Το «βελούδινο διαζύγιο»

Εξακολουθεί να παραμένει ανοικτό το θέμα του Αμορόζο, αλλά δεν νομίζουμε ότι υπάρχουν περιθώρια να αντιστραφεί το κλίμα μετά τα όσα έχουν συμβεί με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Για τον Βραζιλιάνο θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η αντίστροφη μέτρηση για την αποδέσμευσή του από τον Αρη ολοκληρώνεται κάπου στα τέλη Μαΐου και μετά τον τελικό του Κυπέλλου. Θα προτιμηθεί ένα «βελούδινο διαζύγιο», προκειμένου να ζήσει αυτός καλά και οι Αρειανοί καλύτερα.
Υπάρχει κάποιος που, γνωρίζοντας τον Μπάγεβιτς και ειδικότερα τις ιδιοτροπίες του με τις βεντέτες, ελπίζει στη συνύπαρξη του Σέρβου και του Βραζιλιάνου κάτω από την ίδια στέγη; Οχι βέβαια.

Το ζήτημα είναι να καταγραφούν οι μικρότερες δυνατές απώλειες και μέχρι τώρα τουλάχιστον ο Αρης δεν επηρεάστηκε από τη δεδηλωμένη δυσαρέσκεια του Μάρσιο Αμορόζο. Μίλησε περί αποχώρησης ή ακόμα και ασυνέπειας της διοίκησης στον οικονομικό τομέα. Ετσι κι αλλιώς, ο Αρης έχει αναπτύξει αρκετά ισχυρές άμυνες για να διατηρήσει τις ισορροπίες ή ακόμα και να εξαφανίσει ίχνη αμφισβήτησης επί των οικονομικών θεμάτων (πληρωμών και άλλων). Κι αυτό είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα, που τον βοηθά στην πρόοδό του.

Ο Αμορόζο αποδεικνύεται μια κίνηση εντυπωσιασμού, που χρονικά τοποθετείται απέναντι από τον Κονσεϊσάο (ο Πορτογάλος ακολούθησε), τον οποίο απέκτησε ο ΠΑΟΚ ως βαρύ όνομα τον περασμένο Ιανουάριο, αλλά, κατά την ταπεινή μας άποψη, ο Βραζιλιάνος είναι ελαφρώς καλύτερος ή τουλάχιστον λιγότερο «προκλητικός» στην απόδοσή του.

Οπως και να έχει, πάντως, είτε είναι κουρασμένος από τα χρόνια είτε ανέτοιμος λόγω αγωνιστικής νάρκης διάρκειας έξι μηνών ή ενός χρόνου, δεν κολλάει σε ό,τι θέλει να παρουσιάσει ο Αρης στην επίθεση. Βλέποντάς τον, μάλιστα, να μην πιέζει ποτέ την αντίπαλη άμυνα, μοιάζει με επιθετικό που έρχεται από άλλες –παλαιότερες– εποχές.

Τα ελάχιστα δείγματα της ποδοσφαιρικής ευφυΐας του δεν πείθουν. Ισως και να τον αδικούμε και στο μέλλον να δείξει κάτι περισσότερο, αλλά σε πρώτη φάση αυτή την εικόνα αποκομίσαμε.