Ο ελληνικός εφιάλτης του Ντιρκ

Ο Ντιρκ Νοβίτσκι θα έχει να λέει στους φίλους του ότι έζησε δύο εφιαλτικές βραδιές στην «ευρωπαϊκή» καριέρα του. Η πρώτη διαδραματίστηκε πριν από τρία χρόνια, στον τελικό του Βελιγραδίου, όταν ο Γερμανός εγκλωβίστηκε μέσα στις ελληνικές τανάλιες και δεν μπορούσε ούτε να δει τον ορίζοντα. Τη δεύτερη τη βίωσε χθες στο Πεκίνο. Οσες φορές προσπάθησε να βγάλει το κεφάλι του στην επιφάνεια, ο μέγας Ντιρκ αισθάνθηκε το νερό να τον κουκουλώνει.

Η προσαρμοσμένη πάνω στον ίδιο άμυνα της Εθνικής μας έμοιαζε με δωμάτιο κινεζικού μαχαλά («χουτόνγκ», τους λένε εδώ), καμαρούλα μια σταλιά, δύο επί τρία. Στα 25 βασανιστικά για τον ίδιο λεπτά της συμμετοχής του, ο MVP του προπέρσινου ΝΒΑ είδε μόνο μία φορά το καλάθι καθαρά, όταν πέτυχε το μοναδικό του δίποντο, στο 66-45. Δευτερόλεπτα αργότερα αποσύρθηκε για τα καλά στον πάγκο. Πρόφτασε να βάλει δύο τρίποντα μπροστά στα απλωμένα χέρια του Κώστα Τσαρτσαρή, να δεχθεί μία θεαματική τάπα από τον ίδιο, να σημαδέψει σίδερο 5 φορές απέναντι σε Φώτση, Βασιλόπουλο, Μπουρούση και να υποπέσει σε ένα άγριο αντιαθλητικό φάουλ πάνω στον Ανδρέα Γλυνιαδάκη. Ανήμπορος να παίξει το συνηθισμένο μπάσκετ του, εκνευρίστηκε και είχε στη στατιστική του περισσότερα φάουλ παρά καλάθια!

Το σόφισμα των προηγούμενων ημερών έλεγε ότι η Γερμανία νικιέται όταν μείνουν έξω από τον χορό οι «βοηθητικοί» παίκτες της, οι μέτριοι και μονοδιάστατοι περιφερειακοί της.

Η Εθνική απέδειξε το ακριβώς αντίθετο. Οταν κρατηθεί σε ρηχά νερά ο Νοβίτσκι, Γερμανία δεν υπάρχει στον χάρτη. Η Ελλάδα δεν χάνει από τον Γκριν, τον Σούλτσε και τον Ρόλερ. Τα τρίποντα των υπόλοιπων -πλην Ντιρκ- Γερμανών σκόρπισαν κάποια ψήγματα ανησυχίας στην α' περίοδο, αλλά έμειναν στα αζήτητα, μολονότι έφτασαν σε διψήφιο αριθμό κι έδωσαν στην ομάδα του Μπάουερμαν 30 πόντους. Νοβίτσκι και Κέιμαν πέτυχαν μαζί μόλις 17, με 4/11 σουτ και 6 λάθη.

Οταν η ελληνική άμυνα βρήκε την ισορροπία της, κράτησε τη Γερμανία σε δεκάλεπτα των 10 και των 15 πόντων και τροφοδότησε θεαματικούς αιφνιδιασμούς, έλυσε μια και καλή το σταυρόλεξο. Η στατιστική ισχυρίζεται ότι η Εθνική μας πέτυχε 46 πόντους μέσα από τη γεμάτη «τυραννόσαυρους» γερμανική ρακέτα. Υπάρχει σαφέστερο πειστήριο της ελληνικής κυριαρχίας;

Μετά τον θρίαμβο επί της Γερμανίας η Εθνική μας αισθάνεται καλύτερα. Περισσότερο σίγουρη για τον εαυτό της, λιγότερο αγχωμένη (αφού κέρδισε τον πρώτο «τελικό») και ασφαλώς πιο αισιόδοξη. Η αντεπίθεσή της εμφανίστηκε ταυτόχρονα με τη λιακάδα στο μέχρι χθες βροχερό Πεκίνο. Πάνω απ’ όλα αποδείχθηκε ότι η απογοήτευση της ήττας από τους Ισπανούς κράτησε όλες κι όλες 24 ώρες. «Σε ένα τουρνουά πότε κερδίζεις και πότε χάνεις», έλεγε στη μεικτή ζώνη ο Βασίλης Σπανούλης. «Εμείς το ξέρουμε καλά, άσχετα αν ο κόσμος περιμένει νίκες και μόνο νίκες». Είναι όμως η ίδια η ομάδα αυτή που ανέβασε τόσο ψηλά τον πήχη. Χθες φάνηκε ικανή για υψηλές πτήσεις.