Σημασία έχει ότι έπαιξε

Γράφει ο Μιχάλης Τσαπίδης

Ο Παναθηναϊκός έκανε στο αγωνιστικό τερέν του ΟΑΚΑ ό,τι ήταν δυνατόν για να πετύχει την εντυπωσιακή επιστροφή του στο Τσάμπιονς Λιγκ - μάλιστα μετά την απογοητευτική τελευταία του συμμετοχή στη διοργάνωση. Στο τέλος της ημέρας, όμως, η εντυπωσιακή επιστροφή έγινε απλώς ικανοποιητική, διότι ήττα στην έδρα σου (έστω από το φαβορί του ομίλου) ισοδυναμεί με δύσπεπτο αποτέλεσμα. Και δύσκολα αντιστρέψιμο. Η ικανοποίηση, πάντως, μένει ανεξάρτητα από το 0-2, το οποίο διαμορφώθηκε χάρη στην ποδοσφαιρική ευφυΐα του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, που δεν ξέρεις τι μπορεί να σου επιφυλάσσει. Συνήθως γκολ, αλλά η γκάμα είναι μεγάλη. Χθες τα γκολ αντικαταστάθηκαν από τις ασίστ του στα τέρματα της Ιντερ.

Σημασία έχει ότι ο Παναθηναϊκός έπαιξε. Μπορεί στο τέλος να έχασε, αλλά αυτό που μετράει σε τέτοιες βραδιές είναι ότι έπαιξε. Αυτό έχει σημασία. Για όλους. Για τους παίκτες εγκαταλείποντας τον αγωνιστικό χώρο. Για τον προπονητή αποχωρώντας από τον πάγκο του. Για το κοινό, αφήνοντας κενές τις θέσεις στις εξέδρες. Σημασία έχει, επίσης, ότι ο ΠΑΟ βελτιώθηκε σε σχέση με την πρότερη εικόνα του? από το πρώτο επίσημο ματς της χρονιάς μέχρι τον αγώνα του περασμένου Σαββάτου. Τα κενά στην άμυνα υπήρχαν, όχι επειδή τα δημιούργησαν οι ίδιοι οι παίκτες του, αλλά διότι τα «προκάλεσε» ο θηριώδης και ασάλευτος (είτε στην κλοτσιά είτε στο τζαρτζάρισμα είτε σε οποιοδήποτε αμυντικό τρικ) Ιμπραΐμοβιτς. Εν ολίγοις, η αγωνιστική συμπεριφορά του Παναθηναϊκού θα μπορούσε να του δώσει το δικαίωμα να επιστρέψει εντυπωσιακά στο Τσάμπιονς Λιγκ, αν απέναντί του χθες δεν βρισκόταν η Ιντερ, αλλά κάποια άλλη ομάδα με μικρότερο κυβισμό, λιγότερη ποιότητα και με παίκτες που δεν χρειάζονται ελάχιστο χώρο για να «γεννήσουν» ευκαιρίες και γκολ.

Αυτοί, όμως, στάθηκαν απέναντι στους «πράσινους» με πρώτο και καλύτερο τον Σουηδό. Τον οποίο θυμόμαστε από το Σάλτσμπουργκ με την κίτρινη φανέλα να βρίσκει μισό μέτρο, να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα και το ματς για ύπνο...