Ε-mail από το Πεκίνο

Tην ώρα της δουλειάς δεν μιλάει. Δεν προλαβαίνει, άλλωστε. Τι να πεις μέσα σε 9.69" ή 19.30"; Ελάχιστα δευτερόλεπτα για τόσο σημαντικά πράγματα. Αλλά κι έξω από τις κούρσες του, πλέον, ο Ουσέιν Μπολτ δεν έχει ιδιαίτερα πράγματα να πει γι' αυτές. Οσο κι αν με τον αυθορμητισμό ενός 22χρονου δύσκολα ξεμένει από ατάκες, ο πανύψηλος Τζαμαϊκανός σπρίντερ μάλλον έχει κουραστεί να απευθύνεται σε δημοσιογράφους. Είναι και πολλές οι αφορμές που έχει δώσει για τέτοιες συναντήσεις τον τελευταίο καιρό, βλέπετε. Ισως γι' αυτό τα λόγια των ανθρώπων του χώρου του να έχουν μεγαλύτερη σημασία για όσα έχει κάνει ο «Lightning» Μπολτ, το νέο αστέρι που έχει βρει η ΙΑΑF στο παιχνίδι της προβολής και τρίβει πλέον τα χέρια της.

Την καλύτερη περιγραφή την έκανε ο Στίβεν Φράνσις, ύστερα από τον εξωπραγματικό τελικό των 200 μέτρων. «Υπάρχουν άνθρωποι που αποτελούν εξαίρεση. Είναι ο Αϊνστάιν. Είναι ο Ισαάκ Νεύτων. Είναι ο Μπετόβεν. Και είναι και ο Ουσέιν Μπολτ. Δεν εξηγείται πώς και τι είναι αυτό που κάνουν», είπε ο συγκεκριμένος, που μπορεί να είναι συμπατριώτης του, αλλά παραμένει προπονητής ενός αντιπάλου του, του Ασάφα Πάουελ.

Σε ένα αντίπαλο κατά κάποιο τρόπο «στρατόπεδο» βρίσκεται ο Μάικλ Τζόνσον. Αμερικανός και πρώην κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ των 200 μ., δεν έχει κανένα λόγο να «καλοπιάσει» τον Τζαμαϊκανό. Πέρα από το γεγονός, βέβαια, πως ο Τζόνσον δεν… χρωστά καλή κουβέντα για κανέναν συνήθως. «Οποια μέρα θέλει, θα μου πάρει και το ρεκόρ των 400 μέτρων. Θα γίνει όποτε εκείνος το θελήσει», είπε ο Τζόνσον θέτοντας μια νέα πρόκληση στον Μπολτ. Την ίδια στιγμή έδωσε και το επιχείρημά του για αυτή την άποψη. «Οταν έκανα το ρεκόρ, είχα περάσει στα πρώτα 200 μ. σε 21.22 με 182 διασκελισμούς που ήταν αρκετά μικροί. Περίπου 2,20 μ. ο καθένας. Αυτά τα στοιχεία μού δείχνουν ότι ο Μπολτ, με τον τεράστιο βηματισμό του και την ταχύτητά του, μπορεί να βελτιώσει το ρεκόρ στα 400 μ., όταν ασχοληθεί με αυτό. Πιστεύω πως μπορεί να τρέξει κάτω από 43 δευτερόλεπτα», πρόσθεσε ο Αμερικανός, που έχει 43.18 από το 1999.

Τον πρώην και τον νυν τους συνέκρινε στα δικά του μάτια ο Κιμ Κόλινς. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2003 στα 100 μ. χρησιμοποίησε ένα απλό κριτήριο. Το οπτικό. «Το πετυχαίνει και το κάνει να φαίνεται τόσο απλό. Ο Μάικλ Τζόνσον το έκανε, αλλά δεν φαινόταν τόσο εύκολο», είπε ο σπρίντερ από το Σεντ Κιτς. Ο Σον Κρόφορντ προσέγγισε μιαν άλλη πλευρά του ζητήματος. Αυτή που κάνει τον Μπολτ τόσο αγαπητό στον κόσμο -να γιατί χαίρεται η διεθνής ομοσπονδία- πέρα από τα αγωνιστικά του επιτεύγματα. «Εδωσε κέφι στο άθλημα. Χόρευε στην παρουσίαση, χόρευε και στο τέλος. Ξεκίνησε ένα σόου. Για εμένα, ο Μπολτ είναι για τον στίβο ό,τι ο Μάικλ Φελπς για την κολύμβηση. Ανέβασε τον πήχη για εμάς στον στίβο», είπε ο Αμερικανός «αργυρός» Ολυμπιονίκης.

Μέσα σε όλα αυτά, ένας αρτηριοσκληρωτικός «αθάνατος» βρέθηκε να κατακρίνει τον Μπολτ για τον τρόπο που πανηγυρίζει. Ο πρόεδρος της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ μάλλον δεν έχει δώσει ιδιαίτερη βάση στις αντιδράσεις του κόσμου, όταν ο Μπολτ κάνει ακόμη και τον παραμικρό μορφασμό. Και γι' αυτό έκανε λόγο για χειρονομίες που προσβάλλουν τους αντιπάλους του. «Εχει φέρει σε άλλη διάσταση τα σπριντ. Αλλά πιστεύω ότι έπρεπε να δείξει περισσότερο σεβασμό, να δίνει το χέρι του, να χτυπά στην πλάτη τους άλλους. Οχι να κάνει χειρονομίες όπως εκείνες των 100 μέτρων.

Πρέπει ακόμη να ωριμάσει. Καταλαβαίνω τη χαρά του. Ισως θα έπρεπε να την είχε εκφράσει με άλλο τρόπο, αλλά αυτό που έκανε θεωρήθηκε ως "πιάστε με, αν μπορείτε" και δεν είναι σωστό», είπε αναφερόμενος στους πανηγυρισμούς του Τζαμαϊκανού στον τερματισμό των 100 μέτρων και έδειξε πως η ΔΟΕ δεν δείχνει να μπορεί να ακολουθήσει τα σημεία των καιρών.