Τιμωρίες διαιτητών

Σε αυτό το σημείο με έχει φέρει ο Κάρπετ που διαβάζω τις βαθμολογίες των διαιτητών μετά τα ματς της Κυριακής. Δίνοντας σημασία φυσικά πρώτα στις παραπομπές. Με πιο τρανταχτή εκείνη του Κύρκου, που για το ματς της Τούμπας βαθμολογήθηκε με 5 στην εφαρμογή των κανονισμών. Ξεπερνάω γρήγορα τη βαθμολογία. Ποτέ δεν κατάλαβα τι σημαίνει η διαφορά στους αριθμούς της βαθμολόγησης. Δηλαδή τι διαφορά έχει ένας διαιτητής που έχει πάρει 4 από έναν που έχει πάρει 5; Και αν πούμε ότι το 5 παίρνει ο χάλιας και το 4 ο πολύ χάλιας το 3, το 2 και το 1 τι σημαίνουν; Τέλος πάντων, πάμε στην εμφάνιση του Κύρκου που ο αδέκαστος παρατηρητής Νταμπώσης έστειλε αδιάβαστο με το πεντάρι για λανθασμένη εφαρμογή των κανονισμών. Πρώτη γελοιότητα το «κακή εφαρμογή των κανονισμών είναι κάτι άλλο». Να βγει η μπάλα πλάγιο και ο διαιτητής να πει να κλοτσήσουν την μπάλα. Να ζητάει ο τερματοφύλακας να χτυπάει τα ελεύθερα με τα χέρια. Να σφυρίζει τις κεφαλιές φάουλ. Οι επιτροπές όμως αναφέρουν «κακή εφαρμογή των κανονισμών» και εννοούν κάτι απλούστερο. Οτι ο διαιτητής δεν είδε τι έγινε σε κάποιες φάσεις. Πάμε λοιπόν στο επόμενο θέμα.

Με το χέρι στην καρδιά ο Νταμπώσης μπορεί να πει ότι είδε με γυμνό μάτι και χωρίς τη βοήθεια του replay τις δύο φάσεις των πέναλτι για τις οποίες παραπέμπεται ο Κύρκος; Δηλαδή καλούμεθα να πιστέψουμε ότι ένας άνθρωπος μέσα στον χαλασμό της Τούμπας στα 80 μέτρα μπορεί να δει κάτι που δεν το είδε ο άλλος στα 15 μέτρα; Και αν είναι αυτό πώς μετά οι Ψυχομάνηδες ζητάνε από τον κόσμο να έχει ανοχή, αφού κρίνει τις φάσεις ύστερα από πέντε replay όταν οι διαιτητές πρέπει να σφυρίξουν σε δευτερόλεπτα; Εκτός φυσικά αν ο Κύρκος και άλλοι διαιτητές τιμωρούνται για κάτι άλλο που κρύβεται πίσω από τον αποστειρωμένο όρο «κακή εφαρμογή των κανονισμών». Ας πούμε για τη διάθεσή τους να φέρουν το ματς ισόπαλο και να έχουν και τους δύο μισοευχαριστημένους. Οπου εδώ έχουμε μια χειρότερη περίπτωση. Τον διαιτητή που έχει αποφασίσει τι αποτέλεσμα θα φέρει και σφυρίζει ανάλογα.

Τι διαφορά όμως έχει ένας διαιτητής που σφυρίζει για να φέρει ένα ματς ισόπαλο και να επιβιώσει με το «Χ» με έναν διαιτητή που θα σφύριζε να το φέρει ισόπαλο επειδή τα έχει πάρει; Στην ουσία καμία. Και αν έχει εκμυστηρευθεί το μυστικό, ότι το πάει για «Χ» σε κάποιον δικό του, διαφορά από το καραστημένο ματς δεν υπάρχει.

Ολα τα ανωτέρω ειλικρινά χωρίς να υπονοώ ότι ο Κύρκος είχε μυστήριους λόγους να φέρει το ματς ισόπαλο, αλλά για να καταλάβουμε γιατί τιμωρούνται οι διαιτητές. Για την ώρα ο καλύτερος λόγος μοιάζει να είναι η ικανοποίηση των μεγάλων.


Μερικές φορές άνθρωποι που θα έπρεπε να είχαν πάει καλοτάξιδοι σώζονται από τις πιο περίεργες συγκυρίες. Παράδειγμα ο Θοδωρής Ρουσόπουλος. Ενας πνευματικά χωριάτης που παίρνει πόζες που θα έπαιρνε ο Κούλης Στολίγκας αν τον έβαζαν να παίξει τον Αγγλο ευγενή και μαϊμουδίζει την εκφορά του λόγου του Νίκου Χατζηνικολάου, επειδή όταν άρχιζε την καριέρα του στο Mega αυτό ήταν το κυριλέ. Ο Ρουσόπουλος όμως σώζεται για ένα και μόνο λόγο. Γιατί ο Καραμανλής ξέρει ότι με το που φάει τον πρώτο στενό συνεργάτη του, η Ν.Δ. θα ξηλωθεί σαν γυναικεία κάλτσα που τις έφυγε πόντος. Οπότε δέχεται τη φθορά προσπαθώντας να αποφύγει την κατάρρευση. Αντίθετα όμως με τον Ρουσόπουλο, υπάρχουν άλλοι που θυσιάζονται ενώ μοιάζουν ικανοί.

Ο Ανχελ Πεντράθα εμφανώς ξέρει να διδάσκει ένα σύστημα στην ομάδα του και αυτό εύκολα γίνεται αντιληπτό από το ότι ο Ηρακλής μπορεί να κατεβαίνει από το πλάι και με την κίνηση των παικτών του να βγάζει παίκτες στις γωνίες έναν εναντίον ενός. Επίσης ο Πεντράθα δεν είναι μνησίκακος και το αποδεικνύει η συμπεριφορά του με τον ταλαντούχο, αλλά ποδοσφαιρικά μουρλό Μαρκές. Μόνο που ο Πεντράθα έχει ένα βέβαιο πρόβλημα και μια υποψία προβλήματος. Το βέβαιο πρόβλημα του Πεντράθα στον Ηρακλή είναι ότι δεν έχει φορ. Για την ακρίβεια, έχει τρία φορ, αλλά το κάθε ένα έχει διαφορετικό ελάττωμα. Ο Αγρίτης μοιάζει να έχει χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του και δεν σκοράρει. Ο Μιχάλης Κωνσταντίνου δεν σκοράρει επειδή έχει χάσει κάθε ίχνος εκρηκτικότητας. Η φάση που ο Κωνσταντίνου ξεκινάει ένα μέτρο οφσάιντ και στα πέντε μέτρα το αντίπαλο στόπερ έχει γυρίσει και τον έχει φτάσει δείχνει την τραγική κατάσταση. Το τρίτο φορ νομίζω ότι δεν είναι φορ. Τουλάχιστον όχι σήμερα. Σε δύο τρία χρόνια που ο Γιάντσης θα έχει δέσει μπορεί να παίξει τον ρόλο του Σαλπιγγίδη ή του Τουντζιάρη. Σήμερα, όποτε ο Γιάντσης αγωνίζεται, απλά δείχνει ότι μόνο ως δεύτερος κυνηγός μπορεί να παίξει.

Το δεύτερο πρόβλημα του Πεντράθα είναι τόσο υπαρκτό όσο και γελοίο. Δεν έχει τύχη. Είναι γκινιόλης, καντέμης, μαυρόγατα ή ό,τι άλλο θέλετε για ένα άνθρωπο που για ανεξήγητους λόγους τον κατατρέχουν οι δαίμονες του ποδοσφαίρου. Αν θυμηθείτε τον τρόπο με τον οποίο σκοράρει ο Λέμπο την προηγούμενη αγωνιστική, καταλαβαίνετε την καντεμιά που τραβάει ο Ισπανός. Οπότε όπως τα αμερικανικά καζίνο απολύουν τους γκρουπιέρηδες που για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα χάνουν, αφού το αν κλέβουν ή αν είναι γκινιόληδες είναι ένα και το αυτό, έτσι και ο Αντώνης Ρέμος φοβάμαι ότι σύντομα θα πρέπει να kiss goodbye τον Πεντράθα. Αντίθετα στην ΑΕΚ το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο.

Αμφιβάλλω ότι με το σημερινό δυναμικό η ΑΕΚ αν είχε τον Μουρίνιο προπονητή και τον Αλεξ Φέργκιουσον για GM θα είχε κάνει πολλά περισσότερα. Για την ακρίβεια, ο Δώνης έχει κάνει σχεδόν το απόλυτο με ένα δυναμικό που απέχει πολύ από το απόλυτα καλύτερο των τελευταίων χρόνων στην ΑΕΚ. Εκτός αν η δεξιά πλευρά των Κουτρομάνου – Πλιάτσικα, με τους δύο παίκτες να βρίσκονται στην ομάδα και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά να μην παίρνουν λεπτά συμμετοχής, είναι η λύση του μέλλοντος. Δεν είναι, δεν θα γίνει και δεν υπάρχει άνθρωπος να το πιστεύει. Απλά ο Γιώργος Δώνης πρέπει να διαλέγει από το χειρότερο δυναμικό των τελευταίων χρόνων, που μόνο ο Ντέμης Νικολαΐδης βρίσκει καλό αφού το δυναμικό το διαλέγουν οι διοικήσεις. Ο Δώνης, όπως κάθε προπονητής, κάνει τα λαθάκια του, αλλά ακόμα και τα λάθη του δείχνουν την ποιότητα του δυναμικού με το οποίο δουλεύει. Γιατί το σημαντικότερο λάθος του Δώνη είναι ψυχολογικό. Ενώ είχαν τελειώσει οι πέντε πρώτοι δύσκολοι αγώνες της ΑΕΚ, ο Δώνης ζήτησε το «5 στα 5» στους επόμενους. Αγχωμένοι οι παίκτες της ΑΕΚ, φρόντισαν να διώξουν το βάρος του μαραθωνίου χάνοντας βαθμούς από το πρώτο ματς. Μόνο που το άγχος προδίδει και το ειδικό βάρος. Εκτός αν νομίζετε ότι το ίδιο θα αγχωνόντουσαν και οι παίκτες του Ολυμπιακού αν ο Βαλβέρδε ζητούσε το «5 στα 5». Οι παίκτες αγχώνονται όταν τους ζητάς κάτι αδύνατο ή έστω απίθανο για τις δυνατότητές τους. Οι παίκτες του Ολυμπιακού αγχώθηκαν και διαλύθηκαν όταν χρειάστηκε να ανατρέψουν τα τρία γκολ της Ανόρθωσης. Οι παίκτες της ΑΕΚ με το που άκουσαν ότι πρέπει να κάνουν πέντε σερί νίκες.

Παρά όμως την έλλειψη ευθύνης του Γιώργου Δώνη στις κακές εμφανίσεις της ΑΕΚ θα έχουμε μια άλλη περίπτωση Ρουσόπουλου. Οπου ο πρόεδρος θα φθείρεται από τις επιθέσεις στον υφιστάμενό του γνωρίζοντας ότι αν τον απολύσει θα καεί και ο ίδιος. Επειδή λοιπόν κάθε άνθρωπος καθυστερεί το τέλος, ο Νικολαΐδης θα κρατάει τον Δώνη με συνέπεια να φθείρονται και οι δύο. Σε αυτές τις περιπτώσεις η μόνη λύση είναι η παραίτηση, αλλά, όπως βλέπετε και με τον Ρουσόπουλο, νέοι άνθρωποι με φιλοδοξίες δύσκολα παραιτούνται.


Θα έχει πάντως αποδειχτεί ότι η ΑΕΚ δεν φέρνει γούρι στον Γιώργο Δώνη. Γιατί όταν το 2000 ο Δώνης επέστρεψε στην ΑΕΚ, οι οπαδοί της ομάδας τα είχαν βάλει μαζί του σαν μεταγραφή της ENIC που γινόταν για να δικαιολογηθούν έξοδα. Η καριέρα του Δώνη στην ΑΕΚ και στο ποδόσφαιρο τελείωσε με ένα πεσίμι έξω από το γήπεδο. Δεν είναι ανάγκη να επαναληφθεί.