Και μέσα στη φασαρία ήρθε ο Φρισκ

Τον παλιό καιρό, επί Θωμά, όταν τα πράγματα αγρίευαν ο «αρχηγός» φώναζε τους συνεργάτες του και έλεγε: «Τώρα, παιδιά, πρέπει να κάνουμε ένα τρικ». Διάφορα τρικ του Θωμά έγραψαν ιστορία. Θυμάμαι ένα πέναλτι σε ένα ΑΕΚ – Ξάνθη υπέρ του Ντέμη –γελούσε ο κόσμος. Θυμάμαι μια διαιτησία σε ένα ματς ΠΑΟ – Ξάνθη –επίσης καταδικαστική για την Ξάνθη που γενικώς βόλευε. Θυμάμαι ότι επί Θωμά ξεκίνησε και η εκπομπή των τριών διαιτητών στη συνδρομητική –κι αυτή τρικ ήταν, διότι όπως έλεγε ο Θωμάς «θα τα λένε τα λάθη και θα εκτονώνεται ο κόσμος». Ο Θωμάς έφυγε, αλλά τα τρικ συνεχίζονται. Μπορεί και να ζηλεύει.

Τώρα που γίνανε οι εκλογές της ΕΠΟ και γνωρίζουμε τι μας περιμένει τα επόμενα χρόνια, μπορούμε να πούμε και μερικά σοβαρά πράγματα για τη διαιτησία πέραν από τις (σίγουρες) προβλέψεις για το τι θα παίξουν οι διαιτητές κάθε Κυριακή. Με χαρά διαπίστωσα ότι για τον πρόεδρο της ΕΠΟ υπάρχει τελικά και πρόβλημα διαιτησίας και αρχιδιαιτητή –εντελώς τυχαία το είχε επισημάνει αυτό κι ο Σωκράτης Κόκκαλης πριν από λίγες μέρες στο Δ.Σ. της Λίγκας. Ο Γκαγκάτσης τρεις μέρες πριν από την τοποθέτηση του προέδρου του Ολυμπιακού, μιλώντας με τον πρόεδρο της Σούπερ Λίγκας, Κώστα Πηλαδάκη, είχε πει ότι «τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι άλλα κι όχι η διαιτησία. Αυτή γίνεται διαρκώς καλύτερη». Υστερα από μια εβδομάδα πιθανότατα συγκινήθηκε από τον λόγο του Κόκκαλη κατά του Ψυχομάνη: είναι άνθρωπος με ευαισθησίες.

Θόρυβος

Πριν από λίγο καιρό ο Γκαγκάτσης είχε χαρακτηρίσει τη διαιτησία γάγγραινα. Μετά έδωσε μια συνέντευξη στο «ΜΑΧΙΜ», στο οποίο αφού κάποιος έβλεπε πρώτα μια σειρά από ημίγυμνες φωτογραφίες (όχι του Γκαγκάτση, αλλά της Χριστίνας Κωλέτσα) μπορούσε μετά να διαβάσει ότι, κατά τον πρόεδρο, η διαιτησία δεν έχει πρόβλημα. Οι Ελληνες φίλαθλοι στην πλειονότητά τους πιστεύουν ότι η διαιτησία είναι χάλια, για κάποιους λόγους που έχουν να κάνουν με όσα ακούσαμε κάποτε στις εκπομπές του Τριανταφυλλόπουλου, που μαθαίνω ότι καιρό τώρα ψάχνει νέο υλικό. Ο Γκαγκάτσης πιθανότατα νομίζει ότι η διαιτησία θα βελτιωθεί αν περιοριζόταν ο θόρυβος που τη συνοδεύει. Αυτή είναι μια πολύ βασική διαφορά.

Ικανό

Ρωτάω λοιπόν: μήπως η επιλογή του Φρισκ γίνεται για να σταματήσει ο θόρυβος; Η λογική λέει ότι αν κάποιος που κατέχει μια διοικητική θέση δώδεκα χρόνια και θέλει να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να λύσει, κάνει μια άλλη κίνηση: κάθεται στο τραπέζι με τους προέδρους των ομάδων και ακούει τι προτείνουν εκείνοι. Ετσι μπορεί να βγει στον κόσμο και να πει ότι «εγώ, κύριοι, είμαι συναινετικός, αλλά αυτοί δεν είναι». Και μετά να βάλει τον Φρισκ, τον Ψυχομάνη, τον Κούτρη, τον Σπάθα και όποιον άλλο κρίνει ικανό.

Αποτελέσματα

Αν η Λίγκα και η ΕΠΟ ψάχνουν ξένο αρχιδιαιτητή, η λογική λέει πως θα 'πρεπε να κοιτάξουν να βρουν κάποιον που αυτή τη δουλειά κάπου την έχει κάνει με αποδεδειγμένα καλά αποτελέσματα. Θα κοίταζαν τι γκρίνιες υπάρχουν σε πέντε, δέκα πρωταθλήματα και θα διάλεγαν κάποιον που κάπου διοίκησε το ποδόσφαιρο υποδειγματικά. Θα τον πλησίαζαν, θα του έλεγαν ότι «στην Ελλάδα είμαστε ανίκανοι να διοικήσουμε», θα του πρόσφεραν και κάποια χρήματα και θα του εξηγούσαν τι θέλουν να κάνουν. Αν αυτός έλεγε όχι, θα έψαχναν έναν άλλο - κάποιον θα έβρισκαν. Ο Φρισκ τη δουλειά τού αρχιδιαιτητή δεν την έχει κάνει ούτε στα τοπικά του Γκέτεμποργκ. Αν μάλιστα είχε τέτοια χαρίσματα, από τη στιγμή που σταμάτησε το ποδόσφαιρο θα τον φώναζαν οι Σουηδοί και θα τον αξιοποιούσαν αυτοί σε κάποια διοικητική θέση. Μου μοιάζει απλό.

Θύμα

Παρακολουθώντας χρόνια τώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο, δύναμαι να σας διαβεβαιώσω ότι ποτέ το πρόβλημα δεν ήταν ο αρχιδιαιτητής. Ο ίδιος ο Γκαγκάτσης μάλλον θα θυμάται (τι διάβολο, στην ομοσπονδία ήταν και τότε) ότι τον καιρό της Παράγκας (που ο ίδιος λέει ότι υπήρξε) αρχιδιαιτητής ήταν ο εντιμότατος και εξαίρετος Βασίλης Νικάκης, αλλά λεγόταν ότι όλη την καθοδήγηση την έκανε το «γουρούνι». Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο όντως συνέβαινε (σίγουρα ο Γκαγκάτσης θα το ξέρει καλύτερα), αλλά στις κασέτες που ακούγαμε στον Μάκη αυτό προέκυπτε. Εγώ αυτά δεν τα υιοθετώ. Οπως δεν υιοθετώ κι αυτά που λέει η πιάτσα για το τελευταίο διάστημα. Οτι π.χ. όταν ο «Ψυχώ» γύριζε την Ελλάδα για να ρίξει τη διοίκηση της ΟΔΠΕ, κουμάντο έκανε ο Μποροβήλος και αρχιδιαιτητής ήταν ο «Κάσνα». Δεν υιοθετώ επίσης την άποψη ότι έχει ένα λόγο κατευθείαν από το καφενείο του Σχιζοδήμου ο Κούτρης. Ούτε μου αρέσει να ακούω ότι ο έλεγχος είναι τόσο μεγάλος, ώστε πριν ανακοινωθούν οι διαιτητές κάποιος φέρνει ένα φαξ σε ένα γραφείο κ.λπ. Αυτά είναι όλα ανυπόστατα ψέματα. Αυτό που εγώ πιστεύω είναι αυτό που ο ίδιος ο Γκαγκάτσης λέει. Ο ίδιος π.χ. έχει πει ότι διέρρηξαν το γραφείο του Ψυχομάνη πριν από δύο χρόνια και του πήραν τους πίνακες της αγωνιστικής. Δεν θυμάμαι να τιμωρήθηκε κανένας γι' αυτό, αλλά αυτό –μεταξύ μας– μου μοιάζει μεγαλύτερο πρόβλημα από τον αρχιδιαιτητή. Ελπίζω αν έρθει ο Φρισκ να προσέξουν ποιο γραφείο θα του δώσουν μην πέσει κι αυτός θύμα διάρρηξης.

Απορίες

Από αυτά που διαβάζω και μαθαίνω έχω κυρίως απορίες. Μήπως πιο πολύ και από τον Φρισκ αυτό που μας «καίει» είναι να πάρουμε τους παρατηρητές από τη Λίγκα, ώστε να ηρεμήσουν λίγο τα δικά μας τα παιδιά; Μήπως η παραπομπή του Σταυρίδη π.χ. έτσουξε; Μήπως πιο πολύ και από τη διαιτησία του Μαζαράκου, μας τρόμαξε ότι ο Μάλαμας ο Τεβεκέλης δεν τον παρέπεμψε; Απλώς ρωτάω.

Τρικ

Εχω μόνο μια βεβαιότητα: ότι είτε έρθει ο Φρισκ είτε δεν έρθει ο Φρισκ, στο ΟΑΚΑ είτε παίζει η ΑΕΚ είτε παίζει ο ΠΑΟ, όταν ο διαιτητής κάνει κάποιο ανθρώπινο λάθος δεν θα βρίζουν τον αρχιδιαιτητή, αλλά άλλον. Κι ότι περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να γίνει διαδήλωση στη Συγγρού μέσα στη χρονιά, παρά να φάνε οι εκτός κόλπου τα τρικ…

Τι θλίψη

Eνα μόνο άνθρωπο λυπάμαι: τον Γιώργο τον Ψυχομάνη, τον άνθρωπο που ξεχώριζε για το ήθος του όταν διεύθυνε παιγνίδια, τον σπουδαίο αυτό διαιτητή, που ποτέ δεν άφησε κάποιον να αμφισβητήσει το κύρος και την αξιοπρέπειά του. Μπορεί να κάνω λίγη πλάκα καμιά φορά ή και σκληρή κριτική ενίοτε, μπορεί και να τον έχω αδικήσει. Για ένα πράγμα όμως είμαι βέβαιος, ότι πρόκειται για έναν έντιμο άνθρωπο. Δεν του αξίζει του Ψυχομάνη να χρεωθεί την ετικέτα του νεκροθάφτη της ελληνικής διαιτησίας –αυτή την έχει με απόφαση πειθαρχικής επιτροπής άλλος. Δεν του αξίζει του Ψυχομάνη να λένε ότι η θητεία του υπήρξε τόσο αναποτελεσματική, τόσο κακή και τόσο δουλική, που στο τέλος της και έπειτα από αυτόν και εξαιτίας του αδιεξόδου στο οποίο οδήγησε τα πράγματα φέραν στην Ελλάδα έναν ξένο σαν σωτήρα. Δεν του αξίζει του Ψυχομάνη να τον θυμούνται οι συνάδελφοί του ως αυτόν που γυρνούσε την Ελλάδα για να ρίξει τη διοίκηση της ΟΔΠΕ, μαζί με εκείνους που δεν σέβονταν ούτε καν την αρρώστια του κυρ-Αντώνη του Βασσάρα.

Εχει καταλάβει ο Ψυχομάνης ότι η πρόταση στον Φρισκ είναι μια έμμεση δήλωση ότι δεν υπάρχουν έντιμοι και ικανοί Ελληνες διαιτητές να αναλάβουν διοικητικές θέσεις; Απορώ πώς είναι δυνατόν ένας έντιμος (το ξαναλέω για να το εμπεδώσετε όλοι) άνθρωπος να μην έχει ακόμα παραιτηθεί μπροστά σε μια τέτοια διαπίστωση. Συμφωνεί δηλαδή κι αυτός; Συμφωνεί με πρακτικές που θέτουν υπό αμφισβήτηση την εντιμότητα όχι μόνο του ίδιου, αλλά και πολλών συναδέλφων του, με τους οποίους μοιράστηκε τόσα και τόσα; Συμφωνεί με αυτόν τον εξευτελισμό της ελληνικής διαιτησίας που ο ίδιος υπηρέτησε από όλες σχεδόν τις θέσεις; Δεν θέλω να το πιστεύω.

Η τραγωδία της ελληνικής διαιτησίας δεν είναι ούτε καν τα προβλεπόμενα λάθη που βλέπουμε κάθε Κυριακή. Είναι ότι άνθρωποι σαν τον Ψυχομάνη, άνθρωποι με προσωπικότητα, με κύρος, με όραμα, με αρχές, γίνονται κρέας για την κρεατομηχανή του συστήματος.

Και οι τρεις το ίδιο!

Σας έχω ένα δύσκολο κουίζ. Ποια απ' αυτές τις τρεις φράσεις είπε ο Σάββας, ποια ο Κόκκαλης και ποια ο Γκαγκάτσης;

«Ο,τι γίνεται είναι πρόβλημα της ΚΕΔ και των παρατηρητών. Σε όλη την Ευρώπη βλέπετε πόσο εύκολα βγαίνει η κόκκινη κάρτα, παντού τιμωρούν το αντιαθλητικό παιχνίδι. Αλλιώς να μας το πουν να κατεβάζουμε ομάδα πολεμικών τεχνών, να παίζουμε κατς».

«Το προϊόν που πουλάμε είναι ποδόσφαιρο, όχι κατς. Αν είναι να παίζουμε έτσι, να μας το πουν για να παίρνουμε από εδώ και πέρα μποξέρ και παίκτες του κατς, όχι να ξοδεύουμε 10 και 15 εκατ. ευρώ για να κάνουμε μεγάλες μεταγραφές».

«Δεν γίνεται οι διαιτητές να ανέχονται κάποιον που προσπαθεί να σπάσει το πόδι του αντιπάλου. Το ποδόσφαιρο δεν είναι κατς».