Πού κρίθηκε και γιατί ο τίτλος του μπάσκετ

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε το 6ο συνεχές πρωτάθλημά του και συνολικά το 10ο μέσα σε 11 χρόνια. Ο Ολυμπιακός, όπως και πέρυσι, έφθασε τη σειρά στα πέντε ματς, χωρίς να φτάσει όμως το ίδιο κοντά στην κατάκτηση του τίτλου.

Παρ' όλ' αυτά, η φετινή τελική σειρά των πλέι οφ είχε περισσότερη ένταση από την περσινή. Ισως επειδή ο Γιαννάκης πυροδότησε (είτε ενεργητικά είτε παθητικά) την ατμόσφαιρα περισσότερο από τον χαβαλέ Πίνι Γκέρσον.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Από την αρχή έδειξε ότι είχε περισσότερες δυνατότητες από τον αντίπαλό του, αλλά δυσκολεύτηκε από την έλλειψη διάρκειας στην απόδοσή του και από τις άμυνες ζώνης που χρησιμοποίησε ο Γιαννάκης. Ο Ομπράντοβιτς, στο τέλος μιας χρονιάς με τραυματικές εμπειρίες, έκλεισε το ροτέισον στους απολύτως απαραίτητους παίκτες, για να μπορέσει να ελέγχει καλύτερα την κατάσταση. Και τα κατάφερε, παρ' ότι ο πιο πολυσυζητημένος φέτος παίκτης (Γιασικεβίτσιους) της ομάδας του φάνηκε περισσότερο στα εύκολα και λιγότερο στα δύσκολα, ενώ αμυντικά αποτελούσε σταθερά την τρύπα μέσα από την οποία ο Ολυμπιακός έφθανε εύκολα στο καλάθι.

Ολα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο πρωταθλητής βρίσκεται μπροστά σε σημαντικές αλλαγές για να ισχυροποιήσει τη θέση του στην Ελλάδα και να πάρει το αίμα του πίσω στην Ευρώπη. Σίγουροι για αναχώρηση είναι οι Μπετσίροβιτς, Ντικούδης, Πρκάτσιν, πιθανότατος ο Ζίζιτς και υπό συζήτηση ο Γιασικεβίτσιους, για τον οποίο τα πάντα θα εξαρτηθούν από τις προσφορές που θα υπάρξουν. Τέλος, ο Πέκοβιτς της Παρτίζαν έχει υπογράψει τριετές συμβόλαιο εδώ και μήνες και θεωρείται ο παίκτης που θα δώσει οντότητα στη γραμμή ψηλών της ομάδας.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Υπό ευνοϊκότερες συνθήκες (είχε τους τραυματισμούς των Μπουρούση, Τσακαλίδη, τη σχετική ανετοιμότητα του Σχορτσιανίτη και την απουσία του Μασιγιάουσκας) ασφαλώς και θα γινόταν ακόμα πιο απειλητικός για τον αντίπαλό του –ίσως μάλιστα να πετύχαινε και τη μεγάλη ανατροπή.

Αμυντικά προσπάθησε να κρύψει τις δικές του αδυναμίες και επιθετικά να εκμεταλλευτεί τα τρωτά σημεία του Παναθηναϊκού. Τα κατάφερε σ' ένα σημαντικό βαθμό, αλλά του κόστισε πάρα πολύ το ότι, όπως αποδείχθηκε, δεν είχε εναλλακτικό αμυντικό πλάνο, με αποτέλεσμα να επιμένει στη «ζώνη» ακόμα και σε περιπτώσεις που η διαφορά είχε ανοίξει πάρα πολύ σε σχέση με τον χρόνο που απέμενε για να λήξει το παιχνίδι.

Για την επόμενη σεζόν παίζονται πολλά. Πρώτ' απ' όλα, η θέση του Μασιγιάουσκας, την οποία βλέπω να αδειάζει, παρά την αναπόφευκτη οικονομική επιβάρυνση. Κατόπιν, αποκλείεται να μείνουν και ο Γκριρ και ο Γουντς, με πιθανότερη εκδοχή να φύγουν και οι δύο. Λογικά, για νέα ομάδα θα ψάξουν οι Παπαμακάριος, Καυκής και τουλάχιστον ένας εκ των Μαυροκεφαλίδη, Σεϊμπούτις, ενώ ερωτηματικό αποτελεί και ο Τσακαλίδης.

Δηλαδή ουσιαστικά ο Ολυμπιακός θα ξεκινήσει από την αρχή για να φτιάξει την πραγματική ομάδα του Γιαννάκη, στηριζόμενος στους Βασιλόπουλο, Μπουρούση, Σχορτσιανίτη, Μπλάκνεϊ, Πρίντεζη και πρώτο στόχο τον Παπαλουκά, ο οποίος θεωρεί ότι ο κύκλος του στη Μόσχα ολοκληρώθηκε και επιθυμεί να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα της καρδιάς του, τον Ολυμπιακό!

ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ: Τρία Ελληνόπουλα κέρδισαν τις εντυπώσεις με την απόδοσή τους στη σειρά των πέντε τελικών. Οι Διαμαντίδης, Σπανούλης από τον Παναθηναϊκό και ο Μπουρούσης από τον Ολυμπιακό.

Οι «δίδυμοι» του Παναθηναϊκού είχαν τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής και συνολικά τη μεγαλύτερη προσφορά προς την ομάδα τους, και διαμέσου της άμυνας και διαμέσου της επίθεσης. Ο Διαμαντίδης έκανε, επιπλέον, ένα απίστευτο ματς (3ος τελικός), ενώ ο Σπανούλης είχε φοβερή συμβολή στην αμυντική πίεση σε όλο το γήπεδο, που απέβλεπε στο να επιτεθεί ο Παναθηναϊκός πριν σχηματισθεί η αντίπαλη άμυνα ζώνης.

Ο Μπουρούσης ήταν ο σταθερότερος παίκτης του Ολυμπιακού, με φοβερή συμμετοχή στα ριμπάουντ, τις τάπες αλλά και το σκοράρισμα, παρά τον τραυματισμό που υπέστη στον πρώτο τελικό. Και με τη συνέπεια που έδειξε υπό εξαιρετικά δύσκολες γι' αυτόν συνθήκες αναβαθμίστηκε στη συνείδηση όλων ως αναντικατάστατη μονάδα του Ολυμπιακού. Μπράβο του! Διότι από χρόνο σε χρόνο η βελτίωσή του είναι διαρκής.

ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ: Ο Ολυμπιακός, διά του Γιαννάκη, προσπάθησε να αποδείξει ότι αποτελεί καθοριστικό παράγοντα έκβασης των τελικών υπέρ του Παναθηναϊκού. Η θέση αυτή, πάντως, είχε αποδυναμωθεί προκαταβολικά, αφού τα πυρά κατά των διαιτητών είχαν ξεκινήσει από τους αγώνες των ημιτελικών με το Μαρούσι!

Ο Ολυμπιακός θα γίνει πραγματικά μεγάλη ομάδα, έτοιμη να ανατρέψει την «πράσινη» κυριαρχία, μόνο όταν θα πάψει να διαμαρτύρεται για τη διαιτησία και να χρησιμοποιεί ως άλλοθι τους διαιτητές. Γιατί, εκτός των άλλων, η γκρίνια αυτή επηρεάζει και τους παίκτες του, οι οποίοι έχουν έτσι έτοιμη δικαιολογία για ενδεχόμενη αποτυχία τους.

Μου κάνει, πάντως, τρομερή εντύπωση η εμμονή που επέδειξε ο Γιαννάκης στο θέμα της διαιτησίας, με άμεσα ή έμμεσα σχόλια, ειρωνικές χειρονομίες και βρισιές που ξεπέρασαν κάθε όριο. Και το λέω αυτό, διότι όσο ήταν στην Εθνική το έπαιζε χαλαρός και μάλιστα δήλωνε «εγώ δεν ασχολούμαι με τη διαιτησία».

Απίστευτη μεταμόρφωση! Και να σκεφθεί κανείς ότι αρνήθηκε να μιλήσει για τη διαιτησία ακόμα και μετά τη «σφαγή» που υπέστη η Εθνική μας, πέρυσι, στον πρώτο αγώνα με την Ισπανία, παρ' ότι είχε δεχτεί και τη θερμή σύσταση του Γ. Βασιλακόπουλου, ο οποίος θεωρούσε ότι μια αποδοκιμασία των διαιτητών από τον εθνικό προπονητή ήταν εκείνη τη στιγμή απαραίτητη.

Δεν είπε λέξη! Ενώ τώρα χαλάει τον κόσμο... Μήπως γιατί θεωρούσε υποχρέωση του Βασιλακόπουλου να προστατέψει την Εθνική από τις κακές διαιτησίες ή μήπως ήθελε να μη χαλάσει την υπεράνω και κυριλέ εικόνα του προς τους Ισπανούς και τις μεγάλες ομάδες τους, που τότε τον φλέρταραν στενά;

Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Το βέβαιο είναι, πάντως, ότι στα πλέι οφ είδαμε έναν Γιαννάκη που κόντεψε να ξεπεράσει σε επιθετικότητα και αυτόν ακόμα τον Ιωαννίδη.

ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ: Δεν υπάρχει λόγος να επαναλάβει κανείς τι έγινε και τι δεν έγινε, ούτε και έχει νόημα να ψάξει να βρει ποιος έκανε τα λιγότερα και ποιος τα περισσότερα. Το βέβαιο είναι ότι και οι πέντε τελικοί έγιναν μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας, που αδικεί την ποιότητα των δύο ομάδων και υποβιβάζει τα γενικότερα κατορθώματα του ελληνικού μπάσκετ.

Εκείνο που έχει σημασία είναι τι ενδεχομένως μπορεί να γίνει αύριο για την εξάλειψη, ή έστω τη βελτίωση, αυτής της ανατριχιαστικής κατάστασης. Η αποπομπή των οργανωμένων οπαδών συνεχίζει να αποτελεί το κυρίως ζητούμενο, όμως δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι αυτή τη φορά υπήρξαν και άλλοι παράγοντες που έριξαν νερό στον μύλο των ακροτήτων.

Η διοίκηση του Παναθηναϊκού με τη στοχοποίηση του Γιαννάκη έδωσε πρόσθετο περιεχόμενο στις εκδηλώσεις των φανατικών, οι οποίοι άλλο που δεν ήθελαν... Οσο για τον ίδιο τον Γιαννάκη, με την παντομίμα που έστησε στο παρκέ εναντίον των διαιτητών βάλθηκε να δικαιολογήσει το «βγάλτε έξω τον καραγκιόζη», που ήταν το κεντρικό σύνθημα που χρησιμοποιήθηκε εναντίον του.

Πάντως, το ότι η σειρά τελείωσε αναίμακτα είναι ένα ευτυχές γεγονός, που όμως κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα επαναληφθεί και του χρόνου, αν στο μεταξύ δεν αλλάξει κάτι.