Από τη Ρωσία με αγάπη...

Το Κρεμλίνο δεν είναι όπως ίσως το θυμούνται κάποιοι από το φιλμ του Τζέιμς Μποντ «Από τη Ρωσία με αγάπη». Οι βαριές σιδερένιες πόρτες ανοίγουν πλέον με χαρακτηριστική ευκολία για το κοινό, το οποίο πληρώνει εισιτήριο για να μπει στο άλλοτε άβατο του Κομμουνισμού. Η Ρωσία του παρελθόντος δεν υφίσταται.

Τουλάχιστον όσον αφορά τη Μόσχα και τις άλλες μεγαλουπόλεις, όπως η Αγία Πετρούπολη. Καινούργια αεροδρόμια, ουρανοξύστες, αναπαλαιωμένα κτίρια, πολυτελή αυτοκίνητα, γιγάντιες διαφημιστικές πινακίδες και φωτισμοί τύπου Λας Βέγκας συνθέτουν την εικόνα μιας καθαρά δυτικοευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Ο τουρισμός συνεχώς διογκώνεται και η προσπάθεια εμπορικής εκμετάλλευσης του οτιδήποτε είναι διάχυτη παντού. Ακόμα και στη μεγαλύτερη εκκλησία από τις επτά του Κρεμλίνου, αυτή της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου», η οποία λειτουργεί ως μουσείο της καθημερινές, έχει στηθεί εντός του ναού πάγκος μικροπωλητή αναμνηστικών. Ελεος!

Κατά τα λοιπά, οι Ρώσοι προσέχουν τι θα δείξουν στο Κρεμλίνο, το μεσαιωνικό κάστρο που περιστοιχιζόταν από τάφρο με ποτάμι. Περνούσες από σχετική απόσταση από το προεδρικό κτίριο, κάτοικος του οποίου είναι πλέον ο Μεντβέντεφ, ο οποίος πήρε τη σκυτάλη από τον Πούτιν (ανέλαβε πρωθυπουργός). Εβλεπες τις λιμουζίνες των υπουργών και των στελεχών της κυβέρνησης παραταγμένες, έστεκες στο κανόνι και την καμπάνα (τα μεγαλύτερα του κόσμου) του τσάρου Ιβάν του Τρομερού, περπατούσες στον «κήπο του Αλέξανδρου» που έγινε όταν σκεπάστηκε η τάφρος και το ποτάμι πέριξ του Κρεμλίνου μετά τη νίκη των Ρώσων επί του Ναπολέοντα το 1812 και αναρωτιόσουν: πόσο πρόκειται να αλλάξει στο εγγύς μέλλον η Μόσχα; Το ίδιο, όπως συνέβη τα τελευταία πέντε χρόνια, ή με πιο γρήγορο ρυθμό. Μάλλον στο δεύτερο συγκλίνει η κατάσταση.

Η ζωή στη Μόσχα έχει αλλάξει. Ακριβά εμπορικά κέντρα, όπως το «ΓΥΜ» στην Κόκκινη Πλατεία, νεοτεριστικά εστιατόρια και τσουχτερές τιμές συνθέτουν ένα νέο τοπίο ζωής. Οι Μοσχοβίτες δεν καταπιάνονται με τη φθηνή εργασία σε οικοδομές και καθαριότητα. Είναι στα γραφεία, ασχολούνται με το εμπόριο και τον τουρισμό. Εχουν Ιντερνετ στο σπίτι, κινητά τηλέφωνα, καινούργια ευρωπαϊκά και γιαπωνέζικα αυτοκίνητα. Δεν έχουν ακόμα ιδιωτική τηλεόραση, αλλά και εμείς που έχουμε, τι βλέπουμε; Το μόνο που τους απασχολεί είναι ότι αισθάνονται πως επέρχονται νέες αυτοκρατορικές τάσεις στην εξουσία. Αυτοί ξέρουν καλύτερα. Εμείς παρατηρούμε. Θα επανέλθω, γιατί το ταξίδι στη Μόσχα για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, που ήμουν προσκεκλημένος της Ford, έχει πολλά ενδιαφέροντα.