Με το φτωχό μου το μυαλό

«Το 63% των αμοιβών να κατατίθεται σε τράπεζα της Αντίγκουα, το 20% να δίδεται σε μετοχές blue chips και το 17% να επενδύεται σταδιακά, αλλά με όριο τους τρεις μήνες σε hedge funds του χρηματιστηρίου του Χονγκ Κονγκ», είπε ο Ανδρέας Μιχαηλίδης. «Φυσικά δεν υπάρχει αντίρρηση για το ποσόν αλλά για την τράπεζα. Αντιπροτείνουμε ότι ενώ το 62% των αμοιβών θα πρέπει να κατατίθεται στην τράπεζα της Αντίγκουα, το 1% θα πρέπει να επενδύεται σε αφρικανική τράπεζα ώστε να ενισχυθούν τα διεθνή προγράμματα της UNICEF, το 20% να δίδεται σε μετοχές pink chips και ενώ το 15% θα απορροφάται σε hedge funds, το τελευταίο 2% να σας δίνεται σε ready cash για να αγοράζετε σουβλάκια», αντιπρότεινε ο εκπρόσωπος του ΠΑΟΚ Ζήσης Βρύζας για τη μεταγραφή του Νουαφόρ. Αν μου ζητηθεί να εκφράσω γνώμη, με το φτωχό μου το μυαλό λέω ότι η μεταγραφή χάλασε στο 2% για τα σουβλάκια. Επειδή έτσι όπως την κόβω την κατάσταση και για να μην μπορεί να κλείσει ούτε η μεταγραφή του Νουαφόρ, στον ΠΑΟΚ δεν πρέπει να έχουν ρευστό ούτε για σουβλάκια.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον Παναθηναϊκό.

Από τη μία μεριά, έχουμε τον Ανδρέα Βγενόπουλο που το δείχνει ότι αν δεν βάλει 30 εκατομμύρια ευρώ για μεταγραφές να μην ξημερώσει για να πει «ρούλαλα» στη ζωή του και, από την άλλη, τον Γιάννη Βαρδινογιάννη που ανακοινώνει ότι βγάζει μετοχές 80 εκατομμυρίων στην αγορά για να υπάρχει ρευστό στο ταμείο. Με τόσα λεφτά περιμένεις να έρθει ο μάνατζερ του Ιβανσιτς, να πει ότι κλείνει τη μεταγραφή με δύο εκατομμύρια ευρώ και η απάντηση να είναι: «Σε παρακαλώ. Βάλε κάτι παραπάνω να μη νιώσει μειωμένος ο παίκτης...». Αντίθετα, στον Παναθηναϊκό δίνουν ένα εκατομμύριο για τον Ιβανσιτς, αφήνοντας περιθώρια να το πάνε μέχρι και 1,2. Και ξαναλέω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό. «Είναι δυνατόν να έχεις δώσει 2,2 εκατομμύρια για τον Σπυρόπουλο, να ζητείς τρία για τον Βαγγέλη Μάντζιο και να περιμένεις να πάρεις τον αρχηγό της εθνικής Αυστρίας με ένα και ψιλά;».

Οσο για τη «δήλωση» του Αντρέας Ιβανσιτς ότι αν μείνει στην Ελλάδα, θα μείνει μόνο στον Παναθηναϊκό, θα την πίστευα περισσότερο αν δεν υπήρχε το υπόλοιπο «ο Αυστριακός περίμενε να σβήσουν πρώτα οι κάμερες». Γιατί δηλαδή να σβήσουν οι κάμερες; Αν δεν σκοπεύεις να πας σε άλλη ελληνική ομάδα, το λες και με κάμερες αναμμένες. Αν περιμένεις να σβήσουν, κάποιο λόγο είχες και περίμενες. Ετσι με τις κάμερες σβηστές έχει «πει» ο Μπάγεβιτς στη γιαγιά ότι να μην ανησυχεί και θα μείνει στην ΑΕΚ και ο Μιχάλης Κωνσταντίνου ότι στον Ολυμπιακό δεν πάει ούτε με σφαίρες. Πάντα οι «σβηστές κάμερες» είναι ο σύμμαχος της ομάδας και ο εχθρός του παίκτη.

Γιατί έπειτα από λίγο «λέγε, λέγε» ο ψίθυρος γίνεται είδηση και η ομάδα μπορεί να λέει: «Είδατε τον κερατά, τον προδότη. Τόσο καιρό έλεγε ότι δεν θα πάει σε άλλη ελληνική ομάδα και με το που βρήκε την ευκαιρία την έκανε». Στην επόμενη συνέντευξη Τύπου του Παναθηναϊκού κάποιος πρέπει να ρωτήσει τον Ιβανσιτς: «Αντρέας, πας στον Ολυμπιακό;». Αν ο Αντρέας απαντήσει: «Καλύτερα να γίνω Βάλνερ από το να πάω», μετά αν πάει να τον βρίζουν, αλλά αν πάει και τραβάει τις μπρίζες από τις κάμερες για να απαντήσει, μια χαρά πηγαίνει και όλα τα υπόλοιπα είναι για την παρηγοριά.

Παρά το ότι το να πάει ο Ιβανσιτς σε άλλη ελληνική ομάδα μού μοιάζει απίθανο. Στην ΑΕΚ από τον Ιανουάριο βασανίζουν τη ρήτρα της μεταγραφής του Μπλάνκο, που ήταν κοντά στα επτά κατοστάρικα. Επίσης στην ΑΕΚ υπάρχει η προπέρσινη δήλωση του Ντέμη ότι η ομάδα πάει για ρόστερ με μέσο όρο τα 21 χρόνια και ο Ιβανσιτς, που πάτησε τα 25, θα της ανεβάσει τον μέσο όρο. Ιδιαίτερα αν η ΑΕΚ προχωρήσει στη μεταγραφή του Βενετίδη, που πάει στα 32, μαζί με τα 25 του Ιβανσιτς, η ΑΕΚ θα πρέπει να αποκτήσει δύο άσους των 13,5 ετών για να έρθει ο μέσος όρος στα ίσα του.

Στο μεταξύ, όσο κυκλοφορούν οι φήμες ότι ο Γιώργος Δώνης θέλει να πάρει μαζί του τον Βενετίδη, τόσο κάνουν σούζες οι οπαδοί της Λάρισας στις προπονήσεις. Και λέγονται και πράγματα που μπορεί να τρελάνουν ανθρώπους. Γιατί όταν οι οπαδοί της Λάρισας στην προπόνηση της Πέμπτης φώναξαν στον Δώνη ότι τους πουλάει τρέλα, η απάντηση ήταν: «Δεν έχω υπογράψει σε καμία ομάδα. Μόλις φύγω από εδώ, θα δούμε τι θα γίνει. Αυτή τη στιγμή είμαι ξεκρέμαστος». Το διαβάζεις και ενώνεις τα χέρια σε προσευχή, να βρει δουλειά ο άνθρωπος, να έχει ένα κεραμίδι στο κεφάλι του και ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι να φάνε οι αγαπημένοι του.

Το ίδιο όμως εύκολα μπορείς να τρελαθείς αν παρακολουθήσεις την υπόθεση της μεταγραφής του Σίλβα Κλέιτον στον Ολυμπιακό. Η παρουσία του Κώστα Μπότου είναι βέβαια πάντα εγγύηση ότι μια μεταγραφή θα γίνει ντέρμπι, αλλά τόσο ούτε ο πιο αισιόδοξος μποτόφιλος δεν το περίμενε. Η υπόθεση ξεκίνησε με 1,7 εκατ. ευρώ, η μετοχή Κλέιτον χτύπησε τη μεγαλύτερη τιμή όταν έφτασε στα 2,3 εκατ. μαζί με τους Μήτρογλου και Παπαδόπουλο και τώρα ξανακυλάει όταν ο Ολυμπιακός χτύπησε αλύπητα αντιπροτείνοντας τον Σίκοφ και –ω mon dieu– τον Λάτσκο. Πάντως όλοι μιλάνε δημοσιογραφικά και «αντ’ αυτού». Γιατί ούτε ο Ολυμπιακός κάνει επίσημη πρόταση αλλά ούτε και ο Πηλαδάκης βγαίνει να πει φόρα παρτίδα: «Δώστε μου 1,8 και σας τον στέλνω σε συσκευασία δώρου».