Δημήτρης Θεοδωρίδης: Ποιος είναι ο νέος διευθυντής σκάουτινγκ

«Nα ξέρεις», είπαν χθες-προχθές στον Δημήτρη Θεοδωρίδη, «ότι οι δημοσιογράφοι ρωτούν για σένα. Ψάχνουν. Τώρα δεν είναι όπως πριν. Υπάρχει δημοσιότητα». Εκείνος μάλλον δεν ίδρωσε. Ούτε ενοχλήθηκε. Προφανώς, «έχει γνώση ο φύλακας». Και, εκτός από γνώση, έχει και επίγνωση της κατάστασης που παραλαμβάνει ή μέλλει να συναντήσει υπό την ιδιότητα του διευθυντή σκάουτινγκ του Ολυμπιακού. Η θέση, άλλωστε, δεν είναι παίξε-γέλασε. Εχει δημοσιογραφικό «ψωμί». Σκάουτ σημαίνει ανιχνεύω, αναζητώ. Στη γλώσσα του ποδοσφαίρου σημαίνει «αναζητώ παίκτες». Και στη γλώσσα του Τύπου σημαίνει μεταγραφές. Οι καλύτερες ιστορίες για το αναγνωστικό κοινό. Οι πιο εμπορικές.

Η πρώτη πληροφόρηση για τον Δημήτρη Θεοδωρίδη είναι ότι αντιμετωπίζει cool αυτή την έκθεση στη δημοσιότητα. Μολονότι είναι μόλις 27 ετών, δεν τον καταλαμβάνει πανικός. Πηγαίνει στο νέο γραφείο του στην Πλατεία Αλεξάνδρας -απέκτησε ήδη «στέγη» στην έδρα της ΠΑΕ Ολυμπιακός- και δεν αλλάζει καθόλου τη συμπεριφορά του με όσους συγχρωτίζεται. Είναι ήρεμος και προπαντός ευγενικός. Εξακολουθεί να απευθύνει, αρκετές φορές, τον λόγο του σε πληθυντικό ευγενείας, μολονότι έχει προλάβει να αναπτύξει οικειότητα με κάποιους συνεργάτες. Τέτοια που ο «κύριος διευθυντής» αποκαλείται και «Μήτσος»! Από το Δημήτρης. Λογικό κι αυτό, πάντως, μια και δεν διαθέτει στυλ τεχνοκράτη που θα φορέσει κοστούμι και γραβάτα για να πάει στη δουλειά, που θα μιλάει μισά αγγλικά μισά ελληνικά και θα κάνει παρουσιάσεις με προβολές μέσω λάπτοπ. Είναι λίγο πιο απελευθερωμένος. Και, για ν' ακριβολογούμε, αυτό που λέμε «χύμα».

Ο Δημήτρης Θεοδωρίδης μπορεί να εισέβαλε πρόσφατα στα κοινά του Ολυμπιακού, αλλά δεν είναι καθόλου άσχετος με τους «ερυθρόλευκους». Και δεν θα μπορούσε να είναι σε τέτοιο περιβάλλον: γιος του Σάββα Θεοδωρίδη και της Ελένης Φαρμάκη και προγονός του Σωκράτη Κόκκαλη. Πού να ξεφύγει; Είναι πράγματι αυτό που λέμε «Ολυμπιακός από κούνια» και θαμώνας στο Καραϊσκάκη, όμως οι ποδοσφαιρικές ανησυχίες του δεν περιορίζονται σε ό,τι βλέπει στο φαληρικό γήπεδο. Ούτε οι γνώσεις του. Συνεπώς, δεν είναι τυχαία τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν. Δεν καλείται να «ενσαρκώσει ρόλο» επειδή τυγχάνει να έχει μεγαλώσει με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, αλλά να αναπτύξει με την τρέλα του το τμήμα σκάουτινγκ και να αποκομίσει ο σύλλογος τα προσδοκώμενα οφέλη.

Ο Δημήτρης Θεοδωρίδης νιώθει ότι «παίζει στο γήπεδό του» όταν αντικείμενο είναι το λατινοαμερικάνικο ποδόσφαιρο. Είναι λάτρης του. Παρακολουθεί ανελλιπώς, ενημερώνεται αδιαλείπτως και λέγεται ότι έχει... συλλογή από αναρίθμητους αγώνες από τη Λατινική Αμερική. Εξ ου και οι φήμες που άρχισαν να κυκλοφορούν στις θερινές μεταγραφικές αναζητήσεις του Ολυμπιακού: «Αυτός ο παίκτης είναι του "μικρού". Αυτός τον έχει δει». Το πώς έφτασε ο Δημήτρης Θεοδωρίδης να κριθεί ο κατάλληλος άνθρωπος για την κατάλληλη θέση για την ΠΑΕ είναι ακόμα λιγάκι αδιευκρίνιστο. Διότι είναι διαφορετικό να είσαι ένας από τους χιλιάδες λάτρεις του λατινοαμερικανικού ποδοσφαίρου και άλλο να είσαι αυτό που είναι εδώ και λίγα 24ωρα ο Θεοδωρίδης. Λέγεται, πάντως, ότι επελέγη επειδή κρίθηκε πως έχει «μάτι». Με επανειλημμένο «τσεκ». Ελεγε, φέρ' ειπείν, ο Δημήτρης Θεοδωρίδης στον Σωκράτη Κόκκαλη ότι ο τάδε παίκτης είναι καλός και ύστερα από κάποιο διάστημα μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα αποκτούσε τον «τάδε». Αν ό,τι λέγεται είναι και αλήθεια, τότε πιθανολογείται βάσιμα ότι ο Θεοδωρίδης έβαλε το χεράκι του στο μεγάλο deal για τον Ντιόγο.

Οι σπουδές του Δημήτρη Θεοδωρίδη στο πανεπιστήμιο Tufts της Βοστώνης (πριν είχε μαθητεύσει στο Κολλέγιο Αθηνών) έχουν και δεν έχουν σχέση με το σημερινό αντικείμενό του: οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων. Τα οικονομικά δεν έχουν σχέση με το «σκάουτινγκ», αλλά έχουν άμεση με τις μεταγραφές. Η διοίκηση επιχειρήσεων δεν έχει σχέση με την αναζήτηση ποδοσφαιριστών, αλλά έχει με το διευθυντηλίκι. Βέβαια, το «διευθυντής σκάουτινγκ» ίσως να είναι για τον Δημήτρη Θεοδωρίδη κάτι προσωρινό. Οπως ήταν για τον ετεροθαλή αδερφό του, τον Θεόδωρο Θεοδωρίδη, το «υπεύθυνος διεθνών σχέσεων» του Ολυμπιακού. Σήμερα ο Θεόδωρος δεν ζει πλέον στο Ψυχικό, αλλά βρίσκεται εγκατεστημένος στην Ελβετία. Εχει γραφείο στην ΟΥΕΦΑ, τον τίτλο του διευθυντή ομοσπονδιών και στην πραγματικότητα είναι εξ απορρήτων του Μισέλ Πλατινί. Γιατί, λοιπόν, να μην προκύψει στον δρόμο άλλη πορεία για τον Δημήτρη Θεοδωρίδη; Κι αυτός έχει κάποια από τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά του Θόδωρου: την τρέλα, τη συνεχή άντληση πληροφόρησης και το ανοιχτό μυαλό -μακριά από τις αρτηριοσκληρωτικές αντιθέσεις Παναθηναϊκου - Ολυμπιακού ή Κοκκαλαίικου - Βαρδινογιανναίικου. Για παράδειγμα, πριν από δέκα χρόνια περίπου είχε ένα αυτοκινητικό στη Λεωφόρο Ποσειδώνος με Ι.Χ., στο οποίο εκτός από τον ίδιο επέβαινε ο γιος του Γιώργου και της Αγάπης Βαρδινογιάννη...