Στο ίδιο έργο θεατές

Χωρίς περιστροφές λέω ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε δίκαια και το φετινό πρωτάθλημα, όπως δίκαια κέρδισε τα προηγούμενα –δεν άλλαξε στη φετινή σεζόν κάτι απ' όσα ίσχυαν τα προηγούμενα χρόνια. Ελπίζω να θυμόσαστε ότι μου έφτανε ένα μόνο ματς, το ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο, για να πάρω σαφέστατη θέση για την έκβαση και της φετινής μάχης.

Συζήτηση

Η συζήτηση ξεκινά όταν δούμε τα επιμέρους. Ο φετινός Ολυμπιακός είναι ένα παράδοξο: έπαιξε κακή μπάλα στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά έχασε μόνο δύο ματς, ουδείς ποδοσφαιριστής του θα συμπεριλαμβάνονταν στην ενδεκάδα των καλύτερων του πρωταθλήματος, εκτός ίσως από τον Αντώνη Νικοπολίδη –άντε και τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς, που πάντως δεν βγήκε ούτε καν πρώτος σκόρερ. Η απομάκρυνση του προπονητή Τάκη Λεμονή δεν εξηγήθηκε ποτέ, ο πιο ακριβός ποδοσφαιριστής του, ο Φερνάντο Μπελούτσι, έκανε ελάχιστα πράγματα, ο Σέζαρ, ο Ντομί, ο Ζεβλάκοφ είχαν τη χειρότερη χρονιά τους στην Ελλάδα. Κυρίως φέτος είδαμε την παρακμή κάποιων αστεριών του: ο Τζόρτζεβιτς δήλωσε ο ίδιος ότι νιώθει σαν να βρίσκεται σε κώμα, ο Στολτίδης έβγαλε αγκομαχώντας τα τελευταία ματς, ο ακριβοπληρωμένος Ραούλ Μπράβο πέρασε μια χρονιά έχοντας περισσότερες παρουσίες στα καφέ-μπαρ της παραλιακής από ό,τι στα γήπεδα. Οποιοι διακρίθηκαν, εξαιρουμένου του αληθινά σπουδαίου Νικοπολίδη, ξεχώρισαν για τα ψυχικά αποθέματά τους και όχι τόσο για τις αγωνιστικές αρετές τους –ο Πάντος είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα. Από εκεί και πέρα, την ομάδα έσωσαν οι αναλαμπές του Γκαλέτι, η απόδοση του Κοβάσεβιτς, του Τοροσίδη και του Αντζα μέχρι τα Χριστούγεννα, οι λίγες αλλά ουσιαστικές βοήθειες που έδωσαν ο Λούα Λούα, ο Λεονάρντο, ο Μενδρινός και στο τέλος ο Μήτρογλου. Νομίζω ότι όλα αυτά θα μπορούσα άνετα να τα γράψω και για τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ: και η δική τους αγωνιστική αποτίμηση οδηγεί σε μια εικόνα μετριότητας. Αλλά το ζήτημα δεν είναι αγωνιστικό.

Στιγμή

Η καθοριστική στιγμή για την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος δεν είναι η ένσταση του Ολυμπιακού για τον Βάλνερ. Η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟ την ιστορία αυτή ποτέ δεν την πίστεψαν και άργησαν πολύ να καταλάβουν πόσο σημαντικοί θα αποδειχτούν εκείνοι οι τρεις βαθμοί. Ο Ολυμπιακός μπορεί να πήρε τρεις βαθμούς στα χαρτιά, αλλά αυτοί οι βαθμοί ήταν εντός προγράμματος. Αν έπαιρνε στα χαρτιά το ματς με την ΑΕΚ θα το μετρούσα το πράγμα αλλιώς. Ακούγεται κυνικό, αλλά είναι η άποψή μου.

Απαίτηση

Το θέμα είναι τι έγινε μετά την απόλυση του Λεμονή: εκεί κρίθηκε το πρωτάθλημα. Ο Σωκράτης Κόκκαλης, απολύοντας τον προπονητή έξι αγωνιστικές πριν από το τέλος, επέβαλε στο πρωτάθλημα κάποιες εντάσεις που για την ΑΕΚ και τον ΠΑΟ, αλλά και για τη Λιβαδειά, την Ξάνθη, τον Ηρακλή, την ΕΠΟ, την ΚΕΔ κ.ά. αποδείχτηκαν δυσβάσταχτες –το λέω κομψά. Ο Ολυμπιακός δεν κατέκτησε απλώς το πρωτάθλημα –το απαίτησε, ξέροντας ότι πολλοί θα του πουν «Ο.Κ.». Το συναινετικό κλίμα, οι συμφωνίες με τον ΠΑΟ, η τακτική των ήπιων τόνων πήγαν στην άκρη με προεδρική παρέμβαση. Στο τέλος η ΕΠΟ υποχρεώθηκε να πάει διά του νομικού εκπροσώπου της στη Λωζάννη για να υπερασπιστεί τους τρεις βαθμούς που η Πειθαρχική Επιτροπή της έδωσε στον Ολυμπιακό, αν και ένα μήνα πριν έλεγε ότι στο CAS θα στείλει ένα απλό υπόμνημα! Τα λάθη δε που έγιναν από τους διαιτητές σε βάρος της Καλαμαριάς στο τέλος του πρωταθλήματος μαρτυρούν –αν μη τι άλλο– ότι πολύς κόσμος έπαθε κωλοπιλάλα!

Φόβος

Στις έξι τελευταίες αγωνιστικές καταλάβαινες ότι τον ίδιο φόβο είχαν και αντίπαλοι του Ολυμπιακού που βρέθηκαν στο διάβα του: ο Ηρακλής, παραμονή του ματς με τον πρωτοπόρο, απομάκρυνε τέσσερις Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές και στο Καραϊσκάκη αγωνίστηκε με τον αναπληρωματικό του τερματοφύλακα –δεν είναι καιρός για να χαλάμε φιέστες. Στην Ξάνθη η εμφάνιση της γηπεδούχου ομάδας θύμιζε στην καλύτερη παιδική χαρά. Στη Λιβαδειά ο Κομπότης έκανε εμφανώς δημόσιες σχέσεις: έτσι κι αλλιώς τους βαθμούς που ήθελε τους είχε πάρει από την (καταραμένη) Καλαμαριά, με ένα πέναλτι που είδε χάρη στα «αετίσια» μάτια του ο Μαζαράκος. Ακόμα και ο Ατρόμητος (που τότε δεν καταλάβαινε πόσο κινδύνευε) στο Καραϊσκάκη έπαιξε με ένα σωρό αναπληρωματικούς, διότι είχε, λέει, το μυαλό του στο Κύπελλο! Οι δε διαιτητές που πήρε ο Ολυμπιακός τις έξι τελευταίες αγωνιστικές δεν θα επιλέγονταν ούτε από τον Σάββα! Σταυρίδης, Κασναφέρης, Ζωγράφος, Πολατιάν, Παμπορίδης αν σφύριζαν κάτι κόντρα στον Ολυμπιακό, σας διαβεβαιώνω, θα λιποθυμούσαν.

Πρωτόγνωρο

Τίποτε απ' αυτά δεν είναι πρωτόγνωρο και μόνο καλόγριες μπορεί να σκανδαλίζονταν. Τι διαφορά έχει το φετινό 1-4 στην Ξάνθη από το προ τετραετίας 1-5; Απολύτως καμία. Ο Ολυμπιακός κατακτά τον τίτλο, όπως ξέρει: με MVP τον πρόεδρό του, που την κρίσιμη στιγμή δημιούργησε με την εμφάνισή του ένα «προστατευόμενο περιβάλλον», που επέτρεψε στην ομάδα να πάρει τους βαθμούς που ήθελε. Το 'χει κάνει 5-6 φορές τουλάχιστον τα δώδεκα τελευταία χρόνια.

Πόλεμος

Ο Κόκκαλης αντιμετωπίζει το πρωτάθλημα σαν πόλεμο. Στον πόλεμο δεν χωράνε συζητήσεις περί ηθικής. Οσο οι άλλοι το αντιμετωπίζουν σαν να είναι το πρωτάθλημα Ελβετίας, ο Κόκκαλης θα το κερδίζει κι ας απολύει πέντε προπονητές τον χρόνο. Από τη στιγμή που ο λαός τον αποθεώνει, δεν έχει πρόβλημα, μόνο σε αυτόν λογοδοτεί. Το θέμα, το ξαναλέω, είναι τι κάνουν οι άλλοι, που δεν μπορούν καν να συνεννοηθούν μεταξύ τους…

Υπάλληλοι

Aρχίζουμε σιγά σιγά να τρελαινόμαστε. Χθες στο site της ΕΠΟ βγήκε μια ανακοίνωση που λέει ότι η Ομοσπονδία θα υποβάλει μήνυση στο Νικολαΐδη για κάτι που είπε στους παίκτες της ΑΕΚ εναντίον του Γκαγκάτση. Επειδή η ανακοίνωση αποτελεί αληθινό μνημείο την παραθέτω:

«Η αμετροέπεια του προέδρου της ΠΑΕ ΑΕΚ, Θεμιστοκλή Νικολαΐδη, ξεπέρασε κάθε ανεκτό όριο. Τα όσα είπε στη συγκέντρωση του ποδοσφαιρικού τμήματος για την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και τον πρόεδρό της αποτελούν ύβρη, η οποία δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. Τον λόγο πλέον έχει η δικαιοσύνη, ενώπιον της οποίας ο κύριος Νικολαΐδης θα κληθεί να αποδείξει τα λεγόμενά του.

ΥΓ.: Επί των όσων είπε ο ποδοσφαιριστής της ΠΑΕ ΑΕΚ Ριβάλντο δεν επιθυμούμε να απαντήσουμε όπως θα του άξιζε, σεβόμενοι την ποδοσφαιρική ιστορία του, την οποία ο ίδιος καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια να απαξιώσει».

Αναρωτιέμαι πραγματικά τι λένε οι σύμβουλοι της ΕΠΟ γι' αυτό. Τι λέει, για παράδειγμα, ο Σοφοκλής Πιλάβιος, ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, ο Βασίλης Αδραχτάς που από τότε που έκλεισε το «Τούνελ» έγινε εκπρόσωπος του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην ομοσπονδία. Είναι δυνατόν πρόεδρος ομοσπονδίας να απειλεί με μηνύσεις πρόεδρο ποδοσφαιρικής ομάδας; Εκφράζει μια τέτοια κίνηση το Δ.Σ. της ομοσπονδίας; Εκφράζει το Δ.Σ. της ομοσπονδίας η φράση ότι ο Ριβάλντο απαξιώνει την ποδοσφαιρική ιστορία του –φράση που προς τιμήν του δεν εκστόμισε ούτε ο Πέτρος Κόκκαλης, όταν του ζητήσαμε να απαντήσει στον μεγάλο Βραζιλιάνο;

Εν τέλει, η ερώτησή μου είναι απλή: η ομοσπονδία είναι γραφείο του Γκαγκάτση; Υπάρχει για να τον εξυπηρετεί; Και όσοι παίρνουν μέρος στο διοικητικό της συμβούλιο χαίρονται γι' αυτού του είδους τις αντιδράσεις του προέδρου του; Το λέω σοβαρά. Γιατί ο Ριβάλντο όταν είπε ότι κάποιοι στην ομοσπονδία είναι υπάλληλοι του Ολυμπιακού, μάλλον είπε μια μπαρούφα. Αλλά αν έλεγε «υπάλληλοι του Γκαγκάτση» μπορεί να είχε και δίκιο…

Ανάσταση

«Τι λες για τη συνέντευξη του Τζίγκερ;», ρώτησα τον μόνο πραγματικό Παναθηναϊκό, τον Βαγγέλη Καταπόδη, σύμβολο του ενιαίου και αδιαίρετου ΠΑΟ –υπό την έννοια ότι φέτος ήταν το φθινόπωρο με τον Γιαννακόπουλο, τον χειμώνα με τον Βγενόπουλο και την άνοιξη με τον Τζίγκερ. «Ανάσταση», απάντησε ενώ ξεκουράζονταν (!) στην πλατεία, φλερτάροντας διακριτικά την Κάτια, τη σερβιτόρα στο «Play». «Από εδώ και στο εξής», πρόσθεσε, «στις 21 Απριλίου θα γιορτάζεται το ιστορικότερο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού, 22 Απριλίου η νίκη του λαού του ΠΑΟ και γι' αυτό σήμερα κάτι πρέπει να κάνει κι ο Νικολαΐδης, ώστε να συμπληρωθεί το τριήμερο»! Ηταν δε τόσο συγκινημένος με τις εξελίξεις, ώστε αποκάλυψε ότι σκέφτεται σοβαρά να ασχοληθεί με το Ασφαλιστικό (διότι στο ποδόσφαιρο λύθηκαν τα προβλήματα) και να παντρευτεί. Οχι την Κάτια. Δεν τον θέλει.