Διαφάνεια και επούλωση των πληγών

Να κάνουμε μια «ερώτηξη»; Για την ακρίβεια, να την επαναλάβουμε, προσαρμόζοντας τα νέα δεδομένα: αν στη θέση του Ζαγοράκη βρισκόταν οποιοσδήποτε από τους προηγούμενους προέδρους του ΠΑΟΚ και προχωρούσε στην πώληση των Φερνάντες, Χριστοδουλόπουλου και Μελίσση, πώς θα αντιδρούσαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ; Θα του έδιναν συγχαρητήρια;
Ακόμα κι αν τα ποσά που θα εισέπραττε ήταν μεγαλύτερα, δεν θα τον κατηγορούσαν (εμείς το θέτουμε διακριτικά) ότι ξεπουλά; Ή μήπως θα αποδέχονταν ότι έπραξε το καλύτερο deal για την ομάδα τους, όπως γίνεται στην περίπτωση του σημερινού προέδρου;

Θα πείτε –και θα έχετε δίκιο– ότι πολλοί από τους πρώην προέδρους του ΠΑΟΚ, οι οποίοι δεν ήταν διορισμένοι από το πρωτοδικείο, αλλά ιδιοκτήτες της ΠΑΕ, δημιούργησαν τεράστια χρέη. Μπορεί να έβαλαν χρήματα στον ΠΑΟΚ, μπορεί να την διευκόλυναν, όπως είναι γνωστό ότι έτσι έκαναν οι περισσότεροι, σε αντίθεση με τη σημερινή διοίκηση, αλλά η διαχείρισή τους ήταν επιβλαβής. Δημιούργησαν χρέη που κληρονόμησε η διοίκηση Ζαγοράκη και προσπαθεί να συμμαζέψει. Οχι, όλα, βέβαια. Τα χρέη προς το Δημόσιο δεν φαίνεται να απασχολούν ιδιαίτερα. Μιλάμε για τα χρέη προς τρίτους, που κι αυτά ήταν ουκ ολίγα και έχουν συμπιεστεί σε μεγάλο βαθμό.

Δεν είμαστε, λοιπόν, όλοι το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο ο Ζαγοράκης με οποιονδήποτε προκάτοχό του. Ούτε και με τον Παντελάκη, αν υποθέσουμε ότι έγινε αποδεκτός ως ο καλύτερος (με βάση τις ικανότητές του) από μια προηγούμενη γενιά των οπαδών. Ο Ζαγοράκης, πέραν των «κολλημάτων» του (βλ.: στήριξη στον Σάντος), ηγείται της διοίκησης που ενώνει τους ΠΑΟΚτσήδες σε συντριπτικό ποσοστό για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου. Αν δεν είχε προηγηθεί η καριέρα του στον ΠΑΟΚ και την Εθνική ομάδα ως αρχηγός και πρωταθλητής Ευρώπης, θα ήταν πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα. Ισως ακόμα και σήμερα, έπειτα από ένα χρόνο παρουσίας, να προσπαθούσε ακόμα να πείσει ότι ναι μεν δεν βάζει χρήματα όπως ένας επενδυτής, αλλά η διαχείριση των χρημάτων που εισέρχονται στα ταμεία και προέρχονται από τις πωλήσεις και τη συνδρομή του κόσμου, γίνεται με διαφάνεια και πρωταρχικό στόχο να κλείσουν παλιές πληγές.