Ναι, ήταν πέναλτι, τ' ομολογώ...

Επειδή θέλω να είμαι ειλικρινής απέναντί σου, λατρεμένε αναγνώστη, θέλω σήμερα να σου ζητήσω δημόσια συγγνώμη. Οχι για κάτι που έγραψα, αλλά για κάτι που σκέφτηκα. Οι Ερινύες με κυνηγούν τα βράδια όπως ο Πλιάτσικας τον Σιμάο και νιώθω ότι για να λυτρωθώ πρέπει να το ομολογήσω: παραδέχομαι, λοιπόν, ότι βλέποντας στην τηλεόραση το πέναλτι που δόθηκε στην ΑΕΚ σκέφτηκα ότι δεν είναι. Δέκα ριπλέι είδα, την ίδια εντύπωση συνέχισα να έχω. Φευ! Επεσα κι εγώ, όπως και η μισή Ελλάδα, θύμα του τηλεοπτικού φακού, που στην πραγματικότητα είναι κάτι σαν το μπικίνι. Τα πιο σημαντικά σημεία τα κρύβει...

Ευτυχώς, υπάρχει και ο φωτογραφικός φακός, ο οποίος μπορεί να πιάσει τα πάντα με ακρίβεια. Στο χθεσινό πρωτοσέλιδο του «Πρωταθλητή» υπάρχουν όλα εκείνα τα αδιάψευστα στοιχεία που δικαιώνουν τελικά τον Σαραϊδάρη για την απόφαση που πήρε. Οι τέσσερις φωτογραφίες της επίμαχης φάσης δείχνουν ξεκάθαρα ότι όντως ήταν πέναλτι. Διαφωνώ μόνο με το σχόλιο που συνοδεύει τα ντοκουμέντα: «Για να τελειώνει επιτέλους η πιο μεγάλη σπέκουλα που έγινε ποτέ! Ο Σπυρόπουλος πεντακάθαρα κατεβάζει τον Εντίνιο με τράβηγμα στον ώμο!».

Στις τέσσερις φωτογραφίες, dear, αποκαλύπτεται η παράβαση, μόνο που εγώ βλέπω ότι εκείνος που τη διαπράττει δεν είναι ο Σπυρόπουλος, αλλά ο Γιόσου Σαριέγκι. Συγκεκριμένα, τη στιγμή που ο Σπυρόπουλος και ο Εντίνιο έχουν ήδη πέσει στο χορτάρι το χέρι του Πορτογάλου ακουμπά το επίμαχο σημείο του Γιόσου. Θα ζητήσω βέβαια και τα φώτα του Παναγιώτη Βαρούχα, γιατί ένα πράγμα δεν το έχω ξεκαθαρίσει ακόμα. Το χέρι του Εντίνιο πηγαίνει στο επίμαχο σημείο του Σαριέγκι ή το επίμαχο σημείο στο χέρι; Νομίζω ότι συμβαίνει το δεύτερο...

Αυτό εξηγεί την αντίδραση του Εντίνιο αλλά και του επόπτη. Ο σταρ της ΑΕΚ μετά τη μοιραία επαφή ηλεκτρίστηκε και άρχισε να σπαρταράει. Ο επόπτης απ' την άλλη είδε τι ακριβώς συνέβη, αλλά ντράπηκε να πει την αλήθεια. Αδικο έχει ο άνθρωπος; Τι να πει δηλαδή; Οτι ήταν τόσο βαριά του Γιόσου η... λεβεντιά, που ανέτρεψε κοτζάμ Εντίνιο μ' ένα απαλό της άγγιγμα; Γι' αυτό στην αρχή φέρεται να είπε ότι έδωσε χέρι στον Σπυρόπουλο, ενώ μετά μίλησε για τράβηγμα. Ντρεπόταν να εξηγήσει τον πραγματικό λόγο που υπέδειξε το πέναλτι...

(Μ' αυτά και μ' αυτά φοβάμαι ότι αν οι φωτογραφίες είναι πιο χρήσιμες από τα βίντεο, μπορεί να τον βγάλουν τον Βαρούχα και να βάλουν στην «Αθλητική Κυριακή» τον Διαμαντόπουλο, που είναι μια χαρά φωτογράφος…)

Τώρα που ξεκαθάρισα τη φάση με τη βοήθεια των φωτογραφιών που δημοσίευσε ο «Πρωταθλητής» και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται στην καλύτερη για καραμπινάτο πέναλτι και στη χειρότερη για πέναλτι και σεξουαλική παρενόχληση, ήρθε η ώρα της πολυμετοχικής διοίκησης. Στη θέση της θα έστελνα μια ευχαριστήρια επιστολή στον Σαραϊδάρη, ο οποίος, παρ' ότι ο πολυμετοχικός μια χαρά τα κατάφερνε και μόνος του να χάσει, έβαλε το δικό του λιθαράκι σ' αυτή την πολύτιμη ήττα...

Ναι, κεχαριτωμένε πολυμετοχικέ αναγνώστη, πρέπει και συ να είσαι χαρούμενος που έχασε το ντέρμπι η ομάδα σου. Οχι, δεν τρελάθηκα ακόμα. Απλώς διαβάζω πολύ «Ζουν ανάμεσά μας» και επηρεάζομαι. Αμα τη επιστροφή του από τις καλοκαιρινές διακοπές, ο καλός μου δείχνει άλλος άνθρωπος. Εγώ ο αφελής πίστευα ότι θα πάρει κατάκαρδα την ήττα απ' την ΑΕΚ με το αγαπημένο του «αλάνι» και τον Αγγελή τον Μπασινά, όμως ο χρυσός μου μόνο σαμπάνια που δεν άνοιξε. Γράφει στο «Derby»:

«Χάσαμε από την ΑΕΚ, που είναι για να την κλαίν' οι ρέγκες, αλλά κερδίσαμε κάτι πιο σημαντικό. Κερδίσαμε το δικαίωμα να μιλάμε για υπομονή χωρίς να μας απειλούν με φυσική και ηθική εξόντωση. Κερδίσαμε το δικαίωμα να μιλάμε για στήριξη στον προπονητή χωρίς να μας αποκαλούν αυλικούς και ρουφιάνους. Κερδίσαμε το δικαίωμα να μιλάμε για καθαρό μυαλό χωρίς να μας πιάνει στο στόμα της η κάθε πικραμένη (όσο και ανεξάρτητη) φωνούλα που είχε μάθει τόσα χρόνια να ζει από τον εμφύλιο μέσα στον Παναθηναϊκό».

Καταπληκτικό! Ευτυχώς που δεν έκανε ο Τεν Κάτε καμιά κουταμάρα να κατεβάσει μια 11άδα της προκοπής, γιατί αν κέρδιζε η ομάδα τόσα κέρδη θα πήγαιναν στράφι…

Σκέφτομαι, μάλιστα, να παρακαλέσω τη θεία Λουκρητία, που το μάτι της πιάνει πιο πολύ και απ' του επίτιμου, να ματιάσει τον πολυμετοχικό για να κάνει ένα ωραίο σερί ηττών. Αν κλείσει καρέ της ήττας, ο αγαπημένος «Ζουν» μέχρι και το Τζόκερ μπορεί να κερδίσει...

Θέλω σ' αυτό το σημείο να ευχαριστήσω τον Κώστα Γκόντζο, που μου δίνει την ευκαιρία να πραγματοποιήσω ένα μεγάλο μου όνειρο. Να αναλύσω ένα σύστημα με τον τρόπο που μόνο ο Γιώργος Κοσμάς ξέρει να κάνει. Ο Κώστας μου είχε προχθές στη στήλη του ένα πινακάκι στο οποίο έδειχνε τη διάταξη του πολυμετοχικού στο ντέρμπι: «Οποιος είχε τη δυνατότητα να βλέπει από... ψηλά τον Παναθηναϊκό μέσα στο γήπεδο αυτή τη διάταξη έβλεπε για ενενήντα λεπτά στο ΟΑΚΑ», γράφει.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το πινακάκι του Γκόντζου, η ομάδα έπαιζε το πρωτοποριακό σύστημα 2-1-1-2-2-1-1. Εκείνο που αναρωτιέμαι, βέβαια, είναι από πόσο ψηλά παρακολούθησε ο Κώστας μου τον αγώνα. Αν ήταν στα δημοσιογραφικά, άντε να 'λεγε ότι ο πολυμετοχικός έπαιζε ένα 4-1-3-1-1. Για να έχει, όμως, τέτοια πανοραμική εικόνα και να σταθεί και στην παραμικρή λεπτομέρεια για τη θέση των παικτών σ' αυτό το επαναστατικό σύστημα του Τεν Κάτε, αρχίζω να κάνω άλλες σκέψεις.

Λες ο χρυσός μου να έκανε αυτό που βλέπεις στο σκίτσο; Να νοίκιασε κανένα Ζέπελιν και να 'κοβε βόλτες παρέα με τον «Ζουν» πάνω απ' το γήπεδο για να μην του ξεφύγει τίποτα; Σκέφτομαι τα αγόρια μου σ' αυτή τη μυστική αποστολή με το κωδικό όνομα «Πετούν ανάμεσά μας» και αναστατώνομαι...

Οταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η Γη με ζωγραφιά…

Διάβασα, sugar, στην «Αθλητική Μακεδονίας Θράκης» τη στήλη «Προεδρικά» και δύο ερωτήσεις του ποιητή κέντρισαν το ενδιαφέρον μου: «Γιατί ο Μίνος δεν ρώτησε τον Κονσεϊσάο αν βρήκε την μπάλα με το χέρι (σ.σ.: αναφέρεται στο παιχνίδι του ΟΦΗ με τον ΠΑΟΚ, σε μια φάση που ο ΟΦΗ ζήτησε πέναλτι); Γιατί εμείς δεν ξεχάσαμε το περσινό σόου στην Κρήτη με ερωτήσεις σε Τζόρβα και διαιτητή», γράφει.

Η απάντηση στην ερώτηση είναι απλή. Ως γνωστόν, ο αειθαλής Γιώργος Μίνος ασχολείται με το ποδόσφαιρο, για το μπάσκετ δεν πολυτρελαίνεται. Στη φάση που ο Κονσεϊσάο κάνει χέρι το άθλημα άλλαξε. Πρόκειται για καραμπινάτη τάπα, επιπέδου Στόγιαν Βράνκοβιτς. Τι να ρωτήσει δηλαδή ο Μίνος τον διαιτητή; Αν ήταν στην κάθοδο η μπάλα και αν έπρεπε να μετρήσει το καλάθι;

Ο συντάκτης της στήλης συνεχίζει: «Πνίξιμο σε μπέναλτι; Ας είναι καλά τα πτυχία του γιου του Γκαγκάτση...».

Τι τα θες; Αμα έχεις στην ομάδα σου τον υιό του Θεού, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα, δι' ημάς τους μΠαοκτζήδες και διά την ημετέραν σωτηρία κατελθόντα εκ της Νομικής του ΔΠΘ, είσαι αληθινά τυχερός και ευλογημένος. Γιατί και οι διαιτητές άνθρωποι είναι και έχουν φιλότιμο. Γι' αυτό και αναγνωρίζουν πάντα εκείνον που είναι πραγματικά άξιος...

Ηταν 3η του Σεπτέμβρη

Αποκλειστικό. Μετά το προχθεσινό φιάσκο με τον άγνωστο που φωτογραφήθηκε μεταξύ των μετόχων, οι πολυμέτοχοι ξαναμαζεύτηκαν να φωτογραφηθούν και ως εκ θαύματος στη θέση του αγνώστου εμφανίστηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου! Ηταν 3η του Σεπτέμβρη και τον ξαναβρήκαμε με τσικουδιά στους καφενέδες τα παλικάρια να κερνά…