Περίπου όπως έξι χρόνια νωρίτερα...

Κάτι από 2002 είχε η χθεσινή αγωνιστική, όσον αφορά την κορυφή τουλάχιστον. Μόνο που τότε ήταν η τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός είχε συντρίψει 5-1 τον Αρη στη Θεσσαλονίκη και η ΑΕΚ 6-2 τον ΠΑΟΚ στη Ν. Φιλαδέλφεια. Το κίνητρο των «ερυθρολεύκων» και των «κιτρινόμαυρων» ήταν ασυγκρίτως ισχυρότερο εκείνου που διέθεταν οι δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης. Κι αυτό πάντοτε ενεργεί καταλυτικά. Με τη νίκη εκείνη ο Ολυμπιακός κατέκτησε τον τίτλο. Η χθεσινή αγωνιστική δεν ήταν βεβαίως η τελευταία της τρέχουσας σεζόν, αλλά η «Ενωση» μάλλον εναποθέτει περισσότερο τις ελπίδες της στο CAS, παρά στο ενδεχόμενο να «σκοντάψουν» οι «ερυθρόλευκοι» πάνω στον «άνετο» Ηρακλή σε μία εβδομάδα στο «πυρακτωμένο» Καραϊσκάκη.

Κατά τα άλλα, όμως, χθες οι φίλοι των δύο ομάδων έζησαν κάτι από 2002. Σε τέτοιες περιπτώσεις τίθενται σε δεύτερη μοίρα τα «συν» και τα «πλην» κάθε... μνηστήρα του τίτλου, οι φορμαρισμένοι ή ντεφορμαρισμένοι παίκτες τους, τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά τους στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Τον λόγο έχουν το πάθο και η συγκέντρωση των όποιων δυνάμεων -φυσικών και ψυχικών- έχουν απομείνει στα «ντεπόζιτα». Ολυμπιακός και ΑΕΚ τα επιστράτευσαν. Κι αν το θριαμβευτικό «ερυθρόλευκο» 4-1 στην Ξάνθη φαντάζει κάπως βαρύ για τη γηπεδούχο ομάδα, το 4-0 της Τούμπας δείχνει απολύτως λογικό. Διότι, απλούστατα, ο ΠΑΟΚ δεν παρουσιάζεται απλώς διαλυμένος. Παρουσιάζεται ανίκανος να μαζέψει τα κομμάτια του. Προσωρινά έστω. Ετσι, χάρη στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης και στο μέταλλο της μεγάλης ομάδας, βρε αδελφέ. Τίποτε.

Εξυπακούεται ότι οι ομοιότητες «κορυφής» με το 2002 αφορούν μόνο το φαινόμενο του «φωτοφίνις» στην κούρσα του τίτλου. Οχι την ποιότητα του ποδοσφαίρου που έπαιξαν οι «ερυθρόλευκοι» και οι «κιτρινόμαυροι» καθ' όλη τη διάρκεια των δύο περιόδων. Κάθε σύγκριση θα βύθιζε τους οπαδούς και των δύο στη... νοσταλγία. Η ΑΕΚ, βεβαίως, έχει φέτος με το μέρος της τις εντυπώσεις της «τελικής ευθείας», βοηθούμενη και από το... ιστορικό 4-0 επί του Ολυμπιακού. Τις είχε και το 2003. Τότε που «έκλεισε» τη σεζόν με 13 συνεχόμενες νίκες, αν και οι ελπίδες της για τον τίτλο είχαν εξανεμιστεί από τα Χριστούγεννα. Είναι καλό να τελειώνεις μια σεζόν μέσα σε θετική αύρα -κι ας μην έχεις εκπληρώσει τον βασικό σου στόχο. Μόνο που η «βιωσιμότητα» της αύρας αυτής εξαρτάται από το πώς ξεκινάς στη νέα σεζόν. Μέχρι τότε έχουμε καιρό. Αντιθέτως, χθες δεν είχες χρόνο να μετράς, λεπτό προς λεπτό, ανακατατάξεις στα μέτωπα της σωτηρίας και της πεντάδας των πλέι οφ. Πολλά γκολ, περισσότερα καρδιοχτύπια...