Δεν υπάρχουν πολλά λόγια

Tο ματς τελείωσε με τον Xίντινκ να υψώνει τη γροθιά του και να πανηγυρίζει μόνος του. Tην ίδια στιγμή οι παίκτες του έτρεξαν κάτω από το πέταλο, αναζητώντας οπαδούς για να πανηγυρίσουν. Προφανώς η πράξη τους υπήρξε ενστικτώδης. Στα πέταλα δεν υπήρχαν Pώσοι φίλαθλοι. Kι όμως, 15.000 Oλλανδοί που τους είχαν μπροστά τους σηκώθηκαν αυθόρμητα και τους χειροκρότησαν. Γιατί οι οπαδοί αυτοί αυτό το ποδόσφαιρο αγαπούν κι αυτό το ποδόσφαιρο θέλουν να βλέπουν. H Pωσία αποδείχθηκε «ολλανδικότερη» της Oλλανδίας. Oμως αυτό που λέω δεν είναι τίποτα άλλο από ένα δημοσιογραφικό κλισέ της στιγμής. H απόδειξη της αδυναμίας μου να περιγράψω με λόγια την καταπληκτική αυτή ομάδα, που πήρε το «εισιτήριο» για τους ημιτελικούς κερδίζοντας το ματς δύο φορές. Γιατί οι Pώσοι, προτού κυριαρχήσουν ολοκληρωτικά στην παράταση, εκμεταλλευόμενοι σίγουρα εκτός από την τεχνική του Zιριάνοφ, του Tορμπίνσκι και, φυσικά, του Aρσάβιν και τη φρεσκάδα τους, είχαν επικρατήσει κατά κράτος και στο 90λεπτο. Eίχαν πρεσάρει καλύτερα, είχαν αμυνθεί πιο οργανωμένα, είχαν δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες, είχαν αναγκάσει να σιωπήσει την ολλανδική εξέδρα, που στο τέλος τους χειροκρότησε θερμά. Oλα αυτά δεν είναι ολλανδικό ποδόσφαιρο, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει τόσο εύκολη ετικέτα που να τα περιγράφει. Mιλάμε για ποδόσφαιρο με κεφαλαία γράμματα και τίποτε άλλο.

Αν, όμως, τους βάλουν στο τριπάκι…

Eπί της ουσίας, μέχρι τώρα στη διοργάνωση οι Ισπανοί και οι Ιταλοί έχουν κάνει μόνο ένα καλό ματς: οι Ισπανοί έπαιξαν καλά με τη γεμάτη ελλείψεις Ρωσία στην πρεμιέρα και οι Ιταλοί με την απογοητευτική Γαλλία την τρίτη αγωνιστική. Οι Ισπανοί ήταν καλοί, αλλά δυσκολεύτηκαν να κερδίσουν με τους ταμπουρωμένους Σουηδούς και οι Ιταλοί έπαιξαν οργανωμένα και επιθετικά, αλλά δεν νίκησαν τους σκληρούς Ρουμάνους. Η διαφορά των δύο είναι το πώς πέρασαν. Οι Ισπανοί προκρίθηκαν άνετα και από τη δεύτερη κιόλας αγωνιστική –πράγμα που είχε αποτέλεσμα να χρησιμοποιήσουν τους αναπληρωματικούς τους στο φιλικό με την Ελλάδα. Οι Ισπανοί προκρίθηκαν χωρίς ήττα, ενώ οι Ιταλοί στην πρεμιέρα δέχτηκαν ένα χαστούκι από την Ολλανδία, που έδειξε τις αδυναμίες τους. Στο τέλος για να περάσουν συνωμότησε το σύμπαν και είναι αυτή η συνωμοσία του σύμπαντος που τους κάνει αισιόδοξους σήμερα. Διότι αγωνιστικά η διαφορά τους με την Ισπανία είναι σε αυτό το τουρνουά πολύ μεγάλη.

Χαρακτήρας

Οι ομάδες που προκρίνονται δύσκολα αποκτούν χαρακτήρα, μαθαίνουν από τις δυσκολίες, δεν χαλαρώνουν. Οι Γερμανοί έκαναν ένα μεγάλο καψώνι στους Πορτογάλους, αλλά και οι Τούρκοι απέκλεισαν τους Κροάτες, που έρχονταν από τρεις συνεχείς νίκες, κυρίως διότι κατά τη διάρκεια του τουρνουά έμαθαν να πιστεύουν στον εαυτό τους και να μην τα παρατάνε. Οι Γερμανοί έψαξαν και διόρθωσαν τις αδυναμίες τους, οι Τούρκοι πίστεψαν στις αρετές τους. Οι Πορτογάλοι έμοιαζαν εφησυχασμένοι στον προημιτελικό της Βασιλείας και οι Κροάτες με τις τρεις νίκες τους έκαναν επίδειξη ποιότητας, αλλά η ποιότητα μόνο δεν φτάνει. Οι Ιταλοί αυτό το ξέρουν καλά.

Τριπάκι

Οπως γνωρίζουν και κάτι άλλο: ότι αυτές οι περιπετειώδεις και απρόβλεπτες προκρίσεις τους πολλές φορές αποδιοργανώνουν ψυχολογικά τον αντίπαλο, που αντιμετωπίζει τα κατορθώματά τους με έναν αυτοκαταστροφικό φαταλισμό. Το 1982, έλεγε κάποτε ο Μπόνιεκ, οι Πολωνοί ήταν σίγουροι ότι θα αποκλειστούν από τους Ιταλούς στον ημιτελικό του Μουντιάλ κι ας τους είχαν στριμώξει στον πρώτο γύρο. «Είχαν πετάξει έξω Βραζιλία και Αργεντινή», λέει ο Ζιμπί, «στα μάτια όλων μας αυτό ήταν κατόρθωμα». Στο Μουντιάλ της Γερμανίας ο Σεβτσένκο είχε δηλώσει αφοπλιστικά ότι η Ουκρανία του είχε αποκλειστεί από τους Ιταλούς όταν ο Τότι σκόραρε με πέναλτι κατά της Αυστραλίας στο 90'. Αν οι Ισπανοί απόψε μπουν στο τριπάκι και αρχίσουν να σκέφτονται πώς πέρασαν οι φρατέλοι, θα πάθουν ιστορικό κάζο, μια και η ομάδα τους είναι ανώτερη από αυτή των παγκόσμιων πρωταθλητών και σε αυτό το τουρνουά δείχνει συγκεντρωμένη και σίγουρη.

Υπεροχή

Οι Ιταλοί χωρίς τον Πίρλο και τον Γκατούζο υστερούν στη μεσαία γραμμή, μια και ούτε ο Περότα ούτε ο Ντε Ρόσι έχουν την προσωπικότητα των δύο παικτών της Μίλαν. Επίσης, η αμυνά τους, με τον Τζαμπρότα σε κακή κατάσταση, τον Πανούτσι να ξαναγίνεται στόπερ στα βαθιά ποδοσφαιρικά γεράματα και τον πρωτάρη Κιελίνι, μου μοιάζει αδύνατο να κρατήσει τον Τόρες και τον σατανικό Βίγια. Οι Ισπανοί υπερτερούν στη μεσαία γραμμή, έχουν αέρα υπεροχής ως ομάδα και ο μόνος που μπορεί να τους σταματήσει είναι ο καταπληκτικός Τζίτζι Μπουφόν, που αποδεικνύει σε αυτό το τουρνουά ότι είναι ο κορυφαίος τερματοφύλακας του κόσμου. Οι Ιταλοί για να πάρουν το ματς πρέπει να ξεμπλοκαριστεί ο Τόνι και να κάνει όργια ο Κασάνο, ώστε να υποχρεώσει τους Ισπανούς να μείνουν πιο πίσω και να μη βγάζουν παίκτες από τις δεύτερες γραμμές στην επίθεση. Οι Ισπανοί έχουν κουράγιο, έχουν αυτή τη φορά σπουδαία ακραία μπακ και έναν τεράστιο πάγκο –όλα μοιάζουν υπέρ τους. Ομως αν αρχίσουν να σκέφτονται πώς αυτοί οι διάβολοι προκρίθηκαν σχεδόν κόντρα στη λογική και πόσες ζημιές κατά καιρούς τούς έχουν κάνει, θα έχουν υπογράψει την αυτοκτονία τους...