Πίσω από το Κύπελλο

Αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τα «πρέπει», που μας υποχρεώνουν να δώσουμε το προβάδισμα σε μία από τις δύο ομάδες του σημερινού τελικού, ποια είναι τα στοιχεία στα οποία θα στηρίξουμε την εκτίμησή μας για τον νικητή;

- Το πλούσιο και ποιοτικότερο υλικό του Ολυμπιακού;

- Ο μεγάλος -ομολογουμένως- ενθουσιασμός του Αρη για την κατάκτηση ενός τίτλου;

- Η έδρα του τελικού;

- Η προεργασία-προετοιμασία των δύο ομάδων, που παρουσιάζει σημαντικές διαφορές και -μετά τα όσα ακούστηκαν ή συνέβησαν πραγματικά στον Ολυμπιακό- δημιουργεί την αίσθηση ότι ο Αρης έχει πάρει πιο σοβαρά το σημερινό παιχνίδι;
Μέσα από παρόμοιους συλλογισμούς θα ανακαλύψουμε αρκετά ακόμα στοιχεία, θετικά και αρνητικά, για κάθε πλευρά, που μπορούν να διαταράξουν τις ισορροπίες και να διαμορφώσουν το τελικό αποτέλεσμα.

Ενδεχομένως η μεγάλη επιθυμία των Αρειανών για την κατάκτηση ενός τίτλου να περιθωριοποιεί ό,τι καλύτερο έχει πετύχει η ομάδα τους, από τη στιγμή που στάθηκε αξιοπρεπώς στα πόδια της και απέκτησε αγωνιστική ταυτότητα. Δεν πρόκειται για τίποτε λιγότερο ή περισσότερο από αυτό που έχει παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια. Με συνέπεια εξοφλεί τις επιταγές μιας νέας εποχής, παρουσιάζει σταθερά ανοδική και άκρως ικανοποιητική πορεία και πείθει ότι διαθέτει τις δυνάμεις για να διατηρηθεί στο ίδιο επίπεδο για αρκετό καιρό ακόμα, με την προοπτική να αποσπά κάτι παραπάνω σε κάθε επόμενο βήμα.

Ο Αρης, έχοντας αναπτύξει το δικό του λειτουργικό σύστημα, είτε στο εσωτερικό της διοίκησης είτε στην εξωτερική πολιτική, με πολλές συγκρούσεις και ταυτόχρονα με αρκετές αντοχές για να αντέξει τους κραδασμούς, πορεύεται δυναμικά.
Ισως, πέρα από οποιαδήποτε διάκριση -όπως η κατάκτηση του Κυπέλλου-, που σε πρώτη ανάγνωση θα αποτελεί σημείο αναφοράς στην ιστορία της ομάδας, δεν θα πρέπει να απομονώσουμε μια στιγμή επιτυχίας, αλλά θα είναι προτιμότερο να «ανοίξουμε το πλάνο» (στην ορολογία της τηλεόρασης), για να «κλείσουν» όλες οι επιλογές, που ξεκινούν κυρίως από τη διοίκηση, συμπεριλαμβάνοντας και τα σωστά και τα λάθη.