Νέρι, Ελέ, Stelios Ξεχάστε τους

Kάθε φορά που βλέπω Ελληνα αθλητή του στίβου να είναι έτοιμος να ριχτεί στη μάχη της Ολυμπιάδας του Πεκίνου «ματώνει» η ψυχή μου. Σκέφτομαι τι τραβάνε αυτά τα παιδιά και συμπάσχω. Το χειρότερο που μπορεί να τους συμβεί, λατρεμένε αναγνώστη, δεν είναι να πατώσουν στο αγώνισμά τους. Αυτό αντέχεται. Εκείνο που δεν αντέχεται με τίποτα είναι το μετά...

Ελα για λίγο στη θέση τους, dear. Φαντάσου ότι έχεις μόλις ολοκληρώσει την προσπάθειά σου, είσαι με την ψυχή στο στόμα, ο ιδρώτας κυλά σαν ποτάμι πάνω σου και πρέπει να περάσεις και μια δοκιμασία ακόμα. Τη δοκιμασία του Δημήτρη Χατζηγεωργίου. Ο καλός μου, με το χαμόγελο στα χείλη και το μικρόφωνο στο χέρι, περιμένει λίγα μέτρα παραδίπλα για να πάρει τις πρώτες δηλώσεις. Πραγματικός εφιάλτης...

Και να 'κανε και μια απλή ερώτηση στα γρήγορα του τύπου «τι πήγε στραβά σήμερα;» πάει στο διάολο. Μέχρι ο χρυσός μου να κάνει την εισαγωγή, να βρει τις κατάλληλες λέξεις για να δώσει ένα πιο λόγιο ύφος στον λόγο του, έχει περάσει ένα τέταρτο. Και να θες, αντέχεις;

Συγχύζομαι και πρέπει να χαλαρώσω. Είμαι σε κρίσιμη ηλικία. Αχ, και τι δεν θα 'δινα να 'χα τα νιάτα και την τσαχπινιά του Τάσου Μαγουλά. Ο γλυκός μου βρέθηκε στο αεροδρόμιο και κάλυψε για λογαριασμό του «Πρωταθλητή» την άφιξη του Ντιόγο στη χώρα μας. Διάβασα το ρεπορτάζ του και συγκινήθηκα:

«Ολα αυτά τα χρόνια πέρασαν από την Ελλάδα και τους πρωταθλητές μεγάλοι παίκτες. Αλλοι ήρθαν για τίτλους, άλλοι για χρήματα, αυτός ο πιτσιρικάς, που πρέπει για πρώτη φορά στη ζωή του να επιβιβαζόταν σε πολυτελές τζιπ, ήρθε ζητώντας κάτι άλλο. Ηρθε γιατί γουστάρει να παίξει ποδόσφαιρο στον Ολυμπιακό. Αυτό μας είπε το χαμόγελό του».

Mon Dieu, θα τρελαθώ. Ο Τάσος είναι ένας «μικρός Θεός». Κατόρθωσε να αποσπάσει αποκλειστικές δηλώσεις απ' το χαμόγελό του Ντιόγο. Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε χαμόγελο παίκτη να έχει πει τόσο σοφές και σταράτες κουβέντες. Εντυπωσιάζομαι...

Συνεχίζει ο Τάσος: «Με ένα χαμόγελο κέρδισε τον κόσμο που βρέθηκε στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχτεί και στις δηλώσεις έδωσε το πρώτο ρεσιτάλ επί ελληνικού εδάφους. Θα πει κάποιος ότι ήταν δασκαλεμένος. Δεν μπορείς να δασκαλέψεις ένα παιδί, διότι παιδί είναι ο Ντιόγο, 21 ετών, που βγαίνει για πρώτη φορά από την πατρίδα του».

Το σωστό να λέγεται. Οσα είπε ο Ντιόγο ήταν βασισμένα μόνο στις αναμνήσεις απ' τα παιδικά του χρόνια, τότε που, μπέμπης ακόμα, περιεργαζόταν το μουστάκι του «αλενατόρε», παίζοντας με τη μινιατούρα του, που του είχε χαρίσει η μαμά Κλαούντια στα γενέθλιά του... Λίγο πιο κάτω ο Μαγουλάς δοκίμασε τις αντοχές μου: «Ο Βραζιλιάνος δεν προσγειώθηκε ποτέ με την πτήση της Ιμπέρια».

Εχασα τη γη κάτω απ' τα πόδια μου. Φοβήθηκα ότι ο Ντιόγο δεν ήρθε ποτέ κι ότι τα πλάνα που είδαμε απ' την άφιξή του γυρίστηκαν στην έρημο Νεβάδα, σε ένα ειδικά διαμορφωμένο στούντιο που θύμιζε το «Ελ. Βενιζέλος». Ευτυχώς ο Τάσος έβαλε τα πράγματα στη θέση τους και την τελευταία στιγμή γλιτώσαμε σενάρια συνωμοσίας ανάλογα με κείνα για το περιβόητο ταξίδι του Νιλ Αρμστρονγκ στη Σελήνη: «Αλλά πετάει, γι' αυτό και προσπαθούσε να ζήσει την κάθε στιγμή, έστω και αν δεν κατάφερε να πέσει στην αγκαλιά των φίλων του Ολυμπιακού».

Τώρα ηρέμησα. Για λίγο, όμως, γιατί ο Μαγουλάς με τις πικάντικες απορίες του δεν μ' άφησε να αγιάσω: «Πιστεύετε στον κεραυνοβόλο έρωτα;» Εγώ προσωπικά όχι. Για να διευκολύνω τη σκέψη σου, όμως, πρέπει να πω ότι ο Σάκης ο υδραυλικός και η Λίλη πιστεύουν. Ας καταλήξουμε όμως κάπου, χρυσέ μου, γιατί έχω αρχίσει να κουράζομαι. «Ε, αυτό συνέβη ανάμεσα σε Ντιόγο και Ολυμπιακούς. Ολα ξεκινούν ιδανικά, τουλάχιστον έτσι πίστεψαν όλοι μέχρι να ανοίξει το στόμα του ο νεαρός».

Πάγωσα. Εχει γούστο να αντιμετωπίζει ο Ντιόγο παρόμοιο πρόβλημα με τον Γιάννη Ματζουράκη. Λες να μην είναι δροσερή η αναπνοή του; Και δεν έχουμε κι έναν Χούτο στην ομάδα να του το επισημάνει με τρόπο...

Ο Τάσος ολοκληρώνει το ρεπορτάζ: «Ολα έγιναν ''μαγικά'' με τη δήλωσή του, η οποία περνάει στα κιτάπια της ιστορίας των... δηλώσεων νεοαφιχθέντων σταρ: ''Είμαι φίλος του Ολυμπιακού'', είπε στη γλώσσα του, προετοιμάζοντας αυτό που ήθελε με τόση ικανοποίηση να δηλώσει και στα ελληνικά: ''Είμαι γαύρος''. Φίλες και φίλοι του Ολυμπιακού, αυτός είναι ο νέος αγαπημένος της ''κόκκινης'' εξέδρας».

Φίλες και φίλοι του Ολυμπιακού, δεν ξέρω τι θα κάνει στο γήπεδο ο μικρός, αλλά τα πρώτα εξωαγωνιστικά δείγματα γραφής του είναι θετικότατα. Ο Ντιόγο θα πάει μπροστά, να μου το θυμηθείτε...

Προσπερνώ τον γοητευτικό Βραζιλιάνο και συνεχίζω με την Ντέπυ Γκολεμά, την οποία αγαπώ, γιατί την καλή της την κουβέντα θα την πει και θα τη γράψει ο κόσμος να χαλάσει. Σχολιάζει η καλή μου στο «Φως»: «Ολα τα αντέχω στις μεταδόσεις των Ολυμπιακών Αγώνων εκτός από τις ερωτήσεις στη μεικτή ζώνη στα αγγλικά (ο θεός να τα κάνει). Το χειρότερο είναι ότι νομίζει πώς τα μιλάει και καλά».

Σε ποιον αναφέρεται άραγε η λαμπερή Ντέπυ αυτή τη φορά; Εχω αγωνία: «Μια από τις κορυφαίες ατάκες πάντως που ακούστηκαν ήταν όταν ένας αθλητής από την ομάδα του μπάσκετ τού είπε: ''Συγγνώμη, σε βρέχω και με ιδρώτα''. Και τι απάντησε, ρε παιδιά, ο ανταποκριτής; ''Δεν πειράζει, μοιάζει σαν σαμπάνια νίκης''».

Η καλή μου σχολιάζει τον Βαγγέλη Ιωάννου, ο οποίος είπε τη συγκεκριμένη ατάκα στον Γιάννη Μπουρούση μετά το τέλος του αγώνα μπάσκετ της Εθνικής με την Κίνα. Ο Βαγγέλης τού έπαιρνε συνέντευξη και ο Μπουρούσης «έσταζε» απ' τον ιδρώτα. Αμάν και 'συ, βρε Ντέπυ. Δηλαδή τι ήθελες να του πει ο άνθρωπος: «Πήγαινε και κάνε ένα μπάνιο πρώτα, ψεκάσου με Γκοτιέ και μετά έλα να μου μιλήσεις»; Λέγονται αυτά τα πράγματα, χρυσή μου; Δεν σου έχει μιλήσει ποτέ κανείς για τους κανόνες του σαβουάρ βιβρ;

Κλείνω με έξαλλο Βαγγέλη Δουκάκο, ο οποίος όταν νευριάζει είναι απολαυστικός. Ο «ζουμερός» Βαγγέλης στην εκπομπή του στο Sport Tv ξεσπάθωσε: «Οσοι γράφουν για επιστροφή του Καστίγιο, του Γιαννακόπουλου και του Ελευθερόπουλου στον Ολυμπιακό, να τα ξεχάσουν αυτά. Οποιος φύγει από το ''μαντρί'' δεν ξαναγυρίζει. Ο Γιαννακόπουλος πήρε τόσα λεφτά και ήθελε να του πληρώσει και την εφορία ο Κόκκαλης. Ο Καστίγιο έγινε πλούσιος και βγήκε και έκανε δηλώσεις κατά του Πέτρου Κόκκαλη. Οσοι γράφουν ότι θα γυρίσουν και τους θέλουν, ας τους πάρουν στις δικές τους ομάδες. Ας τους πάρουν στον Ολυμπιακό Λουτρακίου».

Δεν τολμώ να διαφωνήσω. Ο Δουκάκος έχει... λύσει το ζωνάρι. Οπως βλέπεις και στο σκίτσο, το «μαντρί» να είναι καλά και από Ελευθερόπουλους να... φάει και ο Κόβατς. Ο Βαγγέλης, όμως, δεν σταματάει εδώ: «Εκείνοι που χλεύαζαν ότι δεν γίνονται μεταγραφές τώρα δεν μιλάνε. Εχουν κρυφτεί στα λαγούμια τους. Εχουν πάρει τις ομπρέλες τους και έχουν πάει στις παραλίες».

Πες τα, χρυσόστομε. Αφού είναι γνωστό ότι στον Ολυμπιακό αγάλι αγάλι γίνεται ο Ντιόγο «γαύρος». Προς τι οι βιασύνες και ο πανικός; Μας κυνηγάει, μήπως, κανείς; Γιατί, απ' όσο ξέρω, εμείς κυνηγάμε. Την ανατροπή με την Ανόρθωση...