Η στολή με τους πέντε κύκλους

Αγγίζοντας τον τύπον των ήλων, δεν είναι δύσκολο να ενθουσιαστεί κάποιος και να βγάλει εύκολο συμπέρασμα: «Η Εθνική είναι πανέτοιμη για το Προολυμπιακό τουρνουά». Σύμφωνοι. Με 17 μέρες προετοιμασία, δεν υπήρχε περίπτωση να παρουσιάσει πολύ καλύτερη εικόνα από αυτήν των πέντε (νικηφόρων) φιλικών αγώνων της. Η άμυνά της ήταν αποτελεσματική και έγινε δικλείδα ασφαλείας στα δύσκολα των αμφίρροπων αναμετρήσεων με Σλοβενία και Βραζιλία. Η επιθετική της λειτουργία έγινε πιο εύκολη με την επιστροφή του Φώτση. Τα κενά που άφησαν Παπαδόπουλος και Ντικούδης μέσα στη ρακέτα είναι μάλλον δυσδιάκριτα, μια και ο Μπουρούσης είναι καλύτερος παρά ποτε, οι δε Σχορτσιανίτης, Γλυνιαδάκης δίνουν διαφορετική διάσταση στη θέση του σέντερ. Η ανανέωση προχώρησε δίχως σοβαρούς κλυδωνισμούς, το δε κλίμα στην ομάδα είναι ολοφάνερα βελτιωμένο σε σχέση με τη δύσκολη περσινή χρονιά.

Οσο όμως υπάρχουν στον ορίζοντα αγώνες «χωρίς αύριο», όπως ο προημιτελικός του Προολυμπιακού τουρνουά (Ελλάδα - Γερμανία ή Ελλάδα - Νέα Ζηλανδία, εκτός απροόπτου), οφείλουμε να είμαστε επιφυλακτικοί, προσεκτικοί και συγκρατημένοι. Να ψάχνουμε τα προβλήματα, να τα αξιολογούμε και να βρίσκουμε λύσεις σε χρόνο μηδέν. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται.

Υπάρχουν στην ομάδα παίκτες που δεν έχουν βρει τον καλό τους εαυτό μετά τις εξοντωτικές μάχες των τελικών της Α1. Ούτε ο Τσαρτσαρής θυμίζει τον πολυδιάστατο φόργουορντ που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του Παναθηναϊκού ούτε ο Βασιλόπουλος προσφέρει απόλυτη σιγουριά στη θέση «3» ούτε ο Σπανούλης είναι ακόμα ο ασυγκράτητος γκαρντ-πύραυλος της χειμερινής σεζόν. Ο Διαμαντίδης ταλαιπωρήθηκε από μικροτραυματισμό που ίσως ήταν προϊόν κόπωσης, ο Ζήσης προέρχεται από δύσκολη χρονιά, ενώ οι ιεραρχικά νεώτεροι παίκτες που επιστρατεύτηκαν για να συμπληρώσουν τον βασικό κορμό δεν έχουν γίνει ακόμα ισοδύναμα στελέχη της ομάδας.

Συν τοις άλλοις, υποφώσκει κι ένα αίνιγμα που έχει να κάνει με την αγωνιστική φιλοσοφία. Τα προηγούμενα χρόνια η Εθνική πόνταρε σε καθοριστικό βαθμό σε σχήματα με 3 γκαρντ, ώστε να στριμώχνει στην πεντάδα της όσο περισσότερο μπορούσε από το ταλέντο των Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Σπανούλη, Ζήση. Φέτος, με τον Διαμαντίδη θεατή στα πρώτα 4 φιλικά, ο Παναγιώτης Γιαννάκης προτίμησε πιο βαριά σχήματα. Στο «3» δοκιμάστηκαν ο Βασιλόπουλος, ο Πελεκάνος, ο Περπέρογλου, ο Τσαλδάρης, ο Καλαμπόκης, ακόμα και ο Πρίντεζης χθες. Τι θα γίνει όταν «σφίξουν τα γάλατα»; Θα επιμείνει ο Ομοσπονδιακός στο καινούριο του σχέδιο ή θα επιστρατεύσει τον αυτόματο πιλότο της τετραετίας που προηγήθηκε;

Πολλά ερωτηματικά, ελάχιστο χρονικό περιθώριο. Με τα μούτρα στη δουλειά λοιπόν! Εάν το σύστημα διεξαγωγής του Προολυμπιακού τουρνουά προέβλεπε βαθμολογία, θα αισθανόμουν απόλυτα βέβαιος για την πρόκριση της Εθνικής στο Πεκίνο. Επειδή όμως τα νοκ άουτ παιχνίδια κρύβουν ύπουλους σκοπέλους και υφάλους, χρειαζεται αυτοσυγκέντρωση, επιμονή και υπομονή. Οποιος φυλάει τα ρούχα του, αυτά με τους Ολυμπιακούς κύκλους στο στήθος, τα έχει όλα όταν τα χρειάζεται. Καθαρά και σιδερωμένα.