Δεν έχουν νόημα οι εκλογές της ΕΠΟ

Μου στέλνετε διαρκώς e-mail στο karpetshow@yahoo.gr και με ρωτάτε τι θα γίνει με τις εκλογές της ΕΠΟ. Πριν σας πω δυο πράγματα θέλω να σας επιστήσω την προσοχή σε ένα δημοσίευμα της Αριστέας Μπουγάτσου στην «Ελευθεροτυπία» της περασμένης Δευτέρας. Γράφει η καλή δημοσιογράφος: «Σκιές για την ΕΠΟ και κατηγορίες για την ΕΡΤ είναι το πόρισμα της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων (πρώην ΣΔΟΕ), που χθες διαβιβάστηκε στον αρμόδιο εισαγγελέα με την ένδειξη "σοβαρές παρατυπίες κατά τη διαχείριση δικαιωμάτων της ΕΠΟ". (…) Να δούμε πού θα πάει η κατάσταση».

Γράφει η Μπουγάτσου: «Η ΥΠΕΕ εκτιμά ότι εκτός των άλλων το Δημόσιο υπέστη ζημία ύψους εκατομμυρίων ευρώ εξαιτίας της μη απόδοσης ΦΠΑ, δεδομένου ότι το συναλλασσόμενο με την ΕΠΟ νομικό πρόσωπο ήταν μεν αλλοδαπή εταιρεία, η οποία όμως στην πραγματικότητα λειτουργούσε στην Ελλάδα στην έδρα των επιχειρήσεων του Πασχάλη Παπαδόπουλου (αρμοδιότητα της ΙΔ' ΔΟΥ Αθηνών). Η έρευνα αφορά την περίοδο 2002-2008, κατά την οποία η ΕΠΟ πούλησε προς την εταιρεία του κ. Παπαδόπουλου τηλεοπτικά δικαιώματα αξίας 7,7 εκατ. ευρώ, τα οποία μεταπωλήθηκαν, κυρίως στην ΕΡΤ, αντί 10,9 εκατ. ευρώ. Στην ίδια αναφορά η ΥΠΕΕ σημειώνει προς τον εισαγγελέα ότι διαπιστώθηκαν κατά την ίδια περίοδο και ερευνώνται δύο πράγματα. Πρώτον, οι (σημαντικές) κινήσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο όνομα της συζύγου του προέδρου της ΕΠΟ, δεύτερον, οι λεπτομέρειες της αγοράς οικοπέδου 4.796 τ.μ. στο Μαρκόπουλο από τον Γκαγκάτση και τη σύζυγό του, Ακριβή Δενδρινού (…), καθώς και οι δαπάνες οικοδόμησης του ακινήτου». Θέλω απλώς να προσθέσω ότι σύμφωνα με πηγές του ΣΔΟΕ, το πρόστιμο που έχει ήδη πέσει στην ΕΠΟ και έχει κοινοποιηθεί στην Εφορία Νέας Σμύρνης είναι 4,8 εκατομμύρια ευρώ (ναι, καλά διαβάσατε!) και ότι πριν από λίγες μέρες είχαμε την παραπομπή του προέδρου της ΕΠΟ σε δίκη για απιστία με απόφαση του Συμβουλίου Εφετών για γνωστές παλιότερες ιστορίες.

Θύελλες

Ενας άνθρωπος που έχει ήδη παραπεμφθεί για αδικήματα διοικητικού χαρακτήρα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της θητείας του και που επί των ημερών του η ομοσπονδία που διοικεί δέχτηκε το μεγαλύτερο χρηματικό πρόστιμο που επιβλήθηκε ποτέ σε ομοσπονδία από το ΣΔΟΕ, λογικά δεν θα 'πρεπε να ξανασχοληθεί με εκλογικές διαδικασίες, πόσω μάλλον όταν γνωρίζει ότι δεν ψάχνουν μόνο τους δικούς του λογαριασμούς, αλλά ακόμη κι αυτούς τις γυναίκας του –και ίσως αύριο της πεθεράς του! Γνωρίζει, επίσης, ότι η επανεκλογή του θα σταθεί αιτία για έρευνες της ΥΠΕΕ (δηλαδή του πρώην ΣΔΟΕ) και στα οικονομικά των ενώσεων που δεν παίρνουν καιρό τώρα χρήματα από το κράτος. Αναρωτιέμαι αν το ελληνικό ποδόσφαιρο αξίζει να ζει τέτοιου τύπου θύελλες. Αν το αγαπούσε στο ελάχιστο, θα έφευγε μόνος του. Το 'χει πει στο συμβούλιο της ΕΠΟ ο ίδιος αυτό πριν από ένα χρόνο: «Μόνο αν φύγω θα ηρεμήσουν όλοι».

Επιτροπές

Θα ξαναβγεί ο Γκαγκάτσης; Με τον τρόπο που διεξάγονται οι εκλογές στην Ομοσπονδία είναι αδύνατο να μην ξαναβγεί όποιος τη διοικεί. Ψηφίζουν 57 αντιπρόσωποι (οι αντιπρόσωποι των ενώσεων, η Σούπερ Λίγκα, το μπιτς σόκερ και το πέντε επί πέντε) και από αυτούς τους 57 ένας τεράστιος αριθμός στελεχώνει επιτροπές της Ομοσπονδίας. Ξέρετε πόσες επιτροπές υπάρχουν στην ΕΠΟ; Συνολικά 26 (!) και η συντριπτική πλειονότητά τους στελεχώνεται από τους αυριανούς εκλέκτορες! Υπάρχει Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων αλλά και Επιτροπή Διεθνούς Ερασιτεχνικού Ποδοσφαίρου! Επιτροπή Μεικτών Ομάδων και Επιτροπή Νέων Ερασιτεχνών Ποδοσφαιριστών (αν είναι ποτέ δυνατόν!). Υπάρχει Επιτροπή Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων (!) και Επιτροπή Στατιστικής: όπως στην παλιά Σοβιετία, όλοι έχουν αξιώματα. Κι όποιοι δεν έχουν έχουν διαιτητές στους πίνακες. Πριν από ένα χρόνο κάποιος σύμβουλος είχε ρωτήσει γιατί η Β' Εθνική έχει 78 διαιτητές και η Γ' Εθνική κοντά 100. «Για να μας ψηφίζουν οι ενώσεις, Σοφοκλή μου», ήταν η κατάπτυστη απάντηση. Για έναν πρόεδρο ένωσης το να έχει διαιτητή στους πίνακες είναι πιο σημαντικό απ' το να έχει μπάρμπα στην κυβέρνηση.

Σώμα

Με ένα τέτοιου τύπου εκλογικό σώμα δεν χρειάζεται να γίνονται εκλογές: αν ο Γκαγκάτσης πάρει λιγότερους από 40 εκλέκτορες, θα έχει αποτύχει οικτρά. Το θέμα είναι τι μπορεί να σημαίνει η επανεκλογή του: για το μόνο που δεν χωρά αμφιβολία είναι ότι ο επικείμενος θρίαμβός του θα συντηρήσει το ίδιο νοσηρό κλίμα κακοπιστίας που η μακρά παραμονή του έχει δημιουργήσει. Οι περιπέτειές του δεν έχουν τέλος: ο Γκαγκάτσης είναι στα δικαστήρια με την ΑΕΚ, γίνεται στόχος του ΠΑΟ με ανακοινώσεις, παραπέμπεται στην Επιτροπή Φιλάθλου Ιδιότητας, καταγγέλλεται από το «Goal» στην ΕΣΗΕΑ, ελέγχεται από το ΣΔΟΕ και έχει τεράστιες δικαστικές εκκρεμότητες. Είναι δυνατόν ένας τέτοιος άνθρωπος να διοικήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο; Να δεχτώ ότι είναι αδίκως βαλλόμενος. Και λοιπόν; Αλλάζει κάτι; Χθες ο Αντώνης Αντωνιάδης τού επιτέθηκε στο συμβούλιο της ΕΠΟ, λέγοντάς του ότι ο παρατηρητής Κούτρης είναι πιόνι του. Ας πούμε ότι αυτό είναι άδικο, όμως από την άλλη πλευρά τα δώδεκα χρόνια της παρουσίας του έχουν αθροίσει τόσες πολλές ιστορίες, ώστε γεννιούνται διαρκώς και μόνο εντάσεις.

ΣΔΟΕ

Αυτό φυσικά δεν απασχολεί τους προέδρους των ενώσεων, όπως δεν τους απασχολεί και το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο θεωρείται από τον απλό κόσμο ένα θερμοκήπιο υπόδικων λαμογιών: δόξα τω Θεώ, τη δουλειά τους την κάνουν όλοι. Η κατάσταση αυτή θα 'πρεπε να απασχολεί την πολιτεία και μόνο, διότι το ποδόσφαιρο είναι ένας ευαίσθητος κοινωνικά χώρος. Εν προκειμένω, θα 'πρεπε να φροντίσει το κράτος να υπάρξουν κι άλλοι έλεγχοι –ακόμη περισσότεροι. Και στις ενώσεις και στα οικονομικά των προέδρων τους και στα οικονομικά των υποψήφιων συμβούλων, που έχουν κι αυτοί βγάλει ρίζες στην Ομοσπονδία: σε όλους. Ενα κράτος που λειτουργεί δεν χρειάζεται να ανακατεύεται με εκλογικές διαδικασίες: αρκεί να βάλει το ΣΔΟΕ να δουλέψει και να παρακαλέσει τη Δικαιοσύνη να ασχοληθεί σοβαρά με τον χώρο…

Πάρις

Για τον Πάρι Γεωργακόπουλο, που κατεβαίνει κι αυτός υποψήφιος, ακούω πολύ καλά λόγια. Μολονότι δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, ομολογώ ότι μου ήταν πάντοτε εξαιρετικά συμπαθής, διότι διάλεξε κάποτε να βάλει πιο ψηλά την αξιοπρέπειά του από την καριέρα του: έκοψε το ποδόσφαιρο για να μην κάνει το χατίρι του Γιώργου Βαρδινογιάννη, που τότε έλυνε κι έδενε, και αυτό και μόνο δείχνει άνθρωπο με σθένος. Σίγουρα μετράει και η οικογενειακή καταγωγή του: ένας γιος δικαστικού λειτουργού δεν διαπραγματεύεται την αξιοπρέπειά του. Μιλώντας για τον Γεωργακόπουλο, πολλοί από τους αντιπάλους του, αδυνατώντας να βρουν κάτι να του προσάψουν, τον κατηγορούν για έλλειψη πείρας στον χώρο: για μένα, που τον χώρο τον ξέρω, δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράσημο για άνθρωπο! Αν το ποδόσφαιρό μας βρίσκεται στη σημερινή θεσμική κατάντια του, είναι διότι εδώ και δεκαπέντε χρόνια ασχολούνται άνθρωποι που δεν κάνουν άλλη δουλειά. Αυτοί οι «γνώστες», οι «γρήγοροι», οι «έξυπνοι», οι «μάγκες» το φτάσανε το πράγμα στο σημερινό χάλι του.

Αν θα έδινα μια συμβουλή στον Γεωργακόπουλο, θα ήταν την επόμενη εβδομάδα και μέχρι τη μέρα των εκλογών να κάνει σαφές τι ακριβώς προτείνει χωρίς γενικολογίες. Να δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται να παρακολουθεί αγώνες από σουίτες προέδρων, να ξεκαθαρίσει πως θα γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ της πολιτείας και της Ομοσπονδίας ώστε να πάρουν χρήματα ξανά οι ενώσεις, να παρουσιάσει ένα πλάνο συνεργασίας με τη Σούπερ Λίγκα για το θέμα της διαιτησίας, να εξηγήσει με ποιον τρόπο σκέφτεται να αναμετρηθεί με την κακοπιστία που δηλητηριάζει τις επιτυχίες και δημιουργεί διαρκώς εντάσεις και βία. Ο Γεωργακόπουλος πρέπει να καταστήσει σαφές τι θα έκανε αν κέρδιζε, ώστε να μπορούμε αύριο να γνωρίζουμε τι ακριβώς απέρριψαν οι εκλέκτορες: αυτό θα βοηθούσε το τοπίο να ξεκαθαρίσει και θα αφαιρούσε το επιχείρημα εκείνων που υποστηρίζουν ότι στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γιατί έτσι είναι ο χώρος. Επίσης, ο Γεωργακόπουλος δεν πρέπει να χαθεί από το προσκήνιο αν τυχόν χάσει τις εκλογές: ο χώρος έχει ανάγκη από μια θεσμική αντιπολίτευση, δηλαδή από ανθρώπους που να μπορούν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους.

Τους ανθρώπους που κατεβάζει τους πρότειναν συνολικά 9 ενώσεις. Τους ανθρώπους που κατεβάζει ο Γκαγκάτσης, περίπου 17. Το ότι καμιά 25αριά και βάλε δεν έχουν πάρει θέση μπορεί να σημαίνει κάτι, μπορεί και τίποτα.

Τα τραπεζώματα…

Τέσσερις από τους προηγούμενους δεν κατεβαίνουν. Αλλος δηλώνει ότι κουράστηκε, άλλος ότι είδαν πολλά τα μάτια του, άλλος φοβάται τη συνέχεια και δεν θέλει μπλεξίματα με το κράτος. Ενας, αλλά δεν θα σας πω ποιος, λέει ότι δεν αντέχει άλλο στην πόλη να τον φωνάζουν «λαμόγιο» κάθε φορά που δίνεται ένα πέναλτι από ένα διαιτητάκο. Δύο από τους τέσσερις πληρώσανε τα τραπεζώματα του Γιώργου Στράτου, κάποτε αντιπροέδρου του ΠΑΟ. Ο ένας πριν φύγει έφαγε τον Ζωγράφο, λέει η πιάτσα. Ρε, τι γίνεται…

(Πάντως, πιο πολύ από όλους ο Γκαγκάτσης αγαπάει τον Βασίλη τον Αδρακτά: αυτόν έβαλε πρώτο αναπληρωματικό, δηλαδή του χάρισε τη θέση του σε περίπτωση που φύγει. Τον αγαπάει γιατί βλέπουν μαζί τα ματς στο Καραϊσκάκη…)