ΟΥΕΦΑ: Το Τσάμπιονς Λιγκ των φτωχών

Οταν άρχισαν να εισάγονται οι αλλαγές στο Τσάμπιονς Λιγκ, όλοι κατάλαβαν ότι το ποδόσφαιρο περνούσε σε μια διαφορετική εποχή. Κανείς δεν μπορούσε να διαβλέψει τις επιπτώσεις αυτών των αλλαγών, που οπωσδήποτε έγιναν ακόμη βαθύτερες με την επανάσταση που προκάλεσε ο νόμος Μποσμάν, τον Δεκέμβριο του 95. Ισως η σοβαρότερη επίπτωση στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο αυτών των δύο αλλαγών, του οργανωτικού και του μεταγραφικού καθεστώτος, ήταν η διεύρυνση των ανισοτήτων.

Το σύστημα της βαθμολογίας της ΟΥΕΦΑ βοήθησε ουσιαστικά εκείνους που ήταν ισχυρότεροι. Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι στο ποδόσφαιρο η επιβεβαίωση της ρήσης του Ναπολέοντα, σύμφωνα με την οποία «ο θεός βρίσκεται στο πλευρό των δυνάμεων που έχουν τα περισσότερα κανόνια». Οι μεγάλες χώρες και οι πλουσιότερες ομάδες είναι αυτές που μονοπωλούν τις διακρίσεις. Την τελευταία δεκαετία, για παράδειγμα, μόνο μία φορά είχαμε στους 4 της διοργάνωσης ομάδα που δεν είχε συμπεριληφθεί στη λίστα με τις 20 πλουσιότερες της ηπείρου. Το σύστημα της βαθμολογίας έχει παγιώσει την παρουσία πολλών ισχυρών ομάδων, γεγονός που βοηθά οπωσδήποτε την εμπορικότερη εκμετάλλευση του προϊόντος και φυσικά φέρνει και υψηλότερα κέρδη, τα οποία όμως μοιράζονται οι ίδιοι σχεδόν παίκτες.

Σταδιακά, κοιτώντας κάποιος τους συμμετέχοντες, διαπιστώνει ότι το Τσάμπιονς Λιγκ έχει μεταμορφωθεί σε ένα πρωτάθλημα που μετά τη φάση των ομίλων είναι κυρίως υπόθεση 12-14 ομάδων. Τυπικά, έχουμε μια «κλειστή» λίγκα. Είχε γίνει εμφανές ότι η συνέχεια ύπαρξης της διοργάνωσης, με την παρούσα δυναμική της, θα μεγάλωνε ακόμη περισσότερο τις ποδοσφαιρικές και οικονομικές ανισότητες.

Και επειδή η οργανωτική του μορφή είναι πολύ πετυχημένη, ώστε να μη χρειάζεται να αλλάξει, η ΟΥΕΦΑ σκέφθηκε σωστά να αναβαθμίσει τη δεύτερη σε σπουδαιότητα διασυλλογική διοργάνωση, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα «Τσάμπιονς Λιγκ των φτωχών». Με τα ίδια χαρακτηριστικά και με τη φιλοδοξία να μοιράζει χρήματα σε περισσότερους, ώστε να μη διευρύνονται, τραγικά, οι ανισότητες.

Ενας από τους λόγους που υπαγόρευσαν αυτές τις αλλαγές, πέρα από τους προφανείς οικονομικούς, ήταν εξίσου μ' αυτούς ουσιαστικός. Μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου άρχισαν να δημιουργούνται πολλές νέες χώρες στην ευρωπαϊκή ήπειρο και τότε δεν ήταν εμφανές κατά πόσον αυτές οι χώρες θα μπορούσαν να ενταχθούν στο υπάρχον σύστημα. Τώρα, οι περισσότερες από αυτές έχουν ενταχθεί στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και αρχίζουν να αναπτύσσονται, η κάθε μία σύμφωνα με τις δυνατότητές της.

Επίσης, αυτή η γεωπολιτική κατάσταση αστάθειας που υπήρχε με τη δημιουργία διαρκώς καινούργιων χωρών φαίνεται πλέον ότι έχει εκλείψει. Ετσι, ήρθε η ώρα οι ομάδες αυτών των χωρών να ενταχθούν και αυτές με τη σειρά τους σε ένα ευρύτερο σύνολο κανόνων, και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ προσφέρει αυτούς τους κανόνες. Η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία ποδοσφαίρου με τον επανασχεδιασμό του αναμορφωμένου Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ είναι σαφές ότι δημιουργεί μια δεύτερη ταχύτητα, μια δεύτερη κατηγορία για τις ευρωπαϊκές ομάδες.

Ενα είδος φυτωρίου, που θα εκπαιδεύει κάποιες ομάδες οι οποίες, όταν ετοιμαστούν οργανωτικά και ενισχυθούν οικονομικά, θα μπορούν να ανεβαίνουν σκαλοπάτι. Οσες από τις ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν στις ανταγωνιστικές απαιτήσεις της κατηγορίας θα «υποβιβάζονται» για ένα ή περισσότερα χρόνια. Αν κάποιος το δει προσεκτικά, θα παρατηρήσει ότι το αναμορφωμένο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, που η ίδια η συνομοσπονδία θα φροντίσει να μη γίνει –ως προϊόν– ανταγωνιστικό του Τσάμπιονς Λιγκ, είναι ό,τι ακριβώς είναι η Τσάμπιονσιπ για την Πρέμιερσιπ στην Αγγλία. Πόσες φορές και σε τι ποσοστό άλλαξε η σύσταση των ομάδων της Πρέμιερσιπ τα 12 τελευταία χρόνια; Οσες φορές και σε ανάλογο ποσοστό θα αλλάζει και το Τσάμπιονς Λιγκ.

Παράσταση για τις κάμερες

Ωραία. Το σόου για τις τηλεοράσεις και τις δημοσκοπήσεις έχει βαφτιστεί πολιτική. Ο πρωθυπουργός έκανε μια «επιθετική» ομιλία, που είχε στόχο να ανυψώσει λίγο το ηθικό των ψηφοφόρων της παράταξής του. Ενα ηθικό που το έχει στείλει στα τάρταρα η προκλητική και σκανδαλώδης συμπεριφορά κάποιων υπουργών του –που ο ίδιος τούς καλύπτει– και η ανικανότητα του κόμματός του να διαχειριστεί την οικονομία και να κυβερνήσει.

Μόλις πριν από λίγο καιρό, στη Θεσσαλονίκη, τα ίδια πράγματα ίσχυαν και ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε αδύναμος και πελαγωμένος. Τώρα οι επικοινωνιολόγοι του τον συμβούλεψαν να δώσει μια παράσταση για τις κάμερες, αντιμετωπίζοντας την πολιτική σαν προσωπική υπόθεση. Αφού αυτός είναι «το κεφάλαιο», το επικοινωνιακό, της παράταξης. Γιατί πολιτικό κεφάλαιο δεν είναι. Αν ήταν, θα είχε βγει πέρυσι στις πυρκαγιές από το Μαξίμου όπου κρυβόταν, όπως έγινε και με όλες τις προηγούμενες και κατοπινές υποθέσεις σκανδάλων. Στη χθεσινή παράστασή του ο κ. Καραμανλής μάς ενημέρωσε για τα πράγματα που δεν θα ανεχθεί. Το μπάχαλο με τα νηπιαγωγεία –στα οποία η κυβέρνηση θεσμοθετεί την υποχρεωτικότητα της προσχολικής αγωγής χωρίς να έχει φροντίσει για εκπαιδευτικούς και κτίρια– θα το ανεχθούμε εμείς. Οπως θα ανεχθούμε και την έλλειψη νοσοκόμων στα νοσοκομεία και γι' αυτό θα πληρώνουμε αποκλειστικές για να μένουν δίπλα στον άνθρωπό μας.

Οπως θα ανεχθούμε και το χαράτσι των διοδίων της Αθηνών – Πατρών, την ακρίβεια, την άθλια κατάσταση της οικονομίας, που αναγκάζει τη χώρα να δανείζεται ένα δισ. κάθε 10 μέρες, το άθλιο επίπεδο της κοινωνικής ασφάλισης, της παιδείας, του περιβάλλοντος, την αβεβαιότητα για το αύριο των νέων παιδιών. Αυτά όλα θα τα ανεχθούμε εμείς. Ο πρωθυπουργός θα ανεχθεί άλλα πράγματα. Τους κυρίους Βουλγαράκη και Ρουσόπουλο, την πολιτική απραξία, την ανικανότητα του ίδιου και της κυβέρνησής του, τις κακές δημοσκοπήσεις. Αυτός που ισχυρίζεται ότι τίποτε δεν θα μείνει κρυμμένο στο σκοτάδι μπορεί να μας πει αν έμαθε ποιοι παρακολουθούσαν το τηλέφωνό του; Οσο για το έργο που ισχυρίζεται ότι έγινε, μια βόλτα από την Πάτρα στην Καλαμάτα είναι αρκετή για να μας δείξει ένα μόνο μέρος της καταστροφής που συντελείται και βαφτίζεται έργο. Σε λίγο οι νέες δημοσκοπήσεις θα δείξουν ότι η Ν.Δ. κερδίζει το χαμένο έδαφος και ο πρωθυπουργός θα επιστρέψει στο Μαξίμου για να συνεχίσει ατάραχος τον ύπνο του. Μέχρι να τον ξυπνήσουν οι επόμενες δημοσκοπήσεις ή κάποια άλλη καταστροφή.

Υποσχέσεις και δεσμεύσεις

Είναι ευτυχής η συγκυρία της επιτυχίας της Εθνικής ομάδας στους Παραολυμπιακούς με τη συζήτηση του νέου αθλητικού νομοσχεδίου. Ευτυχής διότι θα φανεί κατά πόσον η κυβέρνηση θα πάρει στα σοβαρά τις απόψεις των εκπροσώπων των ΑμΕΑ τόσο για τη διατήρηση των υλικών επιβραβεύσεων στους Ολυμπιονίκες όσο και για το δικαίωμα του διορισμού τους στο δημόσιο. Το αίτημα για τη συμπερίληψη των Ολυμπιονικών στις θέσεις 1-8 κουτσουρεύτηκε στις θέσεις 1-6, λες και αυτές οι δύο επιπλέον θέσεις ήταν ένα από τα προβλήματα του αθλητισμού που ήρθε να διορθώσει ένας ακόμη αθλητικός νόμος της κυβέρνησης. Η αντιμετώπιση των ΑμΕΑ είναι δείκτης πολιτισμού. Και σε αυτόν τον τομέα η κυβέρνηση υπολείπεται τραγικά, παρά τις προσπάθειες κάποιων υπουργών, που δεν υποκαθιστούν μια λειψή και σχεδόν ανύπαρκτη πολιτική, η οποία συντηρεί το πλέγμα του κοινωνικού αποκλεισμού για τα ΑμΕΑ.