΑΕΚ. Διάβασε πρώτα τι γράφει ο «Ζουν ανάμεσά μας» στο «Derby» και θα σου εξηγήσω: «Κατ' αρχάς να δικαιολογηθώ για τη χθεσινή απουσία. Οι μύστες της στήλης μάλλον έχουν καταλάβει τι παίχτηκε, αλλά θα σας το πω καθαρά για να μην απορείτε. Είχα ζητήσει άσυλο στον ιερό Ναό της Παναγίας της Γρηγορούσας στο Ζεφύρι και προσευχόμουν νυχθημερόν να φωτίσει ο Υψιστος τον "πρίγκιπα" να γυρίσει στην ομάδα που τόσο αγάπησε. Και κατά πώς φαίνεται, οι προσευχές μου εισακούστηκαν».

Οπως καταλαβαίνεις, όσο σκληρός και αν είναι ο Ντούσαν δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει τέτοιο κακό στους μύστες της στήλης του «Ζουν». Αν δεν επέστρεφε στην ΑΕΚ, είναι πολύ πιθανόν ο καλός μου να γινόταν μοναχός στο τέλος, για να 'χει και χρόνο να προσεύχεται με την ησυχία του. Θα άντεχε τέτοιο χτύπημα η ανθρωπότητα;

Γιαγκουμάτος

Οι επιτελείς της Ν.Δ. δεν επιθυμούν να εμφανίζεται τόσο πολύ ο Γιακουμάτος στην TV, για να μην τα κάνει όλα ρόιδο. Ο Γιάννης Γκούμας κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του τρέχει και δεν φτάνει. Αρκετά πια! Eρχεται ο Γιαγκουμάτος να τα πει όλα έξω από τα δόντια. Και όποιος τολμάει, ας τον σταματήσει...