Τα παράδοξα του Σεπτέμβρη

Η Ζαλγκίρις είναι η πρώτη αντίπαλος του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα της περιόδου 2008-09. Ο χθεσινοβραδινός τελικός του τουρνουά «Γκομέλσκι» στη Μόσχα ήταν για τους Λιθουανούς κάτι σαν πρόβα τζενεράλε εν όψει της επίσκεψης στο ΟΑΚΑ. Σε σχέση με τη Ζαλγκίρις, ο Παναθηναϊκός είχε περισσότερα να χάσει παρά να κερδίσει από αυτό το φιλικό ζευγάρωμα. Η πρωταθλήτρια Λιθουανίας άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά και ενίσχυσε το ηθικό της εν όψει της επίσημης πρεμιέρας. Πήγε στη Μόσχα ως «φαβορί» για την 4η θέση του τουρνουά και επιστρέφει στο Κάουνας με ένα τρόπαιο και δύο επίζηλα σκαλπ: της ΤΣΣΚΑ και του Παναθηναϊκού! Μόνο μήνα Σεπτέμβρη γίνονται αυτά...

Η δεύτερη γεύση που πήραμε από Παναθηναϊκό δεν ήταν πολύ διαφορετική από την πρώτη. Τα χαρίσματά του ήταν οφθαλμοφανή, αδιαμφισβήτητα και, εδώ που τα λέμε, γνωστά: άριστη χημεία, εξαιρετικές συνεργασίες, «πυρηνική» περιφερειακή γραμμή, γρηγοράδα στη σκέψη και την εκτέλεση, προσήλωση στην άμυνα, ισχυρές προσωπικότητες, μπάσκετ του προπονητή σε υψηλότατο επίπεδο. Και να μην είδατε τον αγώνα έχετε ασφαλώς την εικόνα στο μυαλό. Μετρημένα τα κουκιά.

Ωστόσο, το μεγάλο πρόβλημα των προηγούμενων ετών (αλλά και του αγώνα της Δευτέρας με τη Μακάμπι) έκανε και αυτή τη φορά την εμφάνισή του, σε βαθμό που σίγουρα προβλημάτισε. Μέσα στις δύο ρακέτες ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει ένα κραυγαλέο κενό. Του λείπουν τα μούσκουλα, του λείπει ο όγκος, του λείπει ο δυναμισμός, του λείπει το «έτσι θέλω». Τόσο η Μακάμπι όσο και η Ζαλγκίρις κέρδισαν πολλά επιθετικά ριμπάουντ, πέτυχαν πανεύκολα καλάθια όσες φορές πάτησαν το ζωγραφιστό, κέρδισαν σχεδόν αμαχητί τη μάχη των αιθέρων.

Ο Παναθηναϊκός περιμένει φυσικά την άφιξη του Πέκοβιτς, ο οποίος είναι ταλαιπωρημένος από τους αγώνες της εθνικής Μαυροβουνίου και ακολουθεί ειδικό πρόγραμμα, μαζί με το Σέρβο Κέτσμαν. Πώς θα μπορέσει να τον μετατρέψει ο Ομπράντοβιτς σε σέντερ της δικής του φιλοσοφίας μέσα στον μήνα που μεσολαβεί μέχρι το τζάμπολ της Ευρωλίγκας; Το διαγώνισμα είναι δύσκολο ακόμα και για έναν προπονητή της αξίας του Ζοτς, πόσω μάλλον για έναν μπασκετμπολίστα που δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ σε απαιτήσεις επιπέδου Παναθηναϊκού και Ομπράντοβιτς.

Οσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, ο Παναθηναϊκός του 2008-09 μπορεί να είναι «η ομάδα του Πέκοβιτς» και όχι του Διαμαντίδη ή του Σπανούλη. Οσο για τον χρυσοπληρωμένο Γιασικεβίτσιους, η παρουσία του στον Παναθηναϊκό παραμένει αυτό που ήταν πάντα: κάτι ανάμεσα σε ευλογία και κατάρα. Δεν θα είναι πάντα εύκολο να κρύβουν οι υπόλοιποι την αμυντική μετριότητα του Λιθουανού, ειδικά σε πεντάδες που θα περιέχουν τον νεοσύλλεκτο Ντρου Νίκολας. Ισως φέτος δούμε τον Σάρας σε ακόμα πιο περιορισμένο ρόλο.

Τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και ο Ολυμπιακός (που περιμένει τους Χαλπερίν, Ερτσέγκ, αλλά και Τεόντοσιτς, Παπαλουκά) μόλις τώρα ολοκληρώνουν το παζλ της νέας σεζόν. Τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2009 δημιούργησαν έναν αστάθμητο παράγοντα που δεν εμφανίστηκε ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν.