Ενα βασανιστικό διαγώνισμα χημείας

To καλό νέο για τον Ολυμπιακό, καλό με τρόπο έμμεσο και διά της πλαγίας οδού, ήρθε από την Ιταλία. Ο Κουιντέλ Γουντς, ο οποίος θα συνεχίσει την καριέρα του στη Φορτιτούντο Μπολόνια, δημιούργησε δύο σοβαρά επεισόδια σε διάστημα μιας εβδομάδας. Πρώτα πλακώθηκε με έναν ταξιτζή στο κέντρο της πανέμορφης μεσαιωνικής πόλης. Υστερα από λίγες μέρες έστειλε στο νοσοκομείο με γροθιές έναν συμπαίκτη του, τον Ζαχάριεφ.
Εάν ο Παναγιώτης Γιαννάκης έβαλε σε καλούπι για 3-4 μήνες αυτόν τον ασυγκράτητο Γουντς, δεν θα έχει το παραμικρό πρόβλημα με τον Τζος Τσίλντρες…

Ο Τσίλντρες δεν είναι ακριβώς καπετάν-φασαρίας, αλλά σπανίως έκανε χωριό με τους προπονητές του. Τόσο στο κολέγιο όσο και στο ΝΒΑ κατηγορήθηκε κατά καιρούς για ατομισμό ή και τεμπελιά και βρέθηκε στην άκρη του πάγκου, τη στιγμή που είχε ταλέντο βασικού. Στον Ολυμπιακό ελπίζουν ότι ο Αμερικανός σιγά σιγά ωριμάζει και ότι η πρώτη του θητεία μακριά από τις ΗΠΑ θα τον κάνει πιο υπεύθυνο και λιγότερο ατίθασο.

Ενας Τσίλντρες στην υπηρεσία της ομάδας θα είναι φυσικά πυρηνικό όπλο, ειδικά αν μπορέσει ο Ολυμπιακός να χτίσει γύρω από τον Παπαλουκά μια ομάδα που θα τρέχει με χίλια. Το «πέντε εναντίον πέντε» μπορεί να προκαλέσει στους «κόκκινους» βασανιστικά προβλήματα, επειδή κανένας από τους Παπαλουκά, Τσίλντρες, Βασιλόπουλο, Βούιτσιτς, Σχορτσανίτη, Μπουρούση δεν έχει σίγουρο περιφερειακό σουτ. Να γιατί ο «δράκος» προτίμησε να κρατήσει έναν γκαρντ που δεν ταιριάζει στη φιλοσοφία του. «Αυτός μου θυμίζει τον Γκάλη», είπε σε ανύποπτο χρόνο ο Γιαννάκης για το Λιν Γκρηρ. Δεν το εννοούσε ως κοπλιμέντο.

Δεν έχει όμως μόνο ο Ολυμπιακός δύσκολο διαγώνισμα «χημείας» μπροστά του. Ο Παναθηναϊκός απέκτησε μεν τον θηριώδη Πέκοβιτς, αλλά πρόσθεσε στην εξίσωση άλλους δύο απαιτητικούς και πεινασμένους για μπάλες σουτέρ. Ο πολυσύνθετος Αντώνης Φώτσης μπορεί φυσικά να προσφέρει σε όλους τους τομείς, αλλά ο Ντρου Νίκολας παίζει αγκυροβολημένος στην περιφέρεια. Η ταυτότητά του γράφει πρώτα «σουτέρ» και μετά όλα τ’άλλα.
Περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, ο Ομπράντοβιτς θα ποντάρει σε χαμηλά σχήματα, στα οποία η έννοια «τριάρι» θα περάσει στο ράφι. Πώς αλλιώς να χωρέσουν στην ίδια ομάδα οι Διαμαντίδης, Γιασικεβίτσιους, Σπανούλης, Νίκολας, Χατζηβρέττας; Η περσινή, χρυσοποίκιλτη προσπάθεια πήγε στράφι, επειδή δεν υπήρξε αντίδοτο στο «inside game» ομάδων όπως η Παρτίζαν και όχι μόνο.

Η άφιξη του Πέκοβιτς ανακουφίζει κάπως τη «λάιτ» μπροστινή γραμμή των Τσαρτσαρή, Μπατίστ, Φώτση, Σάκοτα, αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι είναι επαρκής αυτή η στελέχωση, μια και έφυγαν οι Ντικούδης, Τομάσεβιτς. Πολλά θα εξαρτηθούν από τον βαθμό προσαρμογής του ίδιου του Πέκοβιτς στα πλάνα ενός προπονητή που σπάνια τροφοδοτεί και εμπιστεύεται τους ψηλούς του.

Και ο Γιαβτόκας μια χαρά σέντερ ήταν, αλλά την πράσινη φανέλα τη φορούσε μόνο στις προπονήσεις και στην προθέρμανση…