Επιτακτικό το άνοιγμα

Κάθε χρόνο δεν έχουμε βαρεθεί ακριβώς, η αλήθεια, όμως, είναι ότι ως επί το πλείστον βλέπουμε τις ίδιες και τις ίδιες ομάδες στην Ευρωλίγκα. Κάπου αυτό πρέπει να τελειώσει ή μάλλον να μετριαστεί. Και η πρόταση του προέδρου της ULEB, Εντουάρντο Πορτέλα, μάλλον έρχεται την πιο κατάλληλη ώρα. Εμπνευσμένος από το Τσάμπιονς Λιγκ, έκανε λόγο για αύξηση των ομάδων από 24 σε 30, καθώς και των χωρών σε 25. Στις υπάρχουσες, δηλαδή, να προστεθούν ομάδες από Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Τσεχία, Αγγλία, Εσθονία, Λετονία, Μαυροβούνιο, Ελβετία, Ολλανδία, Ουκρανία. Καλά, θα πουν οι περισσότεροι: «Υπάρχει περίπτωση ομάδα από αυτές τις χώρες να πρωταγωνιστήσει ή τέλος πάντων να κάνει κάτι καλό στην Ευρωλίγκα;». Το πιθανότερο είναι πως όχι. Αλλά το ζητούμενο δεν είναι αυτό. Η αύξηση έχει στόχο την εξάπλωση του αθλήματος στις συγκεκριμένες χώρες. Εν κατακλείδι την εξάπλωση του μπάσκετ σε ακόμα περισσότερες αγορές. Αλλιώς είναι π.χ. να ζει και να βασιλεύει η Γκμούντεν στην Αυστρία κι αλλιώς να συμμετέχει παράλληλα στην Ευρωλίγκα. Οι παραστάσεις θα είναι διαφορετικές όχι μόνο για τις ομάδες, αλλά πολύ περισσότερο για τον κόσμο. Οταν ο Αυστριακός φίλαθλος δει live τον Διαμαντίδη, τον Σισκάουσκας, τον Τσίλντρες, τον Σπλίτερ, γενικά μεγάλα ονόματα του ευρωπαϊκού (και όχι μόνο) μπάσκετ, είναι πιθανό να αρχίσει να αγκαλιάζει περισσότερο ένα άθλημα που δεν του είναι τόσο οικείο. Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες χώρες, στις οποίες το μπάσκετ (και δη το συλλογικό) δεν είναι τόσο αναπτυγμένο.

Για να μην παρεξηγούμε, το μπάσκετ δεν είναι για πέταμα στις χώρες που τουλάχιστον σε μας τους Ελληνες δεν φαίνονται μπασκετικές. Π.χ. στη Γερμανία όλα τα γήπεδα είναι γεμάτα. Η αθλητική παιδεία είναι διαφορετική από ό,τι στη χώρα μας. Γιατί να μην ακολουθήσουν, λοιπόν, τη Γερμανία η κοντινή της Αυστρία, το Βέλγιο, η Ολλανδία; Ας γίνει η αρχή και το πείραμα θα αρχίσει να πιάνει, τη στιγμή που, εκτός των άλλων, σε πολλές απ' αυτές τις χώρες υπάρχουν μεγάλες εταιρείες, οι οποίες δεν θα διστάσουν να κάνουν επενδύσεις. Το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο και ούτε ποτέ θα γίνει, όσον αφορά τη δημοτικότητα. Αυτό, όμως, που δεν αμφισβητείται είναι ότι υπάρχουν μεγάλα περιθώρια εξάπλωσης. Λόντον Τάουερς (αγγλική ομάδα) ή Ντεν Χέλντερ (ολλανδική ομάδα) σας (ξανά) περιμένουμε!