Αγαπητέ κ. Ζήτρο...

Αναρωτιόμαστε, όταν είχατε συμφωνήσει με τον Πανελούδη και τον Γαλατσόπουλο, εκείνη την Παρασκευή (ή Πέμπτη, τέλος πάντων), δεν υπήρχε κάποιο πλάνο για τον ΠΑΟΚ, που να είχε πείσει τους δύο ΠΑΟΚτσήδες παράγοντες για να σας παραδώσουν-πουλήσουν τις μετοχές της ΚΑΕ; Φανταζόμαστε ότι υπήρχε και το είχατε αναπτύξει με τους συνεργάτες σας εφόσον φτάσατε στο σημείο να πέσουν οι υπογραφές σε συμφωνητικά που τελικά πετάξατε στον κάδο των αχρήστων. Πώς γίνεται, λοιπόν, να εμφανίζεστε στην προχθεσινή συνέλευση και να δηλώνετε απροετοίμαστος να παρουσιάσετε το σχέδιο δράσης αναστύλωσης του μπασκετικού ΠΑΟΚ; Δεν αμφισβητούμε τις προθέσεις σας και ίσως αποτελεί υπέρβαση το γεγονός ότι επανήλθατε μετά τα όσα συνέβησαν –έχετε βέβαια και εσείς συμμετοχή– στην… πρώτη απόπειρα να αποκτήσετε τον ΠΑΟΚ. Αλλά ενδεχομένως ο τρόπος που επιχειρείτε την επαναπροσέγγιση να μην είναι ικανοποιητικά πειστικός.

Σας ακούσαμε, μάλιστα, να φωνάζετε και να λέτε μετά το «ναυάγιο» με τον Πανελούδη ότι ο ΠΑΟΚ έχασε μεγάλη ευκαιρία, γιατί με την παρουσία σας στα κοινά της ομάδας θα συμπαρασύρατε αρκετούς ακόμα επιχειρηματίες, ίσως μεγαλύτερου βεληνεκούς, για να στηρίξουν την ΚΑΕ.

Η ευκαιρία, όπως αποδεικνύεται εσείς ο ίδιος με την παρουσία σας στην προχθεσινή συνέλευση, δεν έχει χαθεί. Αρκεί βέβαια στην επόμενη παρουσία σας να είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς θέλετε, μπορείτε και έχετε διάθεση να κάνετε. Οι ΠΑΟΚτσήδες έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν και εσείς υποχρέωση να τους πληροφορήσετε.

Λίγο έως πολύ, το αποτέλεσμα της πρώτης συνέλευσης για την ΚΑΕ ΠΑΟΚ ήταν αναμενόμενο: να μην οδηγήσει πουθενά. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά. Τα περί ενότητας δεν βοήθησαν και πολύ περισσότερο δεν εξυπηρέτησαν την οικονομία του χρόνου που είναι πολύτιμος. Ευτυχώς έλειψαν οι ακρότητες και το γεγονός ότι εμφανίστηκε ο Ζήτρος ως ενδιαφερόμενος, έστω και με την προχειρότητα που συνόδευσε τη συμμετοχή του στη γενική συνέλευση, καταγράφεται ως θετικό στοιχείο. Ωστόσο, βρισκόμαστε πολύ μακριά από οριστικές λύσεις.