Γιατί αβαντάρεις τον Καραγκούνη;

Πρέπει να σου αποκαλύψω, λατρεμένε αναγνώστη, ότι χθες όλη μέρα έκανα γιόγκα μαζί με τον Νίκο Μουρατίδη. Προσπαθούσα να ξεπεράσω τα αλλεπάλληλα σοκ των τελευταίων ημερών. Ανθρωπος είμαι και γω, πόσες συγκινήσεις νομίζεις ότι μπορώ να αντέξω σε δυο μέρες; Ξεκινώ να σου εξηγώ για να καταλάβεις.

Διάβασα στη χθεσινή «SportDay» το άρθρο του Χελάκη και συνειδητοποίησα ότι η σκέψη του Τσόχου και η δική μου είναι σαν δύο συγκοινωνούντα δοχεία. Είναι σαν να συναχώνομαι εγώ και να φταρνίζεται ο Μιχάλης. Γράφει ο Χελάκης: «Πριν γράψω τις πρώτες λέξεις ο Μιχάλης Τσόχος άρχισε να μου υπαγορεύει. Μεταφέρω αυτολεξεί. "Είδα το πρωί ένα ματς ποδοσφαίρου Γυναικών για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είδα και το Ντιναμό - Παναθηναϊκός. Στο βίντεο για να το ξαναδώ θα έβαζα το ματς Γυναικών"».

Δεκαπέντε στρέμματα παρθένο δάσος έδειχνε ο Τσόχος στον Χελάκη, όμως εκείνος έμεινε στο δέντρο. Οπου δέντρο το συμπέρασμα ότι ο Μιχάλης εννοούσε πως το ματς του πολυμετοχικού δεν βλεπόταν. Κι όμως, dear, άλλο είναι αυτό που ήθελε να πει ο ποιητής. Προφανώς ο Μιχάλης είδε το παιχνίδι της Κίνας με τη Σουηδία για το Ολυμπιακό Τουρνουά ποδοσφαίρου Γυναικών. Το να πιστεύει κάποιος ότι ήθελε να ξαναδεί τον αγώνα επειδή το «δεκάρι» της Σουηδίας είναι επιπέδου Σιλβί φαν ντερ Φάαρτ είναι πιο ουτοπικό και απ' το να θεωρεί κάποιος ότι μεταξύ ανδρών που κάνουν τις μαζορέτες θα μπορούσε να υπάρξει αγόρι τύπου Πασχάλη Τσαρούχα...

Πολύ απλά ο Μιχάλης έπαθε ό,τι κι γω. Γοητεύτηκε τόσο πολύ απ' την περιγραφή του Γιώργου Μίνου, που ευχαρίστως θα ξανάβλεπε το παιχνίδι. Δεν με συμφέρει που το λέω, διότι τέτοια μυσταγωγία δεν ξέρω αν θα την ξαναζήσω στη ζωή μου, όμως αυτό που έκαναν στον Μίνο οι άνθρωποι της ΕΡΤ ήταν σκληρό. Κατανοώ ότι στον βωμό της τηλεθέασης μπορεί να θυσιαστούν τα πάντα, αλλά αυτό παραπάει. Μα να περιγράφει γυναικείο ποδόσφαιρο ο Μίνος; Σου πάει η καρδιά εσένα να σκεφτείς τον Πάρι Καλημερίδη να περιγράφει καλλιτεχνικό πατινάζ; Κάτι αντίστοιχο είναι...

Ο Μίνος βέβαια δεν μάσησε. Στα μάτια της Ζανγκ Να έβλεπε τον Αραμπατζή. Στα τάκλιν της Ζανγκ Γινγκ σκεφτόταν τον Βερόν. Στις γκέλες της Ζανγκ Γιαρνού φανταζόταν αυτές του Χαλκιά. Μέχρι και τα γκολ περιέγραψε με τον γνωστό του τρόπο: «Εχει την μπάλα η Χαν. Γκοοοολ». Ηρωας...

Αφήνω τον Γιώργο μου, διότι σήμερα έχω πολλές καταγγελίες να κάνω. Βράδυ Τετάρτης και η θεία Λουκρητία διαπρέπει στο αγαπημένο της άθλημα: το ζάπινγκ. Σε μια κατεβασιά της θείας με γρήγορες και γεμάτες τέχνη εναλλαγές καναλιών, το μάτι μου έπεσε σε δύο γνωστές φυσιογνωμίες. Ηταν ο Πουρουπουπού με τον Κατσαρό. Εκαναν εκπομπή απ' το Πεκίνο. Τους λυπήθηκε η ψυχή μου, κεχαριτωμένε...

Ο Παύλος με τη βία προσπαθούσε να κρατήσει το σπινθηροβόλο του μάτι ανοιχτό, τη στιγμή που ο Κατσαρός είχε γλαρώσει. Στη μάχη που έδινε μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, ο ύπνος έπαιζε μπάλα μόνος του. Φταίω τώρα να τα βάλω με τον Πανάγο και τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας στις οποίες αναγκάζονται να δουλεύουν τα αγόρια μου στην κρατική τηλεόραση; Γιατί στην Ελλάδα μπορεί να πλησίαζε 21:00, όμως στο Πεκίνο, όπως μας πληροφόρησε ο Πουρουπουπού, ήταν ήδη 02:00. Εδώ σε νορμάλ συνθήκες η ομάδα ζοριζόταν, τώρα που αναγκάζεται να κάνει εκπομπή παρέα με τα φαντάσματα τι περιμένει δηλαδή ο Πανάγος; Να μεγαλουργήσει;

Εκείνος που ήταν φρέσκος φρέσκος και ορεξάτος ήταν ο σαγηνευτικός Στράτος Σεφτελής, ο οποίος ήταν προσκεκλημένος στο στούντιο. Θα κράταγε τόσο καιρό δυνάμεις ο καλός μου, για να είναι έτοιμος τη μεγάλη ώρα. Ο Στράτος είπε και κάτι που με εντυπωσίασε: «Θέλω να πω, επειδή διάβασα στο Ιντερνετ διάφορα, ότι τίποτε απ' αυτά δεν ισχύει. Με όσα διάβασα, πίστευα ότι θα 'ρθω εδώ και δεν θα βρω ταξί να πάω στο ξενοδοχείο. Δεν θα βρω ξενοδοχείο, δεν θα υπάρχει δωμάτιο για να μείνω. Αν έτρωγα κάτι θα πάθαινα στομαχικές διαταραχές. Ολα αυτά δεν είναι αλήθεια. Τα πράγματα εδώ είναι μια χαρά».

Χαλάρωσε λίγο, χρυσέ μου. Σε Ολυμπιάδα σε στείλαμε, όχι ανταποκριτή στο Ιράκ. Αν είχες εσύ τέτοιους φόβους, ο Σωτήρης Δανέζης και η Μαρία Καρχιλάκη τι να πουν δηλαδή; Μάλλον ο Στράτος δεν πρέπει να είναι πολύ εξοικειωμένος με το Διαδίκτυο. Ισως να μπερδεύτηκε κιόλας και να 'γραψε στο google αντί για Κίνα Βιετνάμ. Είδε τόσους τίτλους σχετικά με τον πόλεμο του Βιετνάμ, δεν τσέκαρε και τις χρονολογίες και άρχισε να πέρδεται (sic) μέντες. Δάγκωσε την ταυτότητα και ξεκίνησε για το ταξίδι στο άγνωστο...

Λίγες ώρες αργότερα όλοι οι δρόμοι και τα μονοπάτια οδηγούσαν στον Κώστα Γκόντζο. Ο ακριβός μου είχε εκπομπή στον NovaΣΠΟΡ FM. Ηταν 00:30 περίπου, όταν η γη σχίστηκε στα δύο. Ο ουρανός συννέφιασε και μια αστραπή έκανε τη νύχτα μέρα. Πάνω που πίστεψα ότι η Δευτέρα Παρουσία είναι πια γεγονός, μια γυναικεία φωνή με προσγείωσε στην πραγματικότητα. Ηταν η αγαπημένη Κάτια. Διευκρινίζω για σένα, Δημήτρη, Αγγελε, Ροδία, που πρέπει να είστε τα μοναδικά άτομα στη χώρα που δεν ξέρουν ποια είναι η Κάτια. Η Κάτια είναι μια γυναίκα με πάθος. Σαν τη Λιάνα Κανέλλη στο πιο άγριο και πιο γοητευτικό. Φανατική οπαδός του Παναθηναϊκού.

Η στιγμή ήταν μοναδική. Ηταν σαν να έκαναν μαζί δελτίο ο Χατζηνικολάου με τον Ευαγγελάτο. Για τέτοια εμπειρία μιλάμε. Ο Κώστας, βέβαια, μου έδωσε την εντύπωση ότι την αντιμετώπιζε όπως ο Τατούλης τον Αλογοσκούφη. Βιαζόταν να την κλείσει. Η καλή μου όμως είχε πάρει φόρα: «Κώστα, γι' αυτόν τον Οριόλ εσύ έγραψες ότι ενδιαφερόμαστε;». Ο Γκόντζος της απάντησε ότι στο «Derby» δεν έγραψαν ποτέ κάτι τέτοιο και η Κάτια έμεινε με την απορία: «Περίεργο. Και τότε πού το διάβασα εγώ; Γιατί εγώ δεν παίρνω άλλη εφημερίδα, μόνο το "Derby" παίρνω».

Δευτερόλεπτα αργότερα όμως η γλυκιά Κάτια αποκάλυψε ότι εκνευρίστηκε πολύ με ένα δημοσίευμα της «Εξέδρας» και μάλιστα προσπάθησε να μιλήσει τηλεφωνικά και με τον δημοσιογράφο που το έγραψε, χωρίς όμως να τα καταφέρει. Βρες μπας κι ο Δελλατόλας έχει ένθετη στο «Derby» την «Εξέδρα» και δεν το 'χει πάρει χαμπάρι κανείς ακόμα; Λες;

Λίγο πριν από το τέλος της εκπομπής γράφτηκε ιστορία. Ο Δημήτρης, ακροατής του Παναθηναϊκού, βγήκε στον αέρα: «Κώστα, εγώ σταμάτησα να παίρνω το "Derby" την επομένη του αγώνα με τον ΟΦΗ, επειδή έγραψες ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή». Προσπαθώντας να εξηγήσει ο Γκόντζος στον ακροατή ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, συνειδητοποίησα την επιρροή που του έχω ασκήσει και ομολογώ ότι δάκρυσα. Ο Κώστας τον αποκάλεσε διαδοχικά: «Αγάπη μου γλυκιά», «ματάκια μου γλυκά», «αγαπούλα μου γλυκιά». Τελικά, όντως ασκώ λειτούργημα...

Βέβαια, επειδή ο ακροατής δεν καταλάβαινε από γλυκόλογα και επέμενε, ο Γκόντζος αναγκάστηκε για να αποκαταστήσει την αλήθεια να βρει και να διαβάσει στον αέρα το επίμαχο πρωτοσέλιδο: «Τουλάχιστον... Ανίκανοι». Θα μου τον τρελάνουν, δεν υπάρχει περίπτωση. Για να καταλάβεις, λατρεμένε αναγνώστη, τι τραβάει το παλικάρι μου σου παρουσιάζω κι ένα μήνυμα ακροατή: «Γκόντζο, το πας από δω, το πας από κει για να ξαναγυρίσει ο Καραγκούνης στην 11άδα».

Mon Dieu, είναι σαν να διαβάζεις πόνημα του Μπαρμπή και να καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι κάνει πόλεμο στον Κόκκαλη, επειδή είναι κρυφοπολυμετοχικός... Ο Κώστας βγήκε (δυστυχώς μόνο μεταφορικά) απ' τα ρούχα του: «Αν αυτό κατάλαβες απ' όσα έχω πει, αδερφέ, τι να πω; Πρέπει να είσαι μεγάλο σπίρτο εσύ».

Τον αγαπώ, αλλά έχω ένα παράπονο. Γιατί να κρατάει η εκπομπή μόνο δύο ώρες; Κάν' την τετράωρη, ρε Κώστα, να σε χορτάσουμε λίγο. Ο λαός απαιτεί Γκόντζο μέχρι το πρωί.

Είδωλο

Πολλοί με ρωτάτε τι πρέπει να φορέσετε αυτό το καλοκαίρι για να εντυπωσιάσετε. Το συγκεκριμένο μπλουζάκι, το οποίο φοριέται ασορτί με το χαμόγελο (σετάκι πάν' τα δυο τους) είναι η απάντηση στο ερώτημα. Θραύση θα κάνετε. Αντε και καλό βόλι...