Δεν είναι άπιστος Θωμάς, είναι... απίστευτος

Συνέβη πριν από λίγα χρόνια: ο Αμερικανός τραγουδοποιός Ράιαν Ανταμς έδινε συναυλία, όταν ένας τύπος από το κοινό έκανε παραγγελιά. Ζήτησε το «Summer οf '69», την πασίγνωστη επιτυχία του... Καναδού Μπράιαν Ανταμς. Τόσο πολύ εξαγριώθηκε ο Ράιαν με τον άσχετο που δεν ήξερε σε τίνος καλλιτέχνη τη συναυλία βρισκόταν, ώστε αξίωσε την απομάκρυνσή του.

Η πρώτη σκέψη μου, τότε που διάβασα την είδηση, ήταν πως ο Ράιαν ακροβατούσε στη γραμμή που χωρίζει την απλή υπερβολή από το καβάλημα του καλαμιού. Οι επόμενες σκέψεις μου βρήκαν ελαφρυντικά για τον οργισμένο μουσικό: είναι σκληρό να αφαιρεί κάποιος από την υπόσταση και τη δουλειά σου την ταυτότητά της, έστω και ακουσίως. Είναι δε εξωφρενικό εάν το κάνει σκοπίμως. Σαν να λέμε εάν είναι ο Θωμάς Μητρόπουλος!

Δύο ποδοσφαιρικές ομάδες, ο Ηλυσιακός και το Αιγάλεω, χάνουν το στοιχειώδες χαρακτηριστικό που διέπει τους αθλητικούς συλλόγους: να επιτυγχάνουν ή να αποτυγχάνουν οι ίδιοι. Για τον Θωμά Μητρόπουλο το όνομα «Ηλυσιακός» είναι απλώς το κουμπί που κινεί το ασανσέρ προς τα κάτω –κι ας παρέμεινε η ομάδα αυτή στη Β' Εθνική με τον μόχθο των παικτών της. Οταν ο ανελκυστήρας φθάσει κάτω, στη Γ' Εθνική, τότε θα φορτωθεί το εμπόρευμα «Αιγάλεω» και θα μεταφερθεί στον πάνω όροφο –κι ας μην το κέρδισε η ομάδα το προνόμιο αυτό στα γήπεδα.

Ζητούμενο για τον Θωμά είναι να ανέβει ο ίδιος. Ολα τα άλλα είναι απλώς εμπορεύματα. Υπάρχουν δύο «μαγαζιά» κι ένα αφεντικό που κάνει ό,τι γουστάρει. Πέραν αυτών ουδέν. Δεν υφίστανται δύο διαφορετικές ομάδες, η μία στη Δύση και η άλλη στην Ανατολή της Αθήνας. Δεν υπάρχουν ξεχωριστοί οπαδοί ούτε συναισθηματικές σχέσεις των δύο συνοικιών με τις αντίστοιχες ομάδες. Δεν υφίστανται καν οι έννοιες «κερδίζω» και «χάνω»: μπορείς να κερδίζεις διά αντιπροσώπων. Αρκεί να ξέρεις να αξιοποιείς τη νομοθεσία περί ανωνύμων εταιρειών –τους νόμους 2190/1920 και 3604/2007, αν δεν με απατά η μνήμη μου.

Ναι, τέτοιος αμοραλισμός. Είναι σαν να επιτυγχάνει σε εξετάσεις ένας μαθητής χάρη στο γραπτό που δίνει κάποιος άλλος, ο οποίος επιπλέον κόβεται. Ας λένε ό,τι θέλουν τα θρησκευτικά για τον «άπιστο Θωμά». Τούτος ο Θωμάς δεν είναι άπιστος, είναι απίστευτος! Δεν αρνείται να πιστέψει σε θαύματα, τα κάνει ο ίδιος. Ορισμένα μάλιστα συντελέστηκαν κυριακάτικα και είδαν ήδη το φως της δημοσιότητας. Τα βλέπεις αυτά συχνά; Να αναγκάζονται να μείνουν εκτός γηπέδου φίλαθλοι μίας ομάδας, μόνο και μόνο επειδή παραμένουν οπαδοί της κι όχι πιστοί της Mitropoulos Corporation; Να ακούν οι άνθρωποι ως επίσημη εξήγηση πως έγινε sold out (!) και κατόπιν να ανακοινώνεται ότι κόπηκαν... 140 εισιτήρια;

Το μεγαλύτερο θαύμα όμως είναι άλλο: έστω και στα «κυβικά» του, ο Θ. Μητρόπουλος αναβαθμίζει την έννοια διαπλοκή σε επίπεδα που δεν κατόρθωσε να προσεγγίσει αναίμακτα κοτζάμ... Αμπράμοβιτς! Τι (μπορεί να) σημαίνει διαπλοκή στο ποδόσφαιρο; Πολλά, ανάμεσά τους και το εξής: ένας επιχειρηματίας να επηρεάζει τις τύχες δύο ή περισσότερων ομάδων, σαν ροοστάτης που ρυθμίζει εισροές και εκροές στα συγκοινωνούντα δοχεία. Θυμάστε τι έγινε πριν από μερικά χρόνια με την υπόθεση των 22,6 εκατομμυρίων δολαρίων, που είχε καταθέσει ο Ιρανός ιδιοκτήτης της Κορίνθιανς, ο Κία Γιουραμπχιάν, για να αποκτήσει τον Τέβες από την Μπόκα Τζούνιορς και τον Κάρλος Αλμπέρτο από την Πόρτο;

Να σας θυμίσουμε: η κεντρική τράπεζα της Βραζιλίας έβαλε στο «μικροσκόπιο» την προέλευση των χρημάτων. Τότε είχε προβληματίσει και την ΟΥΕΦΑ η υποψία ότι ο Αμπράμοβιτς έφτιαχνε δίκτυο ομάδων μέσω της εταιρείας Media Sports Investments, στην οποία εκτός του Γιουραμπχιάν συμμετείχαν συνεργάτες του Ρώσου μεγιστάνα (Μπερεζόφσκι, Παταρκασισβίλι). Είναι κοινό μυστικό: εκείνη την περίοδο οι προειδοποιήσεις της ΟΥΕΦΑ ότι ίσως θα κόστιζε ακριβά στην Τσέλσι η συμπεριφορά του Μουρίνιο (π.χ. οι φραστικές επιθέσεις του σε βάρος του διαιτητή Φρισκ) ήσαν κωδικοποιημένο μήνυμα στον Αμπράμοβιτς: «Μαζέψου λίγο».

Είδατε; Ενα... διακριτικό ιστό ανάμεσα σε ομάδες προσπάθησε να φτιάξει ο Αμπράμοβιτς και χάλασε ο κόσμος. Ο Θωμάς παίζει απροσχημάτιστα κι ανερυθρίαστα με δύο ομάδες «ανέβα εσύ – κατέβα εσύ», αλλά κανενός κυβερνητικού στελέχους δεν ιδρώνει το αυτί. Θα ακούσουμε πάλι ότι «το νόμιμο είναι και ηθικό» ή θα βρεθούν ψήγματα τσίπας;