Το κρίνει ο «άσος»

O Φαν ντερ Σαρ ήταν ο πρώτος που διαμαρτυρήθηκε. «Η μπάλα του Euro παίρνει πολλά φάλτσα και θα δούμε πολλά γκολ από τα τριάντα μέτρα», ήταν τα λόγια του και έμοιαζαν πολύ με αυτά που είπε λίγο αργότερα ο Τσεχ. Το Σάββατο περίπου τα ίδια επανέλαβε ο αναπληρωματικός Ιταλός γκολκίπερ Αμέλια. Η μπάλα αυτού του Euro είναι πολύ ελαφριά και αυτό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα.

Φυσικά αυτό συμβαίνει πάντα. Και στο Μουντιάλ πριν από δύο χρόνια τα ίδια παράπονα έκαναν οι τερματοφύλακες. Το 2004 στην Πορτογαλία το ίδιο. Στο Μουντιάλ της Απω Ανατολής είχε γραφτεί πως η μπάλα κάνει… τρέλες.

Η εταιρεία που κατασκευάζει τις μπάλες των μεγάλων διοργανώσεων, η ADIDAS, έχει τη δική της εξήγηση, υποστηρίζοντας πως η τεχνολογία χρησιμοποιείται για να βοηθά τους επιθετικούς ώστε να μπαίνουν πιο πολλά γκολ. Η αλήθεια πρέπει, όπως πάντα, να βρίσκεται κάπου στη μέση. Από τότε που υπάρχουν μπάλες με φίρμα στην ούγια, οι γκολκίπερ μόνιμα είχαν άγχος στα μακρινά σουτ. Ο Ιταλός Ντίνο Τζοφ, που στα 41 του χρόνια σήκωσε το τρόπαιο το 1982 στο Μουντιάλ, ήταν πολύ τυχερός που μπόρεσε να φτάσει βασικός στη «σκουάντρα ατζούρα» σε τόσο μεγάλη ηλικία. Αν δεν τον στήριζε ο ομοσπονδιακός τεχνικός Εντζο Μπέαρτζοτ, δεν θα είχε συμβεί ποτέ. Οπως έγραψε πρόσφατα το ιταλικό περιοδικό «GUERIN SPORTIVO», η πίεση των δημοσιογράφων να αλλάξει ο Τζοφ και να μπει βασικός κάποιος άλλος μετά το 1978 και το Μουντιάλ της Αργεντινής (ο Μπορντόν της Ιντερ ή ο Τανκρέντι της Ρόμα) ήταν αφόρητη. Ο Μπέαρτζοτ επέμενε πως ο Τζοφ ήταν ο καλύτερος. Γιατί είχε υπάρξει τέτοια πίεση; Για τα γκολ που δέχτηκε από μακριά ο γκολκίπερ της Γιουβέντους στα ματς με την Ολλανδία και τη Βραζιλία. Κι αν στον τελικό της τρίτης θέσης οι Βραζιλιάνοι Ντιρσέου και Νελίνιο φημίζονταν για το φάλτσο που έβαζαν στην μπάλα, ο Τζοφ έπρεπε να απολογηθεί για τα δύο γκολ των Ολλανδών που ανέτρεψαν την κατάσταση στον ημιτελικό. Οι Ιταλοί κέρδιζαν 1-0 αλλά ο Μπραντς με βολίδα από τα 30 μέτρα ισοφάρισε. Και μετά ο Αρι Χάαν με ένα σουτ από σχεδόν 35 μέτρα νίκησε τον Τζοφ. Η ήττα έπεσε στους ώμους του.

Ο Τζοφ είχε τολμήσει να ψελλίσει πως η μπάλα ADIDAS TANGO, που ήταν η επίσημη του αργεντίνικου Μουντιάλ το 1978, «έφευγε στον αέρα σαν τρελή». Οι εφημερίδες τον έστησαν στο… απόσπασμα, ο προπονητής τον προστάτεψε.

Το 1982, όταν η Ιταλία κατέκτησε το Κύπελλο Κόσμου, ο Τζοφ αφιέρωσε το τρόπαιο στον άνθρωπο που παρέτεινε τη διεθνή καριέρα, και που τον προστάτευσε από την κριτική. Τη δική του ρεβάνς από την Ολλανδία και τους δημοσιογράφους θα την έπαιρνε πολύ αργότερα. Στο Euro του 2000. Η Ιταλία, της οποίας ήταν ομοσπονδιακός τεχνικός, έφτασε στους ημιτελικούς αλλά κανείς δεν της έδινε τύχη απέναντι στη διοργανώτρια Ολλανδία. Ο αγώνας γινόταν στο Αμστερνταμ και οι Ιταλοί, έχοντας χάσει τον Μπουφόν πριν από τα τελικά, είχαν κάτω από τα δοκάρια τον Τόλντο. Ο Τύπος δεν τον έβλεπε με καλό μάτι, αλλά ο Τζοφ, που μάλλον κάτι ξέρει καλύτερα σχετικά με τους τερματοφύλακες, τον στήριξε. Στον ημιτελικό ο Τόλντο κατέβασε ρολά. Επιανε ό,τι πήγαινε μέσα. Οι Ολλανδοί έχασαν δύο πέναλτι με τον Φρανκ ντε Μπουρ και τον Κλάιφερτ, οι «ατζούρι», αν και έμειναν με δέκα παίκτες λόγω αποβολής του Τζαμπρότα, άντεξαν και προκρίθηκαν στη διαδικασία των πέναλτι. Στην πλευρά των χαμένων ο Φαν ντερ Σαρ έστεκε αμίλητος, βλέποντας πως δεν μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα της ομάδας του, παρά το πέναλτι του Μαλντίνι που απέκρουσε.

Στον τελικό η Ιταλία ακούμπησε το κύπελλο, ισοφαρίστηκε στις καθυστερήσεις από τον Βιλτόρ και η Γαλλία την αποτελείωσε με το «χρυσό» γκολ του Τρεζεγκέ. Ο Τύπος επευφημούσε την ομάδα παρ' όλα αυτά, και ιδιαίτερα τον Τζοφ. Η κριτική όμως που του άσκησε ο Μπερλουσκόνι τον εξώθησε σε παραίτηση!

Σήμερα η Ολλανδία αντιμετωπίζει την Ιταλία για πρώτη φορά από τότε. Το έχει η μοίρα να κρίνονται από τους γκολκίπερ αυτά τα ματς. Κάποια εφημερίδα έγραψε πως οι οπαδοί των «οράνιε» θεωρούν τον Φαν ντερ Σαρ τον σταρ της τωρινής ομάδας! Από μόνο του αυτό δείχνει το πρόβλημα που έχει η χώρα που έβγαλε τον Κρόιφ και τον Φαν Μπάστεν. Οσο για τους Ιταλούς διαθέτουν τον Μπουφόν, γερό και πολύ πιο έμπειρο απ' ό,τι θα ήταν το 2000. Εναν αληθινό παγκόσμιο πρωταθλητή. Και η μπάλα που λέγαμε παραπάνω; Από μόνη της δεν αναδεικνύει νικητές. «Είναι καλή δικαιολογία για όποιον χάνει. Η μπάλα αλλάζει στον αέρα πορεία, αλλά αυτό έχει να κάνει με το καλό πόδι που σουτάρει και όχι με την ποιότητά της», είχε πει το 2006 στο Μουντιάλ ο Φραντς Μπεκενμπάουερ. Είπαμε, η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται, κάπου στη μέση.

Η μπάλα «σκοτώνει» το σεξ

Είναι επίσημο: η μπάλα «σκοτώνει» το σεξ και, το κυριότερο, έχει επίπτωση στις γεννήσεις. Κάνοντας μία πανευρωπαϊκή έρευνα ένα ιατρικό κέντρο στο Τορίνο της Ιταλίας που ειδικεύεται στη θεραπεία της στειρότητας, κατέληξε στο συμπέρασμα πως ο Ιούνιος των ζυγών χρόνων είναι ο μήνας με τις χαμηλότερες επιδόσεις στη… σύλληψη. Οταν έχει Euro, καλή ώρα όπως τώρα, ή Μουντιάλ οι γεννήσεις εννέα μήνες αργότερα, δηλαδή στο διάστημα Φεβρουαρίου και Μαρτίου, πιάνουν πάτο! Η χώρα με τη μεγαλύτερη επίδραση είναι η Πολωνία, της οποίας ο πληθυσμός (εννοείται κυρίως ο αντρικός) παρακολουθεί κατά μέσο όρο 250 λεπτά τηλεόραση καθημερινά στη διάρκεια των μεγάλων τουρνουά. Ακολουθεί η Ιταλία με 245 λεπτά ανά ημέρα. Αντίθετα, χώρες όπως η Δανία και η Ιρλανδία, που έχουν υψηλό αριθμό γεννήσεων σ' εκείνους τους μήνες, είναι εκείνες στις οποίες ο κόσμος παρακολουθεί λιγότερο από 50 λεπτά τη μέρα τους αγώνες στην τηλεόραση. Η Ελλάδα δεν εμφανίστηκε στο δείγμα πάντως και αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά. Το πιθανότερο είναι πως εμάς δεν μας επηρεάζουν τα Euro και τα Μουντιάλ!

Τατουάζ όπως παράσημο

Χρυσές δουλειές για τα στούντιο που κάνουν τατουάζ τις μέρες πριν από το καλοκαίρι και ειδικά όταν ακολουθούν μεγάλες διοργανώσεις στην Ιταλία. Και καλύτεροι πελάτες φαίνεται πως είναι οι ποδοσφαιριστές. Σχεδόν όλοι οι παίκτες των «ατζούρι» απέκτησαν καινούργια «χτυπήματα» προκειμένου να είναι πάντα μέσα στη μόδα. Οπως έγραψε η ιταλική εφημερίδα «LA REPUBBLICA», ο Ματεράτσι και ο Κασάνο είναι οι πιο ενθουσιασμένοι με τα τατουάζ και φροντίζουν να κάνουν κάτι εντυπωσιακό. Η γκάμα στα τατουάζ είναι τεράστια, από ημερομηνίες γέννησης, από ονόματα αγαπημένων προσώπων, από σύμβολα. Μοιάζει σαν να είναι για τους ποδοσφαιριστές το τατουάζ ένα παράσημο. Από τον δικό τους «ειρηνικό» πόλεμο σ' ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό τουρνουά.