Τhe prime minister of Greece

Θέλω σήμερα, φίλε αναγνώστη, να ξεκινήσω τιμώντας τον άνθρωπο που εν μια νυκτί κατόρθωσε ό,τι προσπαθεί ο Γιωργάκης οκτώ χρόνια: να γίνει πρωθυπουργός. Ο κατά τον Πορτογάλο σκηνοθέτη του τελικού του 2004 «prime minister of Greece», κατά κόσμον Βασίλης Γκαγκάτσης (Βασίλη μου, πρωθυπουργός της Ελλάδας σημαίνει αυτό στα αγγλικά, δεν σε βρίζω…), τάραξε για μία ακόμα φορά τα νερά. Διαβάζω στη «SportDay» τη δήλωσή του όσον αφορά την απόφαση του CAS: «Αν γίνουν δεκτά τα ασφαλιστικά μέτρα, βεβαίως και δεν θα επικυρωθεί η βαθμολογία και δεν θα ξεκινήσουν τα πλέι οφ μέχρι να υπάρξει μια τελική εικόνα».

Ρίγη συγκίνησης διαπερνούν το καλοσμιλεμένο σώμα μου. Προχωρώντας ακόμα περισσότερο τον συλλογισμό του Βασίλη, καταθέτω μια ρηξικέλευθη πρόταση:

Αν αργήσει να υπάρξει «τελική εικόνα» και ενσκήψει πρόβλημα με τις ημερομηνίες, μπορούμε να ζητήσουμε απ' τον γλυκό Μισέλ να αναβάλει για κάνα μήνα το Euro. Για να μην υπάρξουν αντιδράσεις απ' το φιλοθεάμον κοινό, ας στείλουμε τους τέσσερις φιναλίστ μας να παίξουν τα πλέι οφ στην Αυστρία. Ποιος Ευρωπαίος δεν θα προτιμούσε να δει τον Γκιάρο τον Ρονάλντο απ' τον Πορτογάλο Ρονάλντο;

Είμαι σίγουρος ότι οι Ευρωπαίοι θα μαγεύονταν τόσο πολύ απ' την ποδοσφαιρική πανδαισία και απ' το εκλεπτυσμένο στυλ του Κασναφέρη -ο οποίος ως άλλος Βαν Γκογκ θα δικαιωθεί αφού κρεμάσει το στραγάλι του-, που θα ικέτευαν τον Μισέλ να ζητήσει γονυπετής απ' τον Γκαγκάτση να γίνουν και πλέι άουτ…

Ο αγγλομαθής Βασίλης θα απαντούσε μ’ ένα ξερό «a, this? Last year», εννοώντας «απ' του χρόνου βλέπουμε», και θα 'μεναν αυτοί με την επιθυμία και εμείς με τη δόξα…

Επειδή ξέρω, πιστέ μου αναγνώστη, ότι η φιλοσοφική αύρα του Γκαγκάτση σου κάθεται λίγο βαριά, λέω να σε πάω σε κάτι πιο ανάλαφρο. Στην αγαπημένη μου Ντέπυ Γκολεμά.

Η λατρεμένη Ντέπυ απ' τη στήλη της στο «ΦΩΣ» απευθύνει στον «Ρίμπο» το αγωνιώδες ερώτημα «"Ρίμπο", είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει». Τι τα θες, Ντέπυ μου, μέχρι ο γλυκός μου Αντρέ να εκσυγχρονίσει τον ΟΤΕ αυτά τα προβλήματα θα έχουν οι γραμμές...

Στο ίδιο πόνημα η Ντέπυ υπεραμύνεται της απόφασης του ΟΣΦΠ να καταθέσει ένσταση για το γνωστό θέμα Βάλνερ με τον δικό της μοναδικό τρόπο: «Το έχουμε ξαναπεί. Αμα είναι έτσι, να φέρουμε την Κυριακή τον Ροναλντίνιο, τώρα που δεν παίζει με την Μπαρτσελόνα, να μας βοηθήσει να πάρουμε το παιχνίδι με τον Ηρακλή. Και μετά στο Κύπελλο με τον Αρη να φωνάξουμε και τον Κακά, να κάνουμε δουλειά».

Ελπίζω, για το καλό του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ο Σωκράτης, εκτός απ' την απαγόρευση δηλώσεων που επέβαλε στους παίκτες του ΟΣΦΠ, να επέβαλε και στον εαυτό του απαγόρευση ανάγνωσης εφημερίδων…

Αν ο πρόεδρος ξεγελαστεί και υιοθετήσει την πρόταση της Ντέπυς, θα έχουμε δράματα. Ο «Ρόνι» και ο Κακά στην ιδέα και μόνο ότι ο Σεγούρα δεν τους θέλει πραγματικά, αλλά κάνει την καρδιά του πέτρα και τους ανέχεται για ένα μόνο παιχνίδι, θα κρέμαγαν το δελτίο και τα παπούτσια τους εκείνη τη στιγμή και θα κατέφευγαν στο Τρίκορφο Φωκίδας να βρουν τον Πατέρα Νεκτάριο Μουλατσιώτη για να τους χειροτονήσει Παπα-ροκάδες. Το ποδόσφαιρο πλέον δεν θα είχε καμιά σημασία γι' αυτούς.

Τις τελευταίες μέρες, φίλε αναγνώστη, όταν θέλω να διαβάσω «Πράσινη» παίρνω «Derby». Ο καλός μου ο Κώστας λίγο ακόμα και θα βγάλει την «Πράσινη» σε σμίκρυνση και θα την έχει ένθετο στο «Derby».

Γράφει ο Κώστας για το συλλαλητήριο των οπαδών του ΠΑΟ: «Να ξέρετε όλοι ένα πράγμα. Πως και 20 και 30 και 40 χιλιάδες είναι λίγοι, όπως και 5 και 3 χιλιάδες και 1.000 και 500 και 10 ακόμα οπαδοί που διαμαρτύρονται είναι πολλοί». Συμφωνώ απόλυτα με τον Κώστα. Σκέψου, αγαπημένε μου αναγνώστη, αν 40 μόνο παλικάρια από τη Λεβαδειά πάτησαν ολόκληρη Τροπολιτσά, τι δύναμη έχουν 500 ολόκληρα παλικάρια. Κυβέρνηση ολόκληρη κατεβάζουν. Και η κυβέρνηση Καραμανλή με αρχηγό τον Λούλη έχει οριακή πλειοψηφία...

Ο Τζίγκερ, ειρήσθω εν παρόδω, φαίνεται ότι το πήρε πια απόφαση. «Ντούσκο ολοταχώς», μας πληροφορεί το «Goal», ενώ ο «Φίλαθλος» επιβεβαιώνει: «Μπάγεβιτς στον ΠΑΟ». Οποία έκπληξις, λέω εγώ. Και πολύ άργησε να ακουστεί. Ο ΠΑΟ εδώ και καιρό πληροί όλες τις προϋποθέσεις που ζητάει ο Ντούσαν απ' τις εκάστοτε ομάδες που προπονεί. Η ομάδα πηγαίνει χάλια, έχει χρόνια να πάρει πρωτάθλημα, ο κόσμος είναι διχασμένος, οι οργανωμένοι δεν τον θέλουν, οι δημοσιογράφοι κάνουν την κατάσταση χειρότερη και έχουμε και έναν Εκι που στη μανούρα είναι τουλάχιστον δύο Ζιοβάνι…

Απορώ πώς ο Ντούσαν δεν έχει υπογράψει ακόμα. Ο Τζίγκερ ήδη πεταλώνει το άσπρο άλογο...

Οταν θέλω να προβληματιστώ, καλέ μου αναγνώστη, διαβάζω Μανώλη Γαβαθιώτη και τη στήλη του «Πολλά εν ολίγοις», απ' την οποία εν πολλοίς καταλαβαίνω ολίγα. Τα σοφά λόγια του Μανώλη θυμίζουν χρησμούς για λίγους. Γράφει χαρακτηριστικά: «Είναι κρίμα που ένας τέτοιος παίκτης δεν μπόρεσε να βοηθήσει τον ΟΣΦΠ... Ο άνθρωπος είναι παικταράς». Σε πρώτη ανάγνωση το μυαλό σου πάει στον Κωνσταντίνου. Σημασία έχει ότι το μυαλό του Μανώλη δεν πάει σ' αυτόν. «Βρε, μην είναι ο Νούνιες;», σκέφτονται ορισμένοι τολμηροί. Ναι, όντως παραήταν τολμηρό για να 'ναι αληθινό. Οι πιο extreme υποπτεύονται τον ξεχασμένο Ντομί. Πάει και η βοήθεια του κοινού.

Επειδή είμαι μεγαλόψυχος, ετοιμάσου να μάθεις: Μπράβο. Χίλιες φορές Μπράβο στον Μανώλη που δεν ξεχνά. Γιατί όλοι οι άλλοι, εκτός απ' τον λογιστή, ξέχασαν ότι υπάρχει…