Να σας πω δυο-τρία πράγματα για τον Δώνη

Tην πρώτη χρονιά που ο Κώστας Πηλαδάκης πήγε με τον Γιώργο Δώνη στη Λάρισα, ο κόουτς έδιωξε καμιά δεκαπενταριά παίκτες από αυτούς που βρήκε και αποφάσισε ότι η ομάδα έπρεπε να χτιστεί από την αρχή. Η ΑΕΛ έκανε ένα τραγικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής –αν θυμάμαι καλά πρέπει να είχε μία νίκη στα πρώτα έξι ματς. Η πόλη έβραζε, αφού άλλα δικαιολογημένα περίμενε, αλλά ο Δώνης δεν είχε την παραμικρή ταραχή γνωρίζοντας πόσο τον στηρίζει ο πρόεδρος. Τον Δεκέμβρη έκανε δυο – τρεις μεταγραφές και η ομάδα ανέβηκε στην Α' Εθνική κάνοντας ένα τρομερό ντεμαράζ.

Πέρυσι
Για να μην πάω τόσο μακριά, να σας πω τι συνέβαινε πέρυσι. Το δίμηνο Ιουλίου – Αυγούστου η Λάρισα είχε πάθει αφλογιστία! Η δυσκολία στο σκοράρισμα ήταν τόσο μεγάλη που έμοιαζε ανυπέρβλητη: θυμάμαι ότι για να ξεμπουκώσει κάπως η επίθεση της ομάδας έγινε ένα φιλικό με τον Ολυμπιακό Βόλου, που εκείνο το διάστημα δοκίμαζε παίκτες. Το ματς έληξε 1-0 και ήταν το μόνο στο οποίο η ΑΕΛ σκόραρε. Ο Δώνης, που πάντοτε στο τέλος της προετοιμασίας κάνει μια – δυο μεταγραφές (έχοντας μια πιο ολοκληρωμένη γνώση της ομάδας), ζήτησε τον Χούτο, αλλά τελικώς βολεύτηκε με τον Μπακαγιόκο. Οταν η ΑΕΛ απέκλεισε την Μπλάκμπερν στα μέσα Σεπτέμβρη, η δουλειά φάνηκε. Για να λυθεί εντελώς το πρόβλημα στο σκοράρισμα χρειάστηκε πάντως να έρθουν ο Μετίν και ο Ζουράφσκι τον Δεκέμβρη –όμως και πριν από αυτούς, κυρίως χάρη στις επινοήσεις του Κλέιτον, κάποια δουλειά γινόταν. Οταν άρχισαν τα επίσημα ματς, μπορεί η ΑΕΛ να μη σκόραρε κατά ριπάς, όπως στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος, αλλά κανείς δεν εντόπιζε κάποιο τεράστιο επιθετικό πρόβλημα. Αυτό τελείωσε όταν έφυγε το καλοκαίρι.

Εκπληξη
Φέτος όταν έμαθα ότι ο Δώνης ζήτησε να φύγουν ο Ενσαλίβα και ο Κονέ δεν κρύβω ότι ένιωσα έκπληξη διότι τα προηγούμενα χρόνια δεν θυμάμαι τέτοιες αποφάσεις του κόουτς μετά το ξεκίνημα της προετοιμασίας: οι αξιολογήσεις, δίκαιες ή άδικες, είχαν γίνει νωρίτερα. Δεν θυμάμαι επίσης μια δήλωση του προπονητή σαν αυτή που είχε κάνει πριν από δεκαπέντε μέρες στην Αυστρία –θυμίζω ότι τότε είχε πει ότι η ΑΕΚ δεν χρειάζεται αμυντικά χαφ και από τότε πήρε δύο, δηλαδή τον Μπασινά και τον νεοφερμένο Πελετιέρι. Δεν το λέω αυτό για να επισημάνω τον εκνευρισμό, ούτε για να γίνει φανερό το επιπόλαιο της κρίσης: το κάνω γιατί έχω την υποψία ότι ο Δώνης, χωρίς τον Πηλαδάκη, τον Κώστα Κωνστάντο και τον Νίκο Λυράκη έχει φέτος το καλοκαίρι μια τεράστια δυσκολία να περάσει στην ομάδα την αγωνιστική φιλοσοφία του. Σε αυτά τα πρώτα ματς οι παίκτες του μοιάζουν να τον αντιμετωπίζουν με αμφιβολίες. Το πρόβλημα δεν είναι το 4-3-3, αλλά η εμπιστοσύνη που δεν καλλιεργείται.

Λύση
«Γιατί, του λείπει ο Πηλαδάκης; Δεν έχει πρόεδρο η ΑΕΚ;», θα πει κάποιος. Η διαφορά ανάμεσα στον Πηλαδάκη και στον φετινό Ντέμη είναι νομίζω απλή: στη Λάρισα η άποψη του προέδρου ήταν απολύτως σεβαστή διότι η εξουσία του δεν τελούσε υπό αμφισβήτηση. Στην ΑΕΚ φέτος δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί με το κύρος του να γίνει «ασπίδα» του κόουτς: η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί (πιστεύω και στο εσωτερικό της ομάδας) είναι ότι η ΑΕΚ διανύει μια φάση μεταβατική –πράγμα που βρίσκω ό,τι χειρότερο. Πέρυσι π.χ. στον ΠΑΟ υπήρχε μια αναστάτωση που βασιζόταν σε μια διαρκή προσπάθεια αμφισβήτησης του Τζίγκερ και των επιλογών του. στην ΑΕΚ αν το πράγμα είναι χειρότερο είναι γιατί όσοι κάνουν το ίδιο έχουν στο μυαλό τους και μια λύση. Περιμένουν τον «σωτήρα» που θα τους διώξει όλους και τον έχουν στο μυαλό τους. Αν πέρυσι λοιδορείτο ο Πεσέιρο (ως επιλογή του Τζίγκερ), φέτος στην ΑΕΚ λοιδορείται ο Ντέμης, αυτός δηλαδή που θα πρέπει να στηρίξει και τον Δώνη! Το ίδιο σημαντική είναι για τον κόουτς και η έλλειψη του Λυράκη και του Κωνστάντου: με τον Λυράκη υπήρχε μια σχέση απόλυτης κατανόησης και ο αντιπρόεδρος φρόντιζε να κάνει κατανοητό σε κάθε στιγμή το «θέλω» της διοίκησης. Οχι μόνο στους παίκτες. Καμιά φορά, με τον τρόπο του, και στον ίδιο τον Δώνη.

Αφεντικό
Αν ο Δώνης είχε στην ΑΕΚ έναν Πηλαδάκη να τον στηρίζει (δηλαδή ένα μη βαλλόμενο από την εξέδρα και τον Τύπο απόλυτο αφεντικό) θα είχε όλο τον χρόνο να κάνει τα πειράματά του, όπως στην ΑΕΛ, και θα δούλευε χωρίς άγχος. Αν είχε τον Λυράκη θα είχαν γίνει φέτος το καλοκαίρι επιλογές με μικρότερα περιθώρια ρίσκου διότι ο πρώην συνεργάτης του ήξερε το παιγνίδι του. Ο Δώνης π.χ. φέτος ζήτησε τον Βενετίδη και ο Ντέμης του πήρε τον Χουανφράν που του έμοιαζε καλύτερος: ο Λυράκης, αν δεν του έπαιρνε τον «Βένε», θα του ζητούσε μια λίστα με δυο-τρεις υποδείξεις. Είμαι επίσης βέβαιος ότι ο Κωνστάντος θα τον έπειθε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στον Ενσαλίβα, αν δεν υπήρχε κάτι καλύτερο διαθέσιμο και σίγουρα θα «σιδέρωνε» λίγο καλύτερα κάποιες δηλώσεις του περί αμυντικών χαφ, μεταγραφών κ.λπ.

Στιγμή
Ο Δώνης έκανε άριστη δουλειά στο «θερμοκήπιο» της ΑΕΛ έχοντας χρόνο, στήριξη και «μουτζαχεντίν» συνεργάτες. Στην ΑΕΚ για την ώρα μοιάζει να είναι μόνος και να βρέθηκε στο τιμόνι σε μια λάθος στιγμή...