Kαι άλλοι πόνεσαν

Πριν από το ματς με τον Ολυμπιακό ο Μοχάμεντ Καλόν απλώς ακολούθησε την «κιτρινόμαυρη» μόδα της εποχής. Οταν ο Νίκος Κωστένογλου του είχε ζητήσει να συνεχίσει την προπόνηση, ο Καλόν σηκώθηκε και έφυγε στα αποδυτήρια. Τίποτα το συγκλονιστικό. Η μόδα είχε ξεκινήσει από τον Μπλάνκο και τον Ριβάλντο, οι οποίοι στις αλλαγές είχαν αρνηθεί να δώσουν το χέρι στον «Ιερέα». Μόνο που αυτή τη φορά ο Ντέμης Νικολαΐδης δεν ήταν τόσο μαλακός. Μία μέρα πριν από το ματς με τον Ολυμπιακό, η διοίκηση της ΑΕΚ ανακοίνωνε τον αποκλεισμό του Καλόν και την τιμωρία του με δέκα χιλιάρικα πρόστιμο. Την επόμενη μέρα η ΑΕΚ αντιμετώπιζε τον Ολυμπιακό και του έριχνε «τέσσερα» και λίγα ήταν.

Μέσα σε ένα εξάμηνο ο Εκι Γκονζάλες τσακώθηκε με τον Νίνη, τον Γκαλίνοβιτς και τον προπονητή του. Εντάξει, ο Αργεντινός ερχόταν από τραυματισμό και ήταν ευερέθιστος, αλλά και άλλοι στη ζωή τους πόνεσαν, αλλά δεν έκαναν έτσι. Επίσης, ο Εκι Γκονζάλες είχε βεβαρημένο παρελθόν, έχοντας πλακωθεί με άλλους δύο συμπαίκτες του πριν από τον τραυματισμό του. Τα πρόσφατα πλακώματα του Γκονζάλες δοκιμάστηκε να δικαιολογηθούν ότι δείχνουν την παρουσία νεύρου, αντί οι προπονήσεις να γίνονται στα ψόφια. Οτι και σε άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες γίνονται χειρότερα. Αλλά η αλήθεια ήταν μία: αυτή που ξέρουμε όλοι. Πλακώματα σε μεγάλες ομάδες συμβαίνουν, αλλά δεν σημαίνει ότι επειδή οι παίκτες πλακώνονται, οι ομάδες είναι μεγάλες. Επίσης η ζωή στις προπονήσεις φαίνεται από τον τρόπο που οι παίκτες εκτελούν τις ασκήσεις και τη διάθεση που παίζουν στα διπλά και όχι από το πόσο χαριτωμένα ο ένας πάει να κόψει την μπάλα στον άλλο. Το ψέμα στο ποδόσφαιρο έχει κοντά ποδάρια. Οσο και το μέλλον του Εκι Γκονζάλες στον Παναθηναϊκό, με την καριέρα του να τερματίζεται χθες.

Οποιος θυμάται το πανό στην εξέδρα «Τον νου σας, κουφάλες, μη φύγει ο Γκονζάλες», καταλαβαίνει ότι η απομάκρυνση του Αργεντινού θα προκαλέσει αντιδράσεις. Οποιος παρακολουθεί ποδόσφαιρο και έχει περάσει τα 15, καταλαβαίνει πόσο άδικες θα είναι οι αντιδράσεις. Γιατί ο Εκι Γκονζάλες μπορεί να ήταν δύο Ριβάλντο, που έλεγε και ο Μήτσου, αλλά στο μόνο που έδειχνε τη διάθεση να συναγωνιστεί τον Βραζιλιάνο ήταν στη μουρμούρα. Ο Γκονζάλες ανήκε στην κατηγορία των ανθρώπων που τους φταίει η κοινωνία, που κοιτάνε γύρω τους να βρουν αιτία να παρεξηγηθούν. Μπορεί πραγματικά να ήταν περίεργο παιδί, αλλά από πείρα, τα «περίεργα παιδιά» είναι περίεργα εκεί που τα παίρνει. Δικό του λάθος, της διοίκησης που τον άφησε λάσκο, τώρα μικρή σημασία έχει. Θα περάσει στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου σαν άλλη μια περίπτωση Σανμαρτεάν. Αυτή η κατηγορία των ποδοσφαιριστών που από έλλειψη αυτοπειθαρχίας κανένας ποτέ δεν θα μπορέσει να μάθει τι ποδόσφαιρο μπορούσαν να παίξουν. Για το ποδόσφαιρο και μόνο, ας ελπίσουμε ότι ο Εκι Γκονζάλες κάπου θα βρει τη γαλήνη.


Το ότι το ΕΣΚΑΝ βρήκε απαγορευμένη ουσία στο δείγμα του κολυμβητή έπειτα από δεύτερη εξέταση, ακυρώνει όλες τις πρώτες εξετάσεις, τουλάχιστον ως προς το αδιάβλητό τους. Η δικαιολογία ότι η ουσία δεν μπορούσε να βρεθεί λόγω τεχνικών αδυναμιών του Κέντρου, δεν μπορεί να σταθεί, διότι με τη δεύτερη προσπάθεια υπήρξε αποτέλεσμα. Οπότε το γιατί δεν βρέθηκε με την πρώτη καλό είναι να το εξηγήσει κάποιος υπεύθυνος του ΕΣΚΑΝ, όσο απομένει λίγη αξιοπιστία.

Πάντως, σε αυτό το σημείο ακούγονται το μπαγλαμαδάκι και οι στίχοι του Τσιτσάνη: «Ηταν προμελετημένη, καρφωτή και λαδωμένη, δυο Μεμέτια τα καημένα, μεσ' το κόλπο ήταν μπλεγμένα». Τώρα δύο να 'ταν τα «Μεμέτια», ένα ήταν το Μεμέτι, το δόσιμο έγινε και τώρα θα τρέχει ο Ντε Βίτο να υπερασπίζεται το παρελθόν «της ένδοξης ελληνικής κολύμβησης, που ένα μεμονωμένο περιστατικό δεν πρέπει να αμαυρώνει τους αγώνες όλων των παιδιών» και όλα τα ανάλογα που λένε οι πρόεδροι των ομοσπονδιών, όταν τους τυχαίνει η ανάποδη. Οσο για των ερώτηση αν είναι μεμονωμένο, φυσικά και είναι. Ο καθένας μόνος του τη ρίχνει τη βελονιά.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης είδε και αποείδε και στο τέλος δεν άντεξε. Ζήτησε την παραίτηση ολόκληρου του διοικητικού συμβουλίου της άρσης βαρών. Τώρα η αντίδραση έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Γιατί είναι δικαίωμα του διοικητικού συμβουλίου της ομοσπονδίας να μην παραιτηθεί και αν είναι καθαρό, δεν έχει να φοβηθεί κάτι. Αν όμως παραιτηθεί, θα είναι σαν έμπρακτα να παραδέχεται ότι εμπλέκεται στο σκάνδαλο του ντόπινγκ. Μεγάλο λοιπόν ενδιαφέρον πώς θα αντιδράσει το διοικητικό συμβούλιο της άρσης βαρών και από πού να πάρεις καλύτερη ενημέρωση από το να μπεις στο site της ομοσπονδίας.

Το site λοιπόν δίνει τις πληροφορίες στα ελληνικά και τα αγγλικά. Στα ελληνικά η πρώτη είδηση του site ήταν οι περιφερειακοί αγώνες του Δ' Ομίλου στα Χανιά, που τελείωσαν με θρίαμβο της ομάδας του Αρκαδίου. Στα αγγλικά ευτυχώς υπήρχε ενότητα. Οπου το πιο latest από τα latest news ήταν η απόφαση του Χρήστου Ιακώβου, οι Πύρρος Δήμας και Κάχι Καχιασβίλι να μπουν σημαιοφόροι στο γήπεδο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Τo επόμενο new δεν είναι τόσο latest. Ανέφερε την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ελλάδας Κώστα Σημίτη στο «Σπίτι της Αρσης Βαρών» στη Νίκαια, τον Ιούλιο του 2002.

Οσοι νομίζετε ότι ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια του Γιάννη Ιωαννίδη, όταν ζητούσε την παραίτηση του διοικητικού συμβουλίου της ομοσπονδίας, μη βάζετε και το χέρι στην τσέπη για να βγάλετε τα μαντίλια. Εδώ και 12 χρόνια, από την εποχή των μεγάλων συγκρούσεων Γιάννη Σγουρού και Γιώργου Βασιλακόπουλου, άρση βαρών και μπάσκετ είναι στα μαχαίρια. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, όταν είχε βγάλει ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος την καταγγελία αθλητή ότι ο Χρήστος Ιακώβου του έριχνε τις ενέσεις ιδιοχείρως, κύκλοι του Σγουρού φόρτωναν την αποκάλυψη στον Βασιλακόπουλο. Από τότε η ένταση φυσικά έχει μειωθεί, αλλά οι σχέσεις άρσης βαρών και μπάσκετ παραμένουν άθλιες. Αν προστεθεί και το γεγονός ότι πολιτικά η διοίκηση της ομοσπονδίας της άρσης βαρών είναι πιο «πράσινη» και από τη χλωροφύλλη, η απόφαση του Γιάννη Ιωαννίδη για την παραίτηση του συμβουλίου δεν πρέπει να ήταν οδυνηρή.

Η ρουφιανιά πάντως που έχει πέσει σε αυτή την ιστορία με τα ντοπαρίσματα, έχει πάει σύννεφο. Ο έλεγχος στην άρση βαρών έγινε έπειτα από εντολή της παγκόσμιας ομοσπονδίας άρσης βαρών στη WADA. Αμέσως μετά ο Γιάννης Σγουρός, που είναι αντιπρόεδρος της παγκόσμιας ομοσπονδίας, αποκαθηλώθηκε από το site της ελληνικής ομοσπονδίας από τη θέση του μέλους του διοικητικού συμβουλίου. Ο δεύτερος έλεγχος στον κολυμβητή έγινε ύστερα από εντολή εισαγγελέα στο ΕΣΚΑ. Ο έλεγχος ακολούθησε τις καταθέσεις των προπονητών και της ομάδας της άρσης βαρών στον ίδιο εισαγγελέα. Και ο έλεγχος έγινε επί τούτου, για να βρεθεί το επάρατο συστατικό που είχε βρεθεί και στα αμινοξέα της άρσης βαρών, στην οποία είχε «ζητήσει συγγνώμη» το Τσου-λι από την Κίνα.

Στην κολύμβηση η διοίκηση του Δημήτρη Διαθεσόπουλου υπάρχει από την εποχή που ο Ανδρέας φορούσε ζιβάγκο. Οπότε στην κολύμβηση, όπως και στην άρση βαρών, ο Γιάννης Ιωαννίδης δεν πρέπει να έχει πρόβλημα να στείλει τον Ντε Βίτο αδιάβαστο. Το θέμα όμως είναι πόσο σε βάθος σκοπεύει να προχωρήσει τις εκκαθαρίσεις των ομοσπονδιών ο Ιωαννίδης. Οχι μόνο στις υποθέσεις του ντόπινγκ, αλλά και στις οικονομικές διαχειρίσεις, που εδώ και τέσσερα χρόνια το ελεγκτικό συμβούλιο του Υφυπουργείου Αθλητισμού μαζεύει στοιχεία, έτσι για να πλουτίζει τη συλλογή του. Το ερώτημα είναι αν σκοπεύει ο Γιάννης Ιωαννίδης να καλέσει τον πρόεδρο του ελεγκτικού συμβουλίου και να του ζητήσει να τον ενημερώσει για συγκεκριμένες υποθέσεις ή επειδή οι πρόεδροι που μπλέκονται είναι της Ν.Δ. ή γενίτσαροι από το ΠΑΣΟΚ, οι υποθέσεις θα συνεχίσουν να πηγαίνουν στο αβαβά;


Η λύση του προβλήματος του ντόπινγκ παραμένει απλή. Οποιος θέλει να αθλείται, να ξέρει ότι θα βρίσκει χώρους και όργανα. Τίποτε άλλο. Αν χάσουμε πέντε «γιους του ανέμου» και δέκα «Ατλαντες» θα το αντέξουμε. Η Ελλάδα έζησε με μεγαλύτερα προβλήματα από το αν κάποιος τρέχει τα 100 μισό δευτερόλεπτο πιο αργά από έναν άλλο, κάτι που στο φινάλε αφορά τους δύο αθλητές και όχι τις χώρες τους. Για τα κρατικά λεφτά ντοπάρονται στον στίβο, στην άρση βαρών και στην κολύμβηση και όλα τα άλλα περί θανάτου του πρωταθλητισμού μπορεί να είναι εν πολλοίς πραγματικά, αλλά και το καλύτερο που θα συμβεί σε έναν πολύ άρρωστο χώρο.