«Δεν προλαβαίνω... φέρτε μας το τιμημένο»

Δεν είμαι καλά, λατρεμένε αναγνώστη. Παραληρώ, τραγουδώντας το νέο σύνθημα, που σε λίγο θα γίνει μόδα: «Πρέπει να φύγω, δεν προλαβαίνω, φέρτε μας, φέρτε μας το τιμημένο. Ξα-νά». Η αγωνία μου εν όψει του πρώτου αγώνα της Εθνικής έχει χτυπήσει κόκκινο. Για να φανταστείς σε τι κατάσταση είμαι θα σου πω μόνο ότι την ώρα που έβλεπα το τελευταίο επεισόδιο του τέταρτου κύκλου στο «LOST» συνέβη το θαύμα: Είδα τον Χάρλι, όπως στο σκίτσο, ντυμένο τσολιά, να προσπαθεί να με καθησυχάσει λέγοντάς μου: «Relax, dude. Two μπαλάκια το λιγότερο. Αγγελος Χαριστέας».

Κι ενώ το άγχος με έχει λυγίσει, έχω και τον μικρό Ρονάλντο από πάνω να παίζει με τα νεύρα μου. Διαβάζω στην «Εξέδρα» τις δηλώσεις του -νόστιμου κατά τ’ άλλα- Πορτογάλου και συγχύζομαι: «Οπως είναι λογικό, θέλουμε να φτάσουμε στον τελικό. Ναι, θέλουμε να φτάσουμε στο τέρμα του δρόμου και εκεί είτε μας περιμένει η Ισπανία είτε η Ελλάδα υπόσχομαι ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι».

Ο νεαρός Βασιλάκης Καΐλας προσπαθεί να μας πικάρει, αντιγράφοντας τον σερ-Αλεξ που είχε δηλώσει κάποτε: «Πρέπει να παίζουμε σοβαρά σε όλα τα παιχνίδια, είτε παίζουμε με τον Ολυμπιακό είτε με τη Ρεάλ». Πρόσεχε μόνο τι εύχεσαι dear, γιατί μπορεί να το ξαναπάθεις. Αλλωστε ως πελάτης του Γιούρκα θα έπρεπε να ξέρεις ότι ουδέν δάκρυ αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου. Κουτό αγόρι, ένα μόνο θα σου πω για να χαλαρώσεις: «Δεν περιγράφω άλλο»…

Περνάω σε μια είδηση-βόμβα, για να ξεχαστεί λίγο το μυαλό μου απ’ το σημερινό παιχνίδι της Εθνικής, πριν λιποθυμήσω. Πρέπει να σε ενημερώσω, sugar, ότι όσα ήξερες μέχρι σήμερα για το ευρώ πρέπει να τα ξεχάσεις. Ο Κωστάκης πρέπει να το μεταρρύθμισε και αυτό στα μουλωχτά. Το αποκλειστικό παρουσιάζει ο Βασίλης Βέργης στο «Goal»: «Εχει όντως χαθεί το μέτρο σ’ αυτή τη χώρα. Οχι μόνο γιατί τα φασολάκια στη λαϊκή πωλούνται σε τιμές… Cartier, αλλά επειδή τα 70 εκατ. ευρώ (παλιές 238 και βάλε δισεκατομμύρια δραχμούλες, ο Θεός να φυλάει!!!) είναι χρήματα που δεν μπορεί καν να συλλάβει ανθρώπου νους. Οπότε καταλαβαίνετε τι σημαίνει να τα απορρίπτει, σαν να πρόκειται για… ξοφλημένο αριστερό μπακ, ο “μπρούκλης” πρόεδρος (και όχι μεγαλομέτοχος, βεβαίως) της ΠΑΕ ΑΕΚ».

Βασίλη μου, σ’ αγαπώ και δεν θέλω να σε πικράνω, όμως το συγκεκριμένο ποσό όχι ανθρώπου, ούτε και «τίγρη» νους δεν μπορεί να το συλλάβει. Χρυσέ μου, την ΑΕΚ θέλει να αγοράσει ο Μελισσανίδης, όχι όλες τις ελληνικές ομάδες και να του περισσέψουν και κάτι ψιλά για να μπει μέτοχος στη Μάντσεστερ. Τελευταία φορά που το έψαξα, πάντως, βρήκα ότι τα 70 εκατ. ευρώ είναι 23,8 -και κάτι ρέστα- δισεκατομμύρια δραχμούλες (ο Αλογοσκούφης να φυλάει) και όχι 238. Ο «τίγρης» Βασίλη μου, αν σκεφτείς ότι ο μισός Μπελούτσι κάνει 7 εκατ. ευρώ, θέλει να μπει στην ΑΕΚ προσφέροντας πέντε ολόσωμους Μπελούτσι. Ο δικός μου νους αυτό μπορεί να το συλλάβει…

Δραπετεύω και περνάω σε κάτι πιο must. Μείζον θέμα προέκυψε στις εφημερίδες του πολυμετοχικού, οι οποίες ερίζουν όχι για τα μάτια του Σωτήρη Κυργιάκου, αλλά γι’ αυτά της Κάρλα Μπρούνι. Στην «Πράσινη» το ρεπορτάζ του Νικόλα Βασιλαρά αναφέρει ότι ήρθε στην Ελλάδα, στο «Derby» όμως ο Κώστας Πιτιακούδης διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι η είδηση είναι ανακριβής. Ο Νικόλας με ένα κείμενο-ποταμό έδωσε την απάντησή του: «Α ρε Πιτιακούδη, τι τραβάς και εσύ… Είδηση δεν μπορείς να σταυρώσεις πλέον και για να γεμίσεις τη ρημάδα τη σελίδα πρέπει κάθε μέρα να γράφεις για την “Πράσινη”. Ή έστω να ξεπατικώνεις αυτά που γράφουν μια μέρα πριν οι άλλες στήλες του “Derby”. Δεν πειράζει, συνέχισε. Μας έχεις γίνει “απαραίτητος” για την ψυχική μας ηρεμία».

Ανησυχώ. Τη μισή αγάπη που έχει ο Νικόλας για τον Κώστα αν έχει και ο Παύλος για τον Τζίγκερ, προβλέπω στο επόμενο Δ.Σ. της ομάδας ο πολυμετοχικός να γίνεται πολυεπεισοδιακός…

Συνεχίζει ο καλός μου: «Ε, αφού σε χάλασε τόσο δεν ξέρω αν ήταν η Κάρλα Μπρούνι αυτή στο κέντρο της Αθήνας. Ναι, δεν την είδα. Ετσι μου είπαν οι συνάδελφοι που ήταν μπροστά (και επιμένουν), έτσι έγραψα. Δεν τσέκαρα που λες στην τηλεόραση αν ήρθε. Τέτοια προνόμια δεν έχω τις ώρες που τρέχουμε ».

Αρχίζω να υποπτεύομαι ότι ο πολυμήχανος Γκόντζος βρήκε τη σωσία της Κάρλα, έστησε την παγίδα της Δούρειας Μπρούνι για να ψαρώσουν στην «Πράσινη» και τώρα χαμογελά σαρδόνια. Κώστα, σιλβουπλέ. Δεν παίζουν μ’ αυτά…

Ακολουθεί ο καταπληκτικός επίλογος του Νικόλα: «Αλλωστε, άπ’ ό,τι μαθαίνω, τις φορές που καίγεται ο τόπος στην εφημερίδα που δουλεύεις, εσύ είσαι κολλημένος στο χαζοκούτι, έχεις βγάλει και τα παπούτσια και βλέπεις τη “Μαρία την άσχημη”. Το κάνεις μάλιστα απ’ την πρώτη μέρα (τότε που παραήταν τέρας) και δεν θέλω να πιστέψω ότι σου αρέσει κιόλας».

Ηρεμήστε λίγο, χρυσά μου. Εδώ ο Τεν Κάτε καίγεται και 'σεις ασχολείστε με την Μπρούνι που χτενίζεται; Mon dieu, αφήστε και κάνα ρεπορτάζ στη Λαμπίρη, κρίμα είναι. Μοναχοφάηδες…

Δεν κρατιέμαι. Επιστρέφω στην Εθνική μεταφέροντάς της τη θετική αύρα που αποπνέει ο γλυκός «Αλέ». Εψαξα να βρω την τελευταία τηλεοπτική εμφάνιση του πολυνίκη τεχνικού στην οποία αναφέρθηκε στην Εθνική για να πάρω κουράγιο….

Δήλωσε, λοιπόν, ο Νίκος στην εκπομπή του Δημοσθένη Καρμοίρη στον ΣΚΑΪ: «Η Εθνική ομάδα μόλις θα δει τα σκούρα, ανάλογα είναι προεόρτια αυτό, πάει για το 5-3-2. Ο Ρεχάγκελ ξύπνιος, αετός είναι. Δεν ξανάρχεται τόσο εύκολα να το ξαναπάρεις, όπως λέει η Τσέλσι ότι: “και του χρόνου θα 'μαι εκεί”. Δεν υπάρχουν και παιχταράδες στην Τσέλσι, το πάω εκεί σε δευτερόλεπτο. Τριάντα ενός χρονών πήγε ο Ντρογμπά, ιστορίες, ο Ετό ο άλλος τον διώχνει, ξέρω γω, ο Ροναλντίνιο πού να βρεις. Κάτω στην Αργεντινή, όχι θέλει να κλείσεις και μπαλώματα, δεν θα αφήσεις τον Πιζάρο ρεζέρβα και τέτοια. Κάτω στην Αργεντινή πάει η Πόκα (σ.σ.: εννοεί την Μπόκα) Τζούνιορς με τον Παλέρμο και όταν μου κατέβηκε η Μίλαν, οι γεροντάρες τέσσερα της ρίξανε».

Κάπου εδώ ο «Αλέ» θυμάται ότι η ερώτηση αφορά στην Εθνική και επανέρχεται: «Από την άλλη πλευρά που βρισκόμαστε στο θέμα μας και λέμε ότι ο Ρεχάγκελ το βλέπει ας πούμε το σκηνικό του, θα δει πώς θα του πάει, προεόρτια το κάνει. Θα χρησιμοποιήσει και τα τρία σέντερ μπακ, στο 5-3-2 μπορεί να κάνεις και επίθεση με 7 στο μισό γήπεδο, έχει ωραία πράγματα».

Νιώθω πιο δυνατός τώρα. Σε λίγο θα περάσει ο Ρόμαν να με πάρει με το ιδιωτικό αεροσκάφος του να πάμε μαζί στο Σάλτσμπουργκ για να παρακολουθήσουμε τον αγώνα της Εθνικής. Το χρυσό μου! Απ’ τη μέρα που του πήραμε τον Τεν Κάτε απ’ την Τσέλσι έγινε φιλέλληνας…