Θυμάστε το MW;

Οι Τούρκοι είναι για την ώρα οι πρωταγωνιστές του τουρνουά και ο Φατίχ Τερίμ ο στρατηγός και προφήτης τους. Στη Γενεύη την Κυριακή το βράδυ είχαμε την απόδειξη ότι αν υπάρχει ένας Αλλάχ του ποδοσφαίρου, πρόκειται για κάποιον που γουστάρει το ρίσκο. Για δεύτερο συνεχές ματς, αυτή τη φορά απέναντι σε μία γερασμένη αλλά υποδειγματικά οργανωμένη Τσεχία, ο Τερίμ έκανε κινήσεις που δημιούργησαν στο γήπεδο συνθήκες τόσο μεγάλης αναρχίας, που θα ζήλευε και ο Μπακούνιν.

Αν απέναντι στους Ελβετούς ο Τερίμ χρησιμοποίησε για ένα ημίχρονο ένα παντελώς απρόβλεπτο 4-2-4, σύστημα που είχε ως αποτέλεσμα να βρεθούν τέσσερις επιθετικοί των Τούρκων ένας προς ένα με τέσσερις αμυντικούς των γηπεδούχων, ο μεγάλος αναρχικός έβγαλε από το ματς τον μοναδικό σέντερ φορ, τον Σεμί Σεντούρκ, για να παίξει με πέντε περιφερειακούς παίκτες, τον Τουντσάι, τον Νιχάτ, τον Καζίμ, τον Σαμπρί Σαρίογλου και τον Αρντα Τουράν -την αποκάλυψη της διοργάνωσης!

Οι Τούρκοι, που είχαν ηττηθεί κατά κράτος από τους έμπειρους Τσέχους όσο προσπαθούσαν να σεβαστούν το αρχικό σχήμα τους (ένα ευμετάβλητο 4-3-3), αφού αρχικά πλήρωσαν το υπερβολικό ρίσκο του προπονητή τους δεχόμενοι το 2-0 από τον Πλαζίλ, στη συνέχεια βγήκαν σαν τάγμα εφόδου στην επίθεση πανικοβάλλοντας την τσεχική άμυνα, η οποία τους έβλεπε να ξεφυτρώνουν από παντού με την μπάλα στα πόδια.

Η Τουρκία φλερτάρει με μια βαριά ήττα έτσι όπως παίζει, όμως μέχρι αυτή να 'ρθει, θα έχει κάνει όλη την Ευρώπη να χειροκροτήσει το κουράγιο της. Ο Τερίμ, ανασύροντας το παλιό ΜW, παρουσίασε μια ομάδα της δεκαετίας του '50 να τρέχει με ρυθμό του 2008. Δεν ξέρω ειλικρινά αν πρόκειται για παλιό ή νέο ποδόσφαιρο, αλλά μ' αρέσει...