Λίγο θάρρος, λίγη ντομπροσύνη, βρε αδελφέ! Τόσο δυσεύρετα είναι; Ζητάμε πολλά; Να ακούσουμε έναν αθλητή μας ή μια αθλήτριά μας εκ των 15 που αποδεδειγμένα είχαν κάνει χρήση αναβολικών τους τελευταίους μήνες να λέει κάτι σαν και τούτο: «Επαιξα κι έχασα. Ξέρετε δα τι γίνεται στον σύγχρονο πρωταθλητισμό. Είμαι από τους άφθονους (άφθονες) -για να μην πω αναρίθμητους (αναρίθμητες)- που παίξαμε στην παρτίδα των αναβολικών. Απλώς έχασα. Γεια σας και χαρά σας».
Τόσο απλό. Ούτε σπαραξικάρδιες συγγνώμες ούτε ηθικοπλαστικά κηρύγματα. Αυτό μόνο. Ετσι, για να μη συνεχιστεί η μάταιη επιχείρηση εμπαιγμού, η οποία άλλωστε, ελλείψει σκηνοθετικών ευρημάτων (τύπου «τροχαίο ατύχημα» 2004), καταντά αβάσταχτα προβλέψιμη και ουδόλως διασκεδαστική. Για να αποδειχθεί ότι νοείται αξιοπρέπεια ακόμη και την ώρα της αποκαθήλωσης. Εκτός πια αν η εξάλειψη κάθε ικμάδας θάρρους συμπεριλαμβάνεται στις παρενέργειες της πολυθρύλητης ουσίας Μ3. Ναι, αυτής που κατά τα φαινόμενα κρατά ακμαίο το «ελληνικό αθλητικό θαύμα», με τη συνέπεια και τη σταθερότητα αυτόματου ποτιστικού σε κήπο.
Δεν νομίζω ότι περίμενε κανείς από τη Φανή Χαλκιά να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα της κοινοτοπίας. Κι αυτή «εξεπλάγη». Κι αυτή είναι αθώα. Κι αυτή μισο-υπαινίσσεται ότι ίσως έπεσε θύμα δολιοφθοράς. Για να είμαστε όμως δίκαιοι, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε κάτι στο κορίτσι αυτό: η Χαλκιά παρουσιάζει μονίμως την ικανότητα να γίνεται πολύ «ηχηρή», με σκέψη αρκετά «τεθλασμένη» και απλουστευτική συνάμα. Είναι σαν να μας ζητάει πάντα να δεχόμαστε τις δικές της εξηγήσεις κι εκδοχές, έστω κι αν για αυτό χρειάζεται να προσπερνάμε ό,τι φαντάζει λογικότερο και να δρομολογούμε τους συλλογισμούς μας σε τροχιά «Πατήσια-Παγκράτι μέσω Λαμίας».
Εξηγούμαστε: το 2004 στα μυαλά πολλών, τόσο Ελλήνων (προφανώς «κακόβουλων») όσο και ξένων (προφανώς «ανθελλήνων»), είχε «καρφωθεί» μια απορία. Ενα ερώτημα που στον διεθνή Τύπο διατυπωνόταν ρητώς και στα καθ' ημάς... νοερώς, πλην ελαχίστων τιμητικών εξαιρέσεων: κατά πόσο ήταν φυσιολογικό να θριαμβεύει σε Ολυμπιακούς Αγώνες ένα κορίτσι «που ήλθε από το πουθενά», ή μάλλον από 2,5 έτη καθιστικής εργασίας και ζωής ουδόλως αθλητικής; Ακόμη κι αν εξέλιπε το κρίσιμο timing, δηλαδή ο απόηχος του «κρυφτού» που είχαν παίξει Κεντέρης - Θάνου, ποια απάντηση θα φάνταζε και πάλι ως λογικότερη; Ομως, όχι. Το δόγμα της Φανής, σαν παράγραφος παιδικής έκθεσης γραμμένης παραμονές εθνικής εορτής, έβγαλε νοκ άουτ τους απανταχού καχύποπτους: τα γονίδια εξηγούν τα πάντα, διότι πρώτοι σε όλα ήσαν και οι πρόγονοί μας.
Μας έμειναν τότε, βεβαίως, κάποιες απορίες: τους Ελληνες αθλητές που δεν κόμιζαν νίκες τους είχαν αποκληρώσει ο Ευκλείδης, ο Περικλής και ο Αριστοτέλης; Στις διοργανώσεις του -κοντινού ή μακρινού- παρελθόντος στις οποίες τα πηγαίναμε μέτρια, άσχημα ή χείριστα, τι έφταιγε; Είχε διακοπεί προσωρινώς η ομαλή ροή καθαρού αίματος-winner από γενιά σε γενιά; Δεν βαριέστε, όμως. Αντί να κουβεντιάζουμε -τότε- για το αλλόκοτο «φαινόμενο Φανή», Φανή-καν στο προσκήνιο οι πρόγονοι και ο προσήκων σεβασμός κήρυξε το θέμα λήξαν.
Αλλά και σήμερα, η Χαλκιά αποδεικνύεται φορμαρισμένη στα «ηχηρά». Πώς το είπε; «Αν άλλοι περνούσαν όσους ελέγχους περνώ εγώ, δεν θα είχαμε αθλητισμό!». Μπα; Τι εννοεί άραγε «η ποιήτρια»; Οτι οι Ελληνες αθλητές θα εκνευρίζονταν με τους πολλούς ελέγχους και θα «τα βροντούσαν», μολονότι είναι «καθαροί»; Μπα; Δεν μας δίδαξαν υπομονή και επιμονή οι πρόγονοί μας; Οπως καταλαβαίνετε, άλλη είναι η επικρατέστερη -για να μην πούμε βέβαιη- εκδοχή. Κατανοούμε ότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο για τη Χαλκιά να μας πει καθαρά τι περισσότερο ξέρει. Το παιχνίδι «πρέπει» να παραμείνει «τεθλασμένο», για πολλούς λόγους. Σε τελική ανάλυση, είναι κάπως δύσκολο να λες «είμαι αθώα κι ας πιάστηκα, εν μέσω πολλών ενόχων που δεν πιάστηκαν». Αν το κακό έχει επεκταθεί τόσο, ποιος θα πιστέψει το ούτως ή άλλως «μετέωρο» σενάριο της δικής σου αθωότητας;
Μάλλον «της ξέφυγε», λοιπόν, η φράση. Είπαμε, μπορεί το Μ3 να τα κάνει όλα, δεν εγγυάται όμως και την απόλυτη αυτοσυγκράτηση σε δύσκολες στιγμές. Ισως εκείνη η ουσία που παίρνουν οι της σκοποβολής, για να παραμένουν 1.000% ήρεμοι, να ενδείκνυται σε αυτές τις περιπτώσεις. Ποιος ξέρει...
ΥΓ.: Αύριο, η κλάψα για τους «πολλούς ελέγχους», τα στερεότυπα της ΕΟΕ και της κρατικής εξουσίας.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
