Ποιος λείπει; Μα, φυσικά, ο Ριβάλντο!

Ο Σκόκο είναι ένας καλός ποδοσφαιριστής που ξεχώρισε το 2005, όταν με τη μικρομεσαία Νιούελς Ολντ Μπόις κατέκτησε, πριν καλά καλά γίνει 21 χρόνων, ένα πρωτάθλημα Απερτούρα στην Αργεντινή. Ο Αργεντινός ήταν ένα από τα πιο γοητευτικά μυστήρια του πρωταθλήματος που μόλις ξεκίνησε. Αντίθετα από αυτόν, τον Αγγελο Μπασινά δεν χρειάζεται να τον ανακαλύψουμε: τον ξέρουμε. Είναι μαχητής, έχει γνώση του αντικειμένου και δεν αστειεύεται. Αλλα ούτε αυτός ούτε ο Σκόκο είναι Ριβάλντο.

Ο Ινιάσιο Σκόκο, για τους φίλους Νάτσο, στη Νιούελς έμεινε τρία χρόνια, από τα 18 μέχρι τα 21 του. Οταν καθιερώθηκε στην ενδεκάδα, για ένα πράγμα κυρίως ξεχώριζε: επειδή χωρίς να είναι σέντερ φορ, έβαζε γκολ και μάλιστα κρίσιμα. Χρησιμοποιούνταν σταθερά στη γραμμή της επίθεσης –σχεδόν ποτέ ως φορ περιοχής, αλλά σχεδόν πάντα ως εξτρέμ ή ως δεύτερος κυνηγός: μου το 'λεγαν το καλοκαίρι τρεις Αργεντινοί πρώην ποδοσφαιριστές που 'χουν παίξει μπάλα στην Ελλάδα και το 'γραψα. Το παιγνίδι του δεν μεταλλάχθηκε ούτε στην Πούμας, με την οποία έκανε πρωταθλητισμό στο Μεξικό: ο άνθρωπος έπαιζε πάντα στην επίθεση. Τη χρονιά που βγήκε πρωταθλητής Αργεντινής πίσω του ως πασέρ αγωνιζόταν ο Φερνάντο Μπελούτσι, τον οποίο επίσης βλέπουμε στην Ελλάδα. Οπως βλέπουμε και την ταλαιπωρία που περνά ο Σκόκο προσπαθώντας να γίνει οργανωτής ή πλάγιος χαφ στην ΑΕΚ.

Μπασινάς

Υστερα από 200 ματς στον ΠΑΟ, 75 στην Πριμέρα Ντιβιζιόν και πάνω από 50 στην Εθνική ομάδα, ο Μπασινάς δεν έχει μυστικά από κάποιον. Το παιγνίδι του με τον καιρό εξελίχτηκε, μέστωσε, ωρίμασε. Ο Μπασινάς ξεκίνησε ως τρεχαλιτζής που έπαιζε και στα δεξιά (και γι' αυτό χρησιμοποιούνταν κάποτε και ως δεξί μπακ) κι έγινε με τον καιρό ένας μοντέρνος αμυντικός μέσος, με σίγουρη πάσα, καλά πατήματα και μια ικανότητα να διαβάζει πού θα κινηθεί ο αντίπαλος και να τοποθετείται κατάλληλα. Οργανωτής όμως δεν έγινε ποτέ και ποτέ δεν έτρεχε και με την μπάλα στα πόδια, ανοίγοντας αντεπιθέσεις. Αυτό στον ΠΑΟ το 'κανε ο Καραγκούνης και στη Μαγιόρκα ο Ιμπαγάσα, το οποίο η ΑΕΚ κάποτε ήθελε να αποκτήσει. Αν ο Σκόκο ταλαιπωρείται ως οργανωτής της ΑΕΚ, ο Μπασινάς μοιάζει στιγμές στιγμές να ταλαιπωρεί την ΑΕΚ. Η εκτίμηση είναι άδικη, διότι εν προκειμένω ο παίκτης υποχρεώνεται να οργανώσει: αν δεν το κάνει αυτός, δεν το κάνει κανένας και η μπάλα μένει διαρκώς στα μετόπισθεν! Επειδή οι οργανωτικές ικανότητες του Σκόκο μοιάζουν ανύπαρκτες (αντίθετα από τις εκτελεστικές του, που είναι εξαιρετικές) και επειδή αυτές του Μπασινά περιορίζονται στο να πασάρει κοντά ή να επιχειρεί ανοίγματα τριάντα μέτρων κυρίως προς τα αριστερά (όπου βγαίνει ο Χουανφράν ή ο Λαγός) η ΑΕΚ δεν έχει ποιότητα στο δημιουργικό κομμάτι του παιγνιδιού της. Το είδαμε και στη Νέα Σμύρνη και στο Καραϊσκάκη.

Ρίμπο

Μοιάζει παραδοξολογία, αλλά είναι πραγματικότητα: η ΑΕΚ μοιάζει να έφτιαξε μια μεσαία γραμμή και μια επίθεση στα μέτρα του Ριβάλντο (!) φέτος που ο Βραζιλιάνος έφυγε. Με έναν εξτρέμ όπως ο Σκόκο, έναν επιθετικό που δεν κρύβεται, όπως είναι ο Τζεμπούρ, και με ένα φορ περιοχής (τον Μπλάνκο ή τον Εντίνιο), ο Ριβάλντο θα είχε σημεία αναφοράς στο παιγνίδι του, δηλαδή ό,τι του έλειπε πέρυσι, όταν ο Λυμπερόπουλος δεν λειτουργούσε ως ακραίος (κι άθελά του μείωνε τους χώρους) κι ο Παππάς (ο Σέζαρ ή όποιος άλλος) χανόταν στο δεξί άκρο. Η ΑΕΚ έχει φέτος τον Μπασινά και τον Πελετιέρι, δηλαδή δύο παίκτες που θα μπορούσαν να κινηθούν αρμονικά πίσω του και κοντά του. Πέρυσι ο Ακης Ζήκος έμενε συνήθως μπροστά από την άμυνα και μακριά από τον «Ρίμπο», ο Καφές υστερούσε σε δυναμισμό, αν και είναι καλός τεχνίτης, κι ο Ενσαλίβα απλώς δεν υπήρχε! Φέτος η ΑΕΚ βρήκε τους υπόλοιπους, αλλά δεν έχει τον «Ρίμπο».

Χαφ

Μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο χωρίς ένα δημιουργικό μέσο; Φυσικά και μπορείς. Οχι όμως με μια μεσαία γραμμή στην οποία παίζουν δύο κόφτες, ένας παίκτης που είναι επιθετικός και χρησιμοποιείται ως κουμανταδόρος και μαζί με αυτούς ο Λαγός, που όταν αλλάζει η ομάδα διάταξη (από 4-4-2 σε 4-3-3 ή το αντίθετο) μπερδεύεται δικαιολογημένα και βρίσκεται να παίζει ακόμη και ως μέσα αριστερά, όπως την Κυριακή όταν από αυτή τη λάθος θέση δίνει την κακή πάσα που εγκλώβισε τον Πελετιέρι και προκάλεσε το κλέψιμο που έφερε το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού. Χωρίς δημιουργικό μέσο έπαιζε κι ο Ολυμπιακός, όταν ο Κοβάσεβιτς άνοιξε το σκορ: ο Μπελούτσι ήταν εκτός αγώνα. Ομως, αντίθετα από την ΑΕΚ, είχε δύο πλάγιους χαφ με δημιουργικές ικανότητες (τον «Τζόλε» και τον Γκαλέτι) και έναν κυνηγό, όπως ο Ντιόγο, που ξέρει ότι πρέπει να πρεσάρει. Ενώ οι επιθετικοί της ΑΕΚ π.χ. απλώς περιμένουν την μπάλα.

Ιδέα

Από την ΑΕΚ δεν λείπει μια διάταξη, λείπει ένα σχέδιο, μια κεντρική ιδέα. Σχέδιο υπήρχε στο ματς της πρεμιέρας με τον ΠΑΟ. Η ΑΕΚ έπαιξε με τέσσερις μπλοκαρισμένους αμυντικούς και ποτέ δεν άδειασε τα άκρα της άμυνάς της προσπαθώντας να βγάλει στην επίθεση τα πλάγια μπακ. Στη μέση έπαιξαν τρία τρεχαντήρια, που πίεσαν τον Καραγκούνη και τον Σίλβα όσο κανείς. Και οι τρεις επιθετικοί της μαζεύονταν προς το κέντρο, περιμένοντας την μπάλα για να ξεχυθούν και δεν περίμεναν με τα χέρια στη μέση στην άλλη πλευρά της περιοχής, παίζοντας διαρκώς με πλάτη στην εστία. Η ΑΕΚ της πρεμιέρας δεν έπαιξε ελκυστικό ποδόσφαιρο, αλλά δεν είχε και παίκτες που έπρεπε να κάνουν στο γήπεδο πράγματα που δεν ξέρουν (Σκόκο) ή δεν μπορούν (Μπασινάς).

Αύριο

«Κι ο Δώνης δεν τα ξέρει αυτά;», θα ρωτήσει κάποιος. Tα ξέρει καλύτερα από όλους μας. Αλλά για τον Δώνη θα τα πούμε αύριο.

Τον στήσανε!

Το διάβαζα χθες βράδυ στα ειδησεογραφικά πρακτορεία και δεν το πίστευα. «Μου πέρασε από το μυαλό ότι οι επτά στις οκτώ κακές διαιτησίες μπορεί να είχαν στόχο τις εκλογές της ΕΠΟ», φέρεται ότι είπε ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Βασίλης Γκαγκάτσης, μιλώντας στους διαιτητές. Αν το είπε, τα πράγματα με τη διαιτησία είναι πολύ χειρότερα απ' αυτά που πιστεύει ο κόσμος. Μέχρι τώρα υπήρχε η βεβαιότητα ότι έχουμε να κάνουμε με ακατάλληλους διαιτητές, φτωχούς σε εμπειρίες και διεφθαρμένους σε ορισμένες περιπτώσεις. Εδώ έρχεται ο πρόεδρος της ομοσπονδίας (κι όχι κάποιος τυχαίος) και εκφράζει την υποψία ότι μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές της ομοσπονδίας, συνωμότησαν κιόλας εναντίον του! Να υποθέσω ότι αυτό που επί της ουσίας ισχυρίζεται είναι ότι υπάρχει ένα ολόκληρο κέντρο που λειτουργεί, όχι μόνο ερήμην του, αλλά και εναντίον του. Αυτό το σκοτεινό κέντρο τοποθέτησε τους διαιτητές και τους έβαλε και σχεδόν όλους (επτά στους οκτώ) να κάνουν ένα σωρό λάθη για να τον αποσταθεροποιήσουν. Ετσι λέει! Να του δώσουμε δίκιο; Να του δώσουμε. Αυτά που δεν μας λέει όμως είναι: α) Πού στηρίζεται η υποψία του, και β) τι θα κάνει στη συνέχεια. Ζήτησε την παραίτηση του Ψυχομάνη που τους όρισε; Δεν μου προκύπτει. Διέταξε κάποια έρευνα; Ούτε αυτό το βλέπω. Πήγε στον εισαγγελέα να προσκομίσει στοιχεία για τις υποψίες του; Ούτε αυτό συμβαίνει. Το ωραίο της ιστορίας είναι ότι τις υποψίες του αυτές τις άκουσε χωρίς να ζητήσει εξηγήσεις κι ο πρόεδρος της Λίγκας, Κώστας Πηλαδάκης, –ο πρόεδρος της Λίγκας που έχει πάρει από τον ΟΠΑΠ περίπου 80 εκατομμύρια ευρώ για να διοργανώνει ένα πρωτάθλημα στο οποίο μπορούν να «στηθούν» διαιτητές, για να κάνουν ζημιά στον πρόεδρο της ΕΠΟ! Μα, αν αυτό ισχύει, πώς είναι δυνατόν με αυτούς τους διαιτητές να γίνει πρωτάθλημα;

Διαβάζεις αυτό, διαβάζεις και ότι δόθηκε εντολή στην ΚΕΔ να βελτιωθεί η κατάσταση, διαβάζεις κι ότι υπεύθυνος για τη σχέση της ΕΠΟ με τη Λίγκα θα γίνει ο αντιπρόεδρος πλέον Σοφοκλής Πιλάβιος (που θα παραιτούνταν στο πρώτο άδικο σφύριγμα εις βάρος του ΠΑΟ) και έχεις πλέον τη βεβαιότητα ότι από το απόλυτο δράμα βαδίζουμε στην απόλυτη κωμωδία. Ούτως ή άλλως δεν θα πλήξουμε…

Τηλεκριτικοί τέλος;

Μεταξύ των όρων του διαγωνισμού για την κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων που η Σούπερ Λίγκα έστειλε στα ενδιαφερόμενα τηλεοπτικά κανάλια, διαβάζει κάποιος ότι δεν θα επιτρέπονται πλέον σε όποιον αποκτήσει το προϊόν «ποδόσφαιρο» εκπομπές που θα γίνονται με την παρουσία διαιτητών και αντικείμενο τις αμφισβητούμενες φάσεις. Ολα αυτά γράφονται στα ψιλά γράμματα και είναι φανερό για όποιον έχει διαβάσει τη σύμβαση ότι η ελληνική εταιρεία που κάνει τον διαγωνισμό αντέγραψε την Τeam (της ΟΥΕΦΑ), η οποία δεν θέλει διαιτητές και κρίσεις για αμφισβητούμενες φάσεις στις εκπομπές του Τσάμπιονς Λιγκ. Και τι θα γίνουν ο Βαρούχας με τον Βασιλάκη έτσι και συμβεί αυτό; Ο Περικλής πάει για βουλευτής και ο «Βαρού» για πρόεδρος της ΚΕΔ. Για να μην ανησυχείτε…