Υπάρχουμε, δουλεύουμε, αγωνιζόμαστε κι ας μη μιλούν για μας

Γράφει ο Γιώργος Φουντουλάκης
Προέδρος της Εθνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας ΑμεΑ

Βρισκόμαστε στην αρχή των Παραολυμπιακών Αγώνων 2008, το κορυφαίο αθλητικό γεγονός μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πριν από λίγες ώρες, στο Πεκίνο, στη «φωλιά του πουλιού» 69 Ελληνες αθλητές μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο. Η προσπάθειά τους έχει ξεκινήσει. Μια προσπάθεια που αποτελεί την κορύφωση της σκληρής δουλειάς πολλών χρόνων.

Ολοι τους έχουν ήδη πετύχει την πρώτη μεγάλη νίκη. Εχουν κερδίσει το δικαίωμα να αγωνιστούν στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση του πλανήτη με τα εθνικά χρώματα. Και να διεκδικήσουν τη διάκριση. Με την ψυχική τους δύναμη και τις αθλητικές τους ικανότητες.

Ως πρόεδρος της Εθνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρίες αισθάνομαι περήφανος για όλους τους αθλητές μας και τους εύχομαι να καταφέρουν το καλύτερο δυνατόν.

Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες, όμως, αποτελούν απλώς και μόνο την αφορμή για να σας μιλήσω για κάτι που αγνοείτε και που, νομίζω, θα άξιζε να πληροφορηθείτε. Για τη δουλειά που κάνουμε στην Εθνική Αθλητική Ομοσπονδία των Ατόμων με Αναπηρίες. Υπάρχουμε, παρά το γεγονός ότι δεν μιλούν για μας. Παρά το γεγονός ότι δεν μας δείχνουν οι τηλεοράσεις. Και δουλεύουμε. Γιατί αυτό που τώρα θα δείτε στους Παρολυμπιακούς είναι η κορύφωση της δουλειάς που γινόταν και θα συνεχίσει να γίνεται και μετά τους Αγώνες.

Από μια ομοσπονδία που έχει στους κόλπους της 71 αθλητικά σωματεία σ' όλη την Ελλάδα με 1.600 αθλητές και η οποία με τους συνεργάτες της αναπτύσσει δεκαεννέα αθλήματα –Παραολυμπιακά και μη.

Πρόκειται για μια πολύ-Ομοσπονδία με πολλές ευθύνες και τεράστιο έργο. Μια ομοσπονδία που έχει και θέσεις και άποψη για τον αθλητισμό. Εν όψει, λοιπόν, της κατάθεσης του νέου αθλητικού νομοσχεδίου έχουμε ζητήσει από την αθλητική ηγεσία μια συνάντηση. Για να γνωστοποιήσουμε στην πολιτεία και να συζητήσουμε μαζί της τις προτάσεις μας για τις αλλαγές στον νόμο σχετικά με τις επιβραβεύσεις, ηθικές και υλικές, των αθλητών με αναπηρία.

Είναι εύκολα αντιληπτό πως οι αθλητές μας είναι ιδιαίτερη περίπτωση, μια και η αθλητική συμμετοχή και διάκριση του ατόμου με αναπηρία (που πολύ συχνά βρίσκεται εγκλωβισμένο στην επικράτεια του κοινωνικού αποκλεισμού) σημαίνει κοινωνική ένταξη και αποδοχή αλλά και επαγγελματική αποκατάσταση. Το ενδεχόμενο περικοπής των προνομίων θα είναι ολέθριο για τους αθλητές αλλά και για ολόκληρο τον χώρο. Σκοπός της ομοσπονδίας μας είναι η προοδευτικά μεγαλύτερη ενασχόληση των ατόμων με αναπηρίες με τον αθλητισμό, η ανάπτυξη και διάδοσή του στο ευρύ κοινό και, επίσης, η συνεχής υποστήριξη των αθλητικών επιδιώξεων και στόχων των αθλητών μας.

Αρκετές φορές άρθρα αυτής της μορφής αντιμετωπίζονται ως ευγενικά αιτήματα επιχορήγησης. Δεν ζητιανεύουμε αλλά διεκδικούμε ό,τι πιστεύουμε πως μας αξίζει. Για να μπορέσουμε να δουλέψουμε και να σταθούμε στο πλευρό των αθλητών μας. Στις αυξημένες απαιτήσεις της αθλητικής προσπάθειας. Τόσο στις προπονήσεις όσο και τους αγώνες.

Είμαστε, πλέον, σε θέση να αναλαμβάνουμε διοργανώσεις παγκόσμιας εμβέλειας, όπως την 13η Ολυμπιάδα Σκακιού που θα φιλοξενηθεί τον Οκτώβριο στην Κρήτη και στην οποία θα λάβουν μέρος 400 αθλητές από 50 χώρες. Μια διοργάνωση που θα ήταν πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί με την επάρκεια που απαιτείται για διοργανώσεις αυτής της εμβέλειας, εάν δεν υπήρχε η πολύτιμη υποστήριξη του υφυπουργού Αθλητισμού, Γιάννη Ιωαννίδη, και του υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, Κωστή Χατζηδάκη.

Στόχος μας σε κάθε περίπτωση είναι η ανάπτυξη και διάδοση του Παραολυμπιακού κινήματος, η προβολή του και η γενναιόδωρη αντιμετώπισή του από τους κρατικούς φορείς. Πιστεύουμε πως επιτελείται μεγάλο έργο και το έργο μας φαίνεται στα αποτελέσματα των αθλητών μας στις διεθνείς διοργανώσεις και την ολοένα μεγαλύτερη ανάπτυξη. Η ΕΑΟΜΑμεΑ ολοκληρώνει τις επόμενες ημέρες τη δεύτερη τετραετία λειτουργίας της. Φυσικό είναι να αναλογίζομαι από πού ξεκινήσαμε και πού έχουμε φτάσει. Είμαι αισιόδοξος πως στην επόμενη τετραετία θα αναδείξουμε περισσότερο τον χώρο μας και θα υλοποιήσουμε τους στόχους μας όσο δύσκολοι και αν φαίνονται.