«Θα το είχαμε γυρίσει αν έμενα

Ο Ντέμης Νικολαΐδης τούς έδειξε την «επόμενη μέρα» και το προσεχές ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό κρατά τις ισορροπίες. Απειροι και έμπειροι παίκτες της ΑΕΚ, Ελληνες και ξένοι, αντιλαμβάνονταν ότι για δεύτερο συνεχές επίσημο παιχνίδι δεν... έπαιξαν τίποτα, αλλά το κλίμα δεν διαταράχθηκε σοβαρά.

Ο πιο θλιμμένος άνθρωπος της αποστολής ήταν ο Ντέμης Νικολαΐδης. Εμενε μακριά από τον κόσμο στο αεροδρόμιο, προσπαθώντας να συνέλθει από το σοκ και ένιωθε την ντροπή τού αποκλεισμού σε μια χρονιά που ξεκίνησε με προσδοκίες. Το έφερε βαρέως και το ομολόγησε λίγο νωρίτερα μπροστά στις κάμερες. Κατά την επιβίβαση της ομάδας στο αεροπλάνο έμεινε τελευταίος και σε απόσταση από τους υπόλοιπους, που είτε είχαν πάρει θέση είτε επιβιβάζονταν σ' αυτό. Είχε γυρίσει την πλάτη του στο αεροπλάνο και κοιτούσε στο πουθενά. Στο απόλυτο σκοτάδι του αεροδρομίου της Λάρνακας, προσπαθώντας να ταξινομήσει τις σκέψεις του. Κατά τη σύντομη παραμονή της ομάδας στο αεροδρόμιο και πριν ξεκινήσει η επιβίβαση, ο πρόεδρος δεν βρέθηκε με τον προπονητή. Ο Γιώργος Δώνης με τον Μάκη Αγγελίνα είχαν καθίσει σε σχετική απόσταση από τους παίκτες και συζητούσαν κατηφείς –προφανώς για το τι έφταιξε. Η ΑΕΚ, που είχε να παρουσιάσει στο γήπεδο καλύτερους παίκτες από αυτούς της Ομόνοιας, παρουσιάστηκε ξανά κατώτερη των προσδοκιών.

Στη συνέντευξη Τύπου ο προπονητής στάθηκε στην κακή διαιτησία του Γερμανού Κινχόφερ, ο οποίος άλλαξε τις αριθμητικές ισορροπίες, παίρνοντας χαρακτηριστικά εύκολα μια απόφαση που (θα) έκρινε το ματς. Η ΑΕΚ αδικήθηκε, αλλά ο Γιώργος Δώνης είχε προαναγγείλει στο διάστημα της προετοιμασίας (πριν αρχίσουν τα δύσκολα) ότι η ομάδα που ετοιμάζει «θα «είναι ικανή να ξεπεράσει ό,τι κακό της συμβεί στο γήπεδο». Στην πρώτη «στραβή» τα όμορφα λόγια ευρωπαϊκής νοοτροπίας ξεχάστηκαν.

Ο Δώνης, πάντως, δεν ήταν ο μόνος που έμεινε έκπληκτος από τη στάση του Γερμανού ρέφερι. Στα δύο παιχνίδια με την Ομόνοια η ΟΥΕΦΑ όρισε «πακέτο» δύο Γάλλους παρατηρητές και δύο Γερμανούς διαιτητές, ένα γεγονός που υπογραμμίστηκε από ανθρώπους της «Ενωσης». Οπως και να 'χει, ο Γερμανός Κινχόφερ άφησε με σοβαρά παράπονα τους «κιτρινόμαυρους» και όχι άδικα. Εδειξε δύο κόκκινες και πέντε κίτρινες κάρτες σε μια ομάδα που μόνο... σκληρή δεν ήταν. «Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό σε μια ομάδα που προσπαθεί να σκοράρει για να γυρίσει το παιχνίδι; Δεν μας άφησε να παίξουμε ποδόσφαιρο, δεν κράτησε καθυστερήσεις», ειπώθηκε από μέλος της «κιτρινόμαυρης» αποστολής.

Ο Νάτσο Σκόκο, που αποβλήθηκε... πολύ εύκολα από τον Γερμανό διαιτητή για μια πτώση σε κούρσα που έκανε στη μεσαία γραμμή(!), δεν έδειχνε εκνευρισμένος με τον διαιτητή. Τα είχε με τον εαυτό του, όπως διαπιστώθηκε, μιλώντας σε συμπαίκτες του: «Στενοχωριέμαι, διότι αν έμενα στο ματς και δεν μέναμε με δέκα παίκτες, πιστεύω ότι θα το γυρίζαμε». Με τον διαιτητή δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα στις συζητήσεις που έγιναν, ίσως διότι τα είχε περισσότερο με τον εαυτό του. Δεν ήταν στα καλά του κι αυτό είναι φυσιολογικό. Εχει φιλοδοξίες, είναι εγωιστής και δεν ήθελε να κλείσει τόσο πρόωρα και άδοξα την πρώτη του ευρωπαϊκή εμπειρία. Καθώς όμως είναι εγωιστής και με ανταγωνιστική νοοτροπία, χαίρεται που περιμένει σύντομα την ομάδα του ένα ντέρμπι. Στο ποδόσφαιρο έχεις συχνά την ευκαιρία για ανάκαμψη...

Σε αντίθεση με τον θλιμμένο Σκόκο, ο Ισμαέλ Μπλάνκο ήταν σε πολύ καλύτερη διάθεση κατά την επιστροφή της ομάδας από τη Λάρνακα. Κλήθηκε να υπογράψει αρκετά αυτόγραφα στο αεροδρόμιο και οι οπαδοί τον «ανέβασαν» με τις ατάκες τους. Ο Μπλάνκο, άλλωστε, ένιωθε ότι δεν ήταν όλα «μαύρα» από τον αγώνα του «ΓΣΠ». Στενοχωρήθηκε με τον αποκλεισμό, αλλά χάρηκε που του δόθηκε η ευκαιρία να σκοράρει και να πάρει 'μπρος. Οταν ο «Ζορό» βρίσκει δίχτυα, όλα είναι πιο όμορφα και αισιόδοξα. Και η επιστροφή του στην Αθήνα δεν ήταν «πνιγμένη» στη θλίψη. Σε σχέση με το πρώτο, τραγικό παιχνίδι με την Ομόνοια, ο «Ζορό» πήρε περισσότερες μπάλες στον επαναληπτικό. Πέτυχε το γκολ στην ευκαιρία που του παρουσιάστηκε, έστρωσε όμορφα την μπάλα στο εξαιρετικό γκολ που πέτυχε ο Παυλής (ένα γκολ που δεν μετρίασε τη στενοχώρια του μικρού για τον αποκλεισμό) και έκρινε ότι έγινε ένα βήμα παραπάνω. Οπως όλοι μπορούν να αντιληφθούν ωστόσο χρειάζονται ακόμη πολλά περισσότερα.