Πoλύ συχνά ακούω οπαδούς και φιλάθλους να αναφέρονται στα οικονομικά των ομάδων με έναν πολύ πρόχειρο και αποσπασματικό τρόπο, που δείχνει άγνοια όχι τόσο για την οικονομία όσο για τις προϋποθέσεις που έχει θέσει η ίδια η ΟΥΕΦΑ για τη λειτουργία των ομάδων–επιχειρήσεων. Προϋποθέσεις με τις οποίες θα πρέπει να έχουν συμμορφωθεί οι ομάδες μέχρι το τέλος της περιόδου 2008-09.
Και επειδή -όχι άδικα, είναι η αλήθεια- ο κόσμος υποστηρίζει πως οι δημοσιογράφοι δεν ενημερώνουν σωστά την κοινή γνώμη, εδώ θα πρέπει να σημειώσω ότι όσοι υποστηρίζουν αυτή την άποψη κάνουν λάθος σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα. Κατ' επανάληψη στον ελληνικό αθλητικό Τύπο έχουν γίνει εκτεταμένες και αναλυτικές αναφορές στο σχέδιο των προϋποθέσεων που έχει εκπονήσει η ΟΥΕΦΑ από το 2003. Ενα σχέδιο που ονομάστηκε license project και το οποίο οι ομάδες είχαν 6 χρόνια να το μελετήσουν και να συμμορφωθούν με τις διατάξεις του. Μη συμμόρφωση σημαίνει αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και από τα οικεία πρωταθλήματα.
Ο δεύτερος αποκλεισμός, από τις εγχώριες διοργανώσεις, γίνεται με την ευθύνη της οικείας ομοσπονδίας. Το θέμα με το «σχέδιο αδειοδότησης» δεν είναι από εκείνα που διαβάζουν οι αναγνώστες των αθλητικών εφημερίδων, αλλά του χρόνου όλοι θα ψάχνουν να βρουν τι είναι. Επομένως, σε αυτό το ζήτημα οι δημοσιογράφοι έκαναν καλά τη δουλειά τους, αλλά το κοινό αδιαφόρησε. Νομίζω ότι αξίζει να αναφέρω πως το σχέδιο αυτό εκπονήθηκε από την ΟΥΕΦΑ -και δοκιμάστηκε πιλοτικά- για να υποχρεώσει τις ομάδες να αποκτήσουν στέρεη επιχειρηματική δομή και λειτουργίες, και με αυτόν τον τρόπο να μπει ένας έλεγχος στα οικονομικά τους που θα περιορίζει τις σπατάλες, τους κινδύνους χρεοκοπίας και ξεπλύματος «μαύρου» χρήματος. Παράλληλα, θα τους επιτρέψει να εκμεταλλευθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Στο σχέδιο προβλέπονται υποχρεωτικές προϋποθέσεις και συστάσεις. Στις υποχρεωτικές προϋποθέσεις περιλαμβάνονται: α) η υποχρέωση της ομάδας να διαθέτει και να συντηρεί ποδοσφαιρικές ακαδημίες και να υποστηρίζει παιδικές ομάδες που θα αγωνίζονται στα σχετικά τοπικά πρωταθλήματα που είναι αναγνωρισμένα από τις εθνικές ομοσπονδίες, β) μετά έρχεται το γήπεδο, στο οποίο η ΟΥΕΦΑ αποδίδει πάρα πολύ μεγάλη σημασία. Το θεωρεί ένα είδος «ζωντανού οργανισμού» και, όπως ρητά αναφέρεται στο σχέδιο, πρέπει να είναι ασφαλές και λειτουργικό. Η ΟΥΕΦΑ απαιτεί το γήπεδο να έχει περάσει από συγκεκριμένους ελέγχους κατά τον τελευταίο χρόνο λειτουργίας του και να διαθέτει τα κατάλληλα πιστοποιητικά λειτουργίας, τα οποία πρέπει να έχει εξασφαλίσει ο σύλλογος. Παράλληλα, πρέπει να υπάρχει σχέδιο εκκένωσης του γηπέδου εγκεκριμένο από την τοπική αστυνομία, σχέδιο ασφαλείας, ιατρείο ικανό να παρέχει τις απαραίτητες πρώτες βοήθειες, καθώς και αίθουσες ελέγχου καμερών τις οποίες θα μπορεί να χρησιμοποιεί η Αστυνομία.
Φυσικά, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ασφαλών και καλοδιατηρημένων αποδυτηρίων, αιθουσών Τύπου και δημοσιογραφικών θεωρείων, ενώ ορίζονται συγκεκριμένες διαστάσεις για τον αγωνιστικό χώρο και προβλέπεται ότι οι θέσεις στις εξέδρες θα είναι αριθμημένες και ει δυνατόν σκεπαστές, τουλάχιστον κατά το 1/3. Μετά, σε ό,τι αφορά τη διοικητική οργάνωση των συλλόγων, προβλέπεται, εκτός από το διοικητικό συμβούλιο, τα μέλη του οποίου δεν θα πρέπει να έχουν ποινικό μητρώο και να είναι απόφοιτοι πανεπιστημίου ή να έχουν μακρόχρονη επαγγελματική καριέρα, να υπάρχει μια οργανωμένη γραμματεία με τουλάχιστον πέντε υπαλλήλους και ένας γενικός διευθυντής. Επίσης, ο κάθε σύλλογος θα πρέπει να γνωστοποιήσει στην ΟΥΕΦΑ, εκτός από τα ονόματα όλων των μελών του τεχνικού επιτελείου, και τους προπονητές και γυμναστές των ακαδημιών, που θα πρέπει να έχουν αναγνωρισμένα διπλώματα από πανεπιστημιακές σχολές και σχολές προπονητών.
Τα οικονομικά κριτήρια
Τα οικονομικά κριτήρια είναι και αυτά υποχρεωτικά και στο σχέδιο αδειοδότησης καταλαμβάνουν τη μεγαλύτερη έκταση, απόδειξη της σπουδαιότητας που αποδίδει σε αυτόν τον τομέα η ΟΕΦΑ. Ουσιαστικά, κάθε σύλλογος θα πρέπει να παρουσιάζει πριν από την έναρξη ενός πρωταθλήματος, και σε διάστημα που θα καθορίζεται από την εγχώρια ομοσπονδία, μια σειρά δικαιολογητικών που θα δείχνουν την οικονομική του υγεία.
Ενα πιστοποιητικό φορολογικής ενημερότητας που να δείχνει την τρέχουσα οικονομική κατάσταση του συλλόγου και ένα πιστοποιητικό που θα αποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν οφειλές -ή, αν υπάρχουν, έχουν ρυθμιστεί- προς το κράτος και τον ασφαλιστικό φορέα των εργαζομένων. Επίσης, η ΟΥΕΦΑ δεν θα επιτρέψει σε καμία ομάδα να πάρει μέρος στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις εφόσον έχει οφειλές σε ποδοσφαιριστές και τεχνικούς. Επίσης, κάθε ομάδα θα πρέπει να καταβάλλει στην αρχή της χρονιάς και μία εγγυητική επιστολή τραπέζης που θα ισούται με το 1/10 του ποσού που καταβάλλει κάθε χρόνο για μισθούς και συμβόλαια ποδοσφαιριστών.
Πέρα από όλα αυτά, πρέπει οι σύλλογοι να εξασφαλίζουν ένα ακόμη πιστοποιητικό που θα χορηγείται από ορκωτούς λογιστές, οι οποίοι θα εξετάζουν με βάση τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, στο οποίο θα παρουσιάζεται η αναλυτική κατάσταση των οικονομικών τους. Οπως αντιλαμβάνεται κανείς, τα πράγματα που ειδικά σε αυτόν τον τομέα όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν πολύ χαλαρά, τώρα σκληραίνουν και δεν αφήνουν χώρο για παιχνίδια και κολπάκια.
Αυτό, φυσικά, προϋποθέτει ότι τον οικονομικό σχεδιασμό και την οικονομική διαχείριση ενός συλλόγου δεν μπορούν να κάνουν τυχαίοι άνθρωποι -ή και απατεώνες-, αλλά ειδικευμένοι. Μάλιστα, η ΟΥΕΦΑ, που πολλές φορές δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στις ελεγκτικές αρχές των εθνικών ομοσπονδιών, μπορεί να υποχρεώσει τις ομάδες να δεχθούν οικονομικό έλεγχο από ειδικευμένες διεθνείς εταιρείες, όπως π.χ. η Deloitte & Touch. Τώρα φαντάζομαι ότι εκείνοι οι ξερόλες μάγκες που βγαίνουν κατά καιρούς στα ραδιόφωνα και ζητάνε από τους προέδρους «να τα χώσουν, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη», να καταλαβαίνουν ότι αυτά γίνονταν παλιά και ότι οι εποχές άλλαξαν.
Περί οικονομικού σχεδιασμού
Αντιγράφω μια παράγραφο από ένα άρθρο του οικονομολόγου και καθηγητή Γιώργου Βαφειάδη που δημοσιεύυηκε πριν από δύο εβδομάδες στην «Ελευθεροτυπία» «Η εμμονή στις ιδιωτικοποιήσεις, ή μάλλον στις οικονομικές πολιτικές της δεκαετίας του '80, και οι νεφελώδεις διακηρύξεις για κάποιες επιφανειακές νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα μεταρρυθμίσεις, που δεν αγγίζουν τη θεσμική υποδομή του κράτους και δεν έχουν την ευρύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση, δεν επιλύουν το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας και δεν συμβάλλουν στην αναπτυξιακή στρατηγική μακροπρόθεσμα. Το ερώτημα δεν εντοπίζεται στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των δημόσιων επιχειρήσεων, δηλαδή περισσότερο ή λιγότερο κράτος, αλλά στη λιγότερη ή περισσότερη αποτελεσματικότητα του κράτους και στον θεσμικό εξορθολογισμό της αγοράς με διαφανείς κανόνες ρύθμισης». Τόσο απλά.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.