Κάτι τρέχει με την Πριμέρα Ντιβιζιόν

Ο,τι ήταν για μας το 2004, φαίνεται να είναι το 2008 για τους Ισπανούς. Μία χρονιά αθλητικών θριάμβων. Και δεν είναι μόνο η κατάκτηση του Euro 2008. Είναι η εντυπωσιακή παρουσία του Ναδάλ στο τένις, οι νίκες του Κάρλος Σάστρε στον ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας και του Αλμπέρτο Κονταντόρ στον ποδηλατικό Γύρο της Ιταλίας, η εθνική ομάδα μπάσκετ και ο Αλόνσο, το μεγάλο όνομα στην F1. Στους Ολυμπιακούς, βέβαια, δεν τα πήγαν και τόσο καλά εφόσον πήραν 18 μετάλλια, αν και περίμεναν γύρω στα 30. Πάντως η χρονιά τούς πήγε πολύ καλά. Παρ' όλο που είναι δίσεκτη.

Εκείνο, όμως, που βάζει σε σκέψεις αρκετούς είναι η κατάσταση των ισπανικών συλλόγων της Πριμέρα Ντιβιζιόν. Η παρουσία τους την τελευταία τετραετία –με εξαίρεση την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ από την Μπάρτσα– είναι φθίνουσα στην κορυφαία ευρωπαϊκή συλλογική διοργάνωση. Παράλληλα, όλο και υποχωρούν οι ισπανικές ομάδες στο μεταγραφικό παζάρι, δείχνοντας όλο και λιγότερο διατεθειμένες να δώσουν πολλά ή έστω λιγότερα χρήματα. Μην αφήνετε την εικόνα του σίριαλ της Ρεάλ με τον Κριστιάνο Ρονάλντο να σας παραπλανήσει. Μπορεί η «Βασίλισσα», πατώντας πάνω στο επταετές τηλεοπτικό συμβόλαιό της, το οποίο θα της αποφέρει περισσότερα από 1 δισ. ευρώ –όσα περίπου και στην Μπάρτσα–, να δείχνει διατεθειμένη να προσφέρει και 70 εκατομμύρια στον Πορτογάλο της Γιουνάιτεντ, αλλά φέτος δεν μπόρεσε να αποκτήσει κανέναν από τους μεγάλους της μεταγραφικούς στόχους. Και δεν είναι μόνο η αποτυχία της Ρεάλ. Είναι που όλο και λιγοστεύουν οι μεγάλοι παίκτες, οι οποίοι προτιμούν το ισπανικό πρωτάθλημα.

Ενα πρωτάθλημα που για μία οκταετία, από το 1998 μέχρι το 2006, ήταν ίσως το θεαματικότερο της Ευρώπης. Και το πιο Λάτιν. Τώρα, οι περισσότεροι δείχνουν πρόθυμοι να ανηφορίσουν προς τον αγγλικό Βορρά όπου τα χρήματα είναι περισσότερα. Εχει συμβεί κάτι; Μήπως υπάρχει κάποιο σαράκι που τρώει από τα μέσα το ισπανικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο; Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει. Και δεν είναι ένα απλό σαράκι, αλλά κάτι πολύ μεγαλύτερο και σοβαρότερο. Πρόκειται για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ισπανικές κατασκευαστικές εταιρείες και εταιρείες εκμετάλλευσης ακινήτων, πολλοί ιδιοκτήτες των οποίων είναι ή ήταν ιδιοκτήτες ή μεγαλομέτοχοι ποδοσφαιρικών συλλόγων.

Τον Ιούλιο έσκασε το μεγάλο κανόνι της εταιρείας ακινήτων Martinsa Fadesa, ύψους 5 δισ. ευρώ και ξεκίνησε η μεγαλύτερη διαδικασία εταιρικής πτώχευσης στην Ισπανία από το 2004. Η συγκεκριμένη εταιρεία τα τελευταία 8 χρόνια ήταν ο βασικός σπόνσορας της Ντεπορτίβο Κορούνια. Μια παρόμοια περίπτωση έχει να κάνει με τη δεύτερη ομάδα της Βαλένθια, τη Λεβάντε, η οποία υποβιβάστηκε την περασμένη σεζόν. Η ομάδα είναι ιδιοκτησία Πέδρο Βιγιαρόελ, ενός μεγιστάνα του κλάδου εκμετάλλευσης ακινήτων, ο οποίος κλάδος δοκιμάζεται σκληρά. Η ένωση των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών της Ισπανίας υποστηρίζει ότι ο Βιγιαρόελ χρωστάει σχεδόν 17 εκατομμύρια ευρώ σε 40 περίπου ποδοσφαιριστές. Η άσχημη κατάσταση για τις κατασκευαστικές εταιρείες ήταν αυτή που ώθησε τον μεγαλομέτοχο της Μπέτις και μεγαλοεργολάβο Μανουέλ Ρουίζ ντε Λόπερα να πουλήσει το μερίδιό του. Ενας άλλος επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον συγκεκριμένο τομέα, ο πρώην ιδιοκτήτης της Μαγιόρκα, Βιθέντε Γκράντε, πούλησε το 93% της ομάδας στον Αγγλο επιχειρηματία Πολ Ντάβιντσον.

Ο μεγαλομέτοχος της Βαλένθια και ιδιοκτήτης κατασκευαστικής, Μανουέλ Σολέρ, παζαρεύει το πακέτο των μετοχών του, ένα ποσοστό του 37%, με τον Χουάν Βιλαλόνγκα, πρώην πρόεδρο της μεγαλύτερης εταιρείας τηλεφωνίας της Ισπανίας, της Telefonica και δεύτερο σε σπουδαιότητα μέτοχο της Βαλένθια. Μιας ομάδας της οποίας τα χρέη, στις αρχές Αυγούστου, υπολογίζονταν περίπου στα 490 εκατομμύρια ευρώ! Η όλη κατάσταση προφανώς θα ευνοήσει τους δύο μεγάλους του ισπανικού πρωταθλήματος που έχουν διασφαλισμένα έσοδα. Προφανώς θα ανοίξει η ψαλίδα της διαφοράς τους από τους υπόλοιπους, με ολοφάνερα αποτελέσματα.

Επανάληψις μήτηρ μαθήσεως

Ο πρωθυπουργός απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων στη ΔΕΘ για τον προκλητικό τρόπο διαβίωσης κάποιων υπουργών της κυβέρνησης είπε: «Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής του καθενός, αναμφισβήτητα, εδώ υπεισέρχεται ένα υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης». Αραγε ποιο να είναι το υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης όσων ζουν με 400, 700 ή 1.000 ευρώ τον μήνα;

Η χαρά του παιχνιδιού

Η Εθνική ξεκίνησε το ταξίδι της για την πρόκριση στο Μουντιάλ του 2010 με μία νίκη εκτός έδρας επί του Λουξεμβούργου. Μιας ομάδας που δεν τη διαλέγεις για φιλικό προετοιμασίας. Βέβαια, ο ιός της «ποδοσφαιρικής αποτελεσματικότητας», ο οποίος έχει πλήξει το ποδόσφαιρο των συλλόγων –που κυνηγούν τα χρήματα–, απλώθηκε και στο ποδόσφαιρο των εθνικών ομάδων. Ετσι, με αυτό το επιχείρημα απορρίπτεται και το αίτημα για θέαμα. Το ποδόσφαιρο της Εθνικής είναι ένα βαρετό και χωρίς συγκινήσεις ποδόσφαιρο. Ας σκεφθούν, όμως, οι υπεύθυνοι ότι το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι, πράγμα που σημαίνει ότι εκείνο που προέχει είναι η χαρά που μπορεί να προσφέρει και όχι η «αποτελεσματικότητα». Ιδίως σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο μία ομάδα όπως το Λουξεμβούργο, στο οποίο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και κάποιοι νέοι ποδοσφαιριστές. Αν το πολύ το «Κύριε ελέησον» το βαριέται κι ο Θεός, ο φίλαθλος βαριέται την υπερβολή στην αρχή της «αποτελεσματικότητας».