Τα πρώτα «αιώνια» συμπεράσματα

Είναι νωρίς ακόμη για ασφαλή συμπεράσματα. Πολύ νωρίς. Αλλά αρκετός κόσμος, μεταξύ των οποίων κι εμείς, πήραμε μία πρώτη γεύση από τον Παναθηναικό και τον Ολυμπιακό. Περισσότερο από τους «πράσινους», που τους δείχνει η τηλεόραση, και λιγότερο για τους «ερυθρόλευκους», για τους οποίους η όποια γνώση μας βασίζεται περισσότερο σε πληροφορίες από όσους τους παρακολούθησαν, όπως και σε κάποια στιγμιότυπα.

Στο ματς, λοιπόν, με την ανανεωμένη και με ταλέντο Μακάμπι, ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε τη μεγάλη δυναμική του που έχει να κάνει με την περιφέρεια. Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς; Οι νταμπλούχοι είναι σαν τη Λερναία Υδρα. Εναν παίκτη εξουδετερώνεις, δύο σου βγαίνουν. Απόλυτα φυσιολογικό αυτό από τη στιγμή που υπάρχουν παίκτες κλάσης όπως οι Διαμαντίδης, Σπανούλης, Γιασικεβίτσιους, ο «πιστολέρο» Ντρου Νίκολας και ο πάντα ταλαντούχος, αλλά πλέον με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, Στράτος Περπέρογλου. Κοντά σ' αυτούς βάλτε τον πανταχού παρόντα Χατζηβρέττα και τον ίδιας υφής Κέτσμαν (που ενσωματώνεται σήμερα στην ομάδα) και καταλαβαίνουμε γιατί στα γκαρντ ο Παναθηναϊκός είναι πανίσχυρος. Κάποιοι πάλι θα πουν ότι δεν υπάρχει αξιόλογο κλασικό «3άρι», δεν υπάρχει εν κατακλείδι Σισκάουσκας, αλλά ο Ομπράντοβιτς έτσι έκρινε και προχωράει, χωρίς, δηλαδή, κάποιον πρωτοκλασάτο παίκτη στη θέση «3».

Εκεί που εμφάνισε πρόβλημα ο Παναθηναϊκός είναι στη φροντ λάιν. Ο Ουρουγουανός Μπατίστα με τον Αμερικανό Φίσερ έκαναν ό,τι ήθελαν κάτω από το καλάθι των «πρασίνων» και κάπου αυτό ήταν αναμενόμενο. Πώς όχι άλλωστε, από τη στιγμή που έλειπε ο Νίκολα Πέκοβιτς, ο οποίος θα είναι το βασικό «πεντάρι» της ομάδας. Φώτσης, Τσαρτσαρής και Μπατίστ είναι σπουδαίοι παίκτες και μαζί με τον Πέκοβιτς συγκροτούν μια εξαιρετική τετράδα. Μάλλον, όμως, κάτι λείπει από εκεί. Το περίσσιο που υπάρχει στην περιφέρεια δεν παρατηρείται στη φροντ λάιν. Ο Ομπράντοβιτς είναι ο καλύτερος προπονητής της Ευρώπης μαζί με τον Ετόρε Μεσίνα και αυτός ξέρει καλύτερα από όλους αν η ομάδα του είναι πλήρης. Μάλλον, όμως, τουλάχιστον κατά την ταπεινή μας άποψη, λείπει ένας ψηλός που θα ρίξει «ξύλο». Ενα «κομμάτι» γύρω στα 2.10, που θα μπει για πέντε λεπτά στο παρκέ και θα ταλαιπωρήσει ψηλούς σαν τον Εστεμπάν Μπατίστα, τον Λόρεν Γουντς, τον Ντέιβιντ Αντερσεν, το Νίκολα Βούισιτς και τον Τιάγκο Σπλίτερ. Την «αφρόκρεμα», δηλαδή, των ψηλών της Ευρωλίγκας.

Στον Ολυμπιακό από την άλλη τα αποτελέσματα στα πρώτα φιλικά δεν έγιναν δεκτά με ικανοποίηση. Εννοείται κατ' αρχάς ότι τα αποτελέσματα δεν μετράνε στα φιλικά. Πολλές φορές έχουμε δει ομάδες να πανηγυρίζουν τον Σεπτέμβρη και να κλαίνε τον Μάιο ή τον Ιούνιο. Από κει και πέρα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για τον Ολυμπιακό χρειάζεται μεγαλύτερη πίστωση χρόνου σε σχέση με τον Παναθηναϊκό. Το καλοκαίρι που μας πέρασε έγινε για μία ακόμη χρονιά ριζική αλλαγή του δυναμικού, κάτι που συνεπάγεται ότι τα πολλά νέα πρόσωπα που μαζεύτηκαν θέλουν τον χρόνο τους για να «δέσουν» και να αποτελέσουν συμπαγές σύνολο.

Συν τοις άλλοις, από τα φιλικά της Ρόδου έλειψαν σημαντικοί παίκτες του Ολυμπιακού. Και δη οι πλέι μέικερ. Ο πιτσιρικάς, ο Σλούκας, εντυπωσίασε, αλλά τώρα, που επιστρέφουν ο Παπαλουκάς με τον Τεόντοσιτς, δύσκολα θα βλέπει παρκέ. Ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος έδωσαν ένα καράβι χρήματα για να φέρουν τον Παπαλουκά στον Πειραιά. Και όπως είναι επόμενο, ο διεθνής πλέι μέικερ θα είναι εκείνος που θα κινήσει το καράβι μέσα και έξω απ' το παρκέ. Απ' αυτόν αναμένεται να σηκώσει το συγκεκριμένο φορτίο. Θα είναι εκτός των άλλων αυτός που θα επιχειρήσει να αναδείξει και τον Τζος Τσίλντρες, ο οποίος είναι αλήθεια ότι στη Ρόδο δεν πολυάρεσε. Είπαμε, όμως, ότι δεν χρειάζονται βιασύνες. Ποιος δεν θυμάται πριν από περίπου 14 χρόνια, όταν μετά από το θρυλικό ματς του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο στο κλειστό των Πατησίων η πλειονότητα «γκρίνιαζε» για την ποιότητα του Εντι Τζόνσον και για το κατά πόσο θα μπορούσε να ανταποκριθεί στον μεγάλο θόρυβο που είχε προκληθεί για την απόκτησή του; Ο «Φαστ Εντι», εν τέλει, όχι μόνο δικαίωσε τον ντόρο, αλλά ακόμη και σήμερα πολλοί τον αναπολούν με νοσταλγία.

Εν κατακλείδι, η ουσία είναι ότι σε έναν, ενάμιση μήνα θα μπορούμε να πούμε περισσότερα. Πολλές φορές τα πρώτα συμπεράσματα πάνε στον κάλαθο των αχρήστων. Υπομονή και το πρώτο επίσημο τζάμπολ πλησιάζει.