Το αυγό του φιδιού

Το φιλικό με τη Βραζιλία έφερε μαζί του μια μέτρια εμφάνιση με νεκρά διαστήματα και ευπρόσδεκτες εκλάμψεις, αλλά και αρκετή τροφή για σκέψη. Η Εθνική υστέρησε στην επίθεση και στην κυκλοφορία της μπάλας, είχε σκόρπια κενά και στην άμυνα, αλλά το έμπειρο μάτι διέκρινε κάποια στοιχεία που μπορεί να τη βγάλουν στον αφρό όταν έρθει η ώρα των κρίσιμων ντέρμπι.

Το κακό είναι ότι αυτά πλησιάζουν και ο χρόνος για πειραματισμούς είναι ελάχιστος. Αλλά και πώς να κριθεί το χθεσινό σχήμα, στο οποίο η παραδοσιακή συνταγή (τρεις κοντοί μαζί στην πεντάδα) επιστρατεύτηκε μόνο για μερικά δευτερόλεπτα;

Διά γυμνού οφθαλμού, τη διαφορά προς το καλύτερο σε σχέση με την ομάδα του 2007 κάνουν τρεις παίκτες:

•Ο Αντώνης Φώτσης, για τους γνωστούς λόγους. Το μακρινό του σουτ είναι πυρηνικό όπλο όταν η ομάδα κολλάει στο «πέντε εναντίον πέντε», αλλά ακόμα σημαντικότερη είναι η παρουσία του στους αιθέρες. Το αμυντικό ριμπάουντ έγινε πιο εύκολη δουλειά, το επιθετικό έπαψε να είναι νεκρό γράμμα.

•Ο Γιάννης Μπουρούσης, επειδή έδωσε στην ομάδα οντότητα στην «άμυνα της τελευταίας στιγμής». Απίστευτα βελτιωμένος ως μπλοκέρ τους τελευταίους μήνες, ο πανύψηλος σέντερ σταμάτησε χθες τους Βραζιλιάνους 2-3 φορές με τάπα όταν το καλάθι έμοιαζε βέβαιο. Αυτός ήταν που υπερασπίστηκε τη νίκη στο δύσκολο φινάλε.

•Και ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης. Χρειάζονται εξηγήσεις; Ακόμα κι αν παίζει 2 λεπτά, αλλοιώνει όλα τα δεδομένα. Δύο λεπτά, ένα εύκολο καλάθι, ένα κερδισμένο φάουλ, ένας αντίπαλος που μετράει τ' άστρα, μπορούν να κρίνουν έναν αγώνα.

Στην επίθεση, η «σίγουρη» λύση ήταν εξαρχής –παρά την απουσία του Διαμαντίδη- το τρίποντο (9/12 στο α' ημίχρονο), μόνο που το τρίποντο δεν είναι ποτέ πραγματικά σίγουρη λύση. Πολύτιμο μεν ως «plan B», αλλά ύπουλο όταν μια ομάδα προσπαθεί να στηρίξει το παιχνίδι της πάνω στους σουτέρ της.

Απέναντι στους Βραζιλιάνους, η Εθνική αμύνθηκε σωστά, όποτε είχε χρόνο για να οργανωθεί, αλλά υστέρησε στις επιστροφές και δέχθηκε ορισμένα εύκολα καλάθια, από αντίπαλο πάντως που διαπρέπει σε αυτό το στυλ. Περισσότερο κινδύνευσε όταν υποτίμησε τα «δεύτερα» της Βραζιλίας, παρά όταν είχε απέναντί της Σπλίτερ, Γκαρσία και τους άλλους έμπειρους.

Στο ΟΑΚΑ, χθες, μαζεύτηκε πολύς κόσμος, παρά το ακατάλληλο –για παιδιά και άμαχο πληθυσμό- της ώρας. Ποιος να φέρει τα πιτσιρίκια στο γήπεδο όταν ξέρει ότι θα τα κοιμήσει στις 2 τη νύχτα; Εστω κι έτσι, μαζεύτηκαν 3-4 χιλιάδες φίλαθλοι. Οι κάθε λογής «Kασσάνδρες» που προέβλεψαν αραιοκατοικημένες κερκίδες λόγω του γάμου του Παναγιώτη Γιαννάκη με τον Ολυμπιακό διαψεύστηκαν οικτρά. Το κοινό της Εθνικής ομάδας είναι εν πολλοίς διαφορετικό από εκείνο που μετέχει στις εχθροπραξίες του Μαΐου.

Είχαμε, όμως, άλλου είδους παρατράγουδο, όταν εμφανίστηκαν καμιά 20αριά «σταγονίδια» φαιής απόχρωσης, από αυτούς που πλημμυρίζουν το Ιντερνετ με συνθήματα αντικομουνιστικά, ξενοφοβικά, διχαστικά, ομοφοβικά και άλλα χειρότερα. Το αυγό του φιδιού! Μήπως πρέπει να φροντίσει η Ομοσπονδία να βάλει φραγμό σε αυτή την αυτοαποκαλούμενη Οργάνωση Ελληνόψυχων Μαθητών;