Τρεις «φούσκες» κι ένα πρωτάθλημα

O Ολυμπιακός το ματς της Ξάνθης το έχει «κερδίσει» στη μυθολογία της εγχώριας παραφιλολογίας εδώ και κάνα μήνα ― για την ακρίβεια τη στιγμή που ο Σωκράτης Κόκκαλης έδιωξε τον Τάκη Λεμονή. Τότε ακριβώς άρχισε να κυκλοφορεί ότι, για να το κάνει αυτό ο Κόκκαλης, που έβλεπε την ομάδα δεύτερη στη βαθμολογία, έχει τη σιγουριά ότι ο Ολυμπιακός θα κάνει «6 στα 6». Μέσα σε αυτό το σερί ήταν και το ματς στην Ξάνθη ―όπως και το ματς της ΑΕΚ. Μόνο που το σερί αυτό δεν έγινε, κι αυτό μαρτυρά τη σοβαρότητα όσων διέδιδαν τέτοιου τύπου βεβαιότητες.

Καθαρό
Κάποιος αναγνώστης (κι όχι μόνο) δικαιούται να ισχυριστεί ότι το πρωτάθλημά μας έγινε ξαφνικά τόσο καθαρό ώστε δεν υπάρχει τόπος για τέτοιου είδους κακόπιστες βεβαιότητες - νομίζω το έγραψε και ο Γιώργος Χελάκης αυτό, σχολιάζοντας τα ματς της τελευταίας αγωνιστικής. Εγώ έχω μια άλλου τύπου θεώρηση: πιστεύω ότι οι εφετινές ομάδες που διεκδίκησαν το πρωτάθλημα είναι τόσο κακές ώστε δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα είδος «παράστασης νίκης» (ή, ορθότερα, παράστασης τελικής επικράτησης) που θα τους έδινε το δικαίωμα να κερδίσουν κάποια ματς με τους μικρομεσαίους, ποντάροντας στην αδιαφορία τους ή στην καλοσύνη τους ή στις καλές σχέσεις τους. Το σύνολο σχεδόν των φιλάθλων που δεν υποστηρίζει τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ πιστεύουν ότι η διαφορά που έχουν αυτές οι ομάδες από όσες τις ακολουθούν είναι ψεύτικη και οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στη διαιτησία και στην όποια (μη κοινή πάντως) εξωαγωνιστική δύναμή τους.

Ακοπα
Εφέτος και οι τρεις μεγάλοι πήραν άκοπους βαθμούς κυρίως στον πρώτο γύρο. Η ΑΕΚ νίκησε εύκολα στη Νέα Σμύρνη και στη Λιβαδειά. Ο ΠΑΟ, εκτός από τον δικό του περίπατο στη Λιβαδειά, πέρασε χωρίς ιδιαίτερο κόπο από τη Βέροια και διέλυσε τον Εργοτέλη. Ο Ολυμπιακός στραπατσάρισε στο Καραϊσκάκη τον Πανιώνιο και τον ΟΦΗ και δεν είχε πρόβλημα στο Περιστέρι. Αυτές οι νίκες ήταν περισσότερο αποτελέσματα «φανέλας», παρά είχαν να κάνουν με τις δυνατότητες των πρωτοπόρων και τη φόρμα τους. Στον δεύτερο γύρο, όταν όλοι κατάλαβαν ότι οι βασιλιάδες είναι γυμνοί, η ζωή των πρωτοπόρων έγινε πολύ δύσκολη. Ο Ολυμπιακός σώθηκε από τον Νικοπολίδη, η ΑΕΚ έχασε από τον Πανιώνιο, ο ΠΑΟ ίδρωσε ως γηπεδούχος με τον Εργοτέλη, τον Λεβαδειακό και τη Βέροια. Οχι τυχαία μετά τα Χριστούγεννα έγιναν και τα μεγαλύτερα διαιτητικά «εγκλήματα».

Διαφορές
Ολα αυτά τα προηγούμενα δημιουργούν ένα δεδομένο: εντός αγωνιστικού χώρου κι αφήνοντας κατά μέρος την («κατάπτυστη») βαθμολογία, οι διαφορές των πρωτοπόρων από τους υπόλοιπους είναι πολύ μικρές. Αν στο πρωτάθλημα υπήρχε και τρίτος γύρος, η υποψία που έχω είναι ότι οι πρωτοπόροι δύσκολα θα γίνονταν καλύτεροι. Ισως μόνο η ΑΕΚ να έπαιζε λίγο πιο αποδοτικά όσο ο «Ρίμπο» άντεχε να σηκώνει στις πλάτες του την επίθεσή της ― οι άλλοι δύο μάλλον θα κατέρρεαν. Αντιθέτως έχω τη βεβαιότητα ότι θα βελτιώνονταν κι άλλο η Λάρισα, ο Ηρακλής, ο Αρης, ο Αστέρας και ο Πανιώνιος αν ο Τζεμπούρ κρατούσε τα νεύρα του, δηλαδή όλες εκείνες οι ομάδες των οποίων η βαθμολογία είναι πραγματική και όχι «φούσκα».

Ηθική
Δεν συνέβαινε αυτό κάθε χρόνο. Αλλά σε κάποιες περιπτώσεις που έφτανε να κριθεί το πρωτάθλημα οριακά (γιατί ο πρωτοπόρος δεν κατόρθωνε να ξεφύγει), υπήρχε πάντοτε στο πρόγραμμα ένα αποτέλεσμα που δικαιολογούσε -στην ελαστική συνείδηση των φίλων του― την πρωτιά του. Το 2002 ο Ολυμπιακός νίκησε στο ΟΑΚΑ, στον τελικό του πρωταθλήματος, καθαρά την ΑΕΚ 4-3, σε ένα ματς με διαιτητή τον Βασσάρα, που μόνο «εργαλείο» δεν θεωρούνταν ―ως συνέπεια αυτής της νίκης ήρθε η αδιαφορία του Αρη την τελευταία αγωνιστική και το πέρασμα του Ολυμπιακού από τη Σαλονίκη με μισή ντουζίνα γκολ. Το 2003 η Ξάνθη ήταν όντως αδιάφορη στο ματς με τον Ολυμπιακό που κέρδισε 5-1, αλλά οι «ερυθρόλευκοι» είχαν (στο μυαλό του Πανόπουλου κι όχι μόνο) βγει πρωταθλητές με το 3-0 επί του ΠΑΟ στη Ριζούπολη. Το 2004 ο ΠΑΟ πέτυχε μια σειρά από προβλέψιμες νίκες με γκολ στα τελευταία λεπτά (μία στην Τούμπα και μία με την «Προό» ήταν αληθινά θρίλερ), αλλά την κορυφή τη νομιμοποίησε νικώντας 3-1 τον Ολυμπιακό στον τελικό του Κυπέλλου. Φέτος με βάση αυτή την ιδιότυπη είναι αλήθεια λογική (ή ίσως ηθική;) η νίκη της ΑΕΚ με 4-0 στο ντέρμπι θα δικαιολογούσε μια νίκη της στην Τούμπα και μια κατάκτηση πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν έχει να το επιδείξει.

Εκπλήξεις
Τι θα γίνει στην Ξάνθη; Υποψιάζομαι ότι θα παιχτεί το ματς στα ίσια γιατί ο κόσμος της Ξάνθης (όπως ακριβώς και ο κόσμος του ΟΦΗ) δεν γουστάρει τα μέου μέου αβαβά ούτε το τσατσιλίκι. Αν μάλιστα οι παίκτες του Ολυμπιακού πάνε στο ματς έχοντας στο κεφάλι τους ότι «θα καθαρίσει ο πρόεδρος», τότε θα έχουμε εκπλήξεις. Που με βάση την εικόνα των ομάδων στον δεύτερο γύρο μόνο ως εκπλήξεις δεν (θα) μπορούν να αξιολογηθούν.

Συμπέρασμα
Για να το πω απλά: προστασία υπήρξε, το παρασκήνιο δούλεψε και ο μηχανισμός προσπάθησε. Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να δικαιολογήσει στο ΟΑΚΑ την αναιμική πρωτιά του. Ο πρόεδρός του πήρε εντολή την Κυριακή από το Καραϊσκάκη να πάρει κι αυτόν τον τίτλο. Αλλά, άμα τα έρμα δεν μπορούν, τι να κάνουμε, βρε αδερφέ;

Ολα ή τίποτα
Πιο πολύ πάντως κι από το Ξάνθη ― Ολυμπιακός, περιμένω να δω τι θα γίνει στο ΠΑΟΚ ― ΑΕΚ. Στη Σαλονίκη τις τελευταίες μέρες θυμούνται και συζητούν ότι πέρυσι η ΑΕΚ ήταν αδιάφορη στο τελευταίο ματς της σεζόν με αντίπαλο τον Πανιώνιο και εξαιτίας της ήττας της στη Νέα Σμύρνη ο ΠΑΟΚ δεν βγήκε Ευρώπη. Επίσης η κίνηση του Γιώργου Γεωργιάδη να ανακοινώσει ότι αυτό είναι το τελευταίο ματς της καριέρας του έδωσε στο παιχνίδι μια άλλη βαρύτητα ―δεν είναι το τελευταίο εντός έδρας ματς μιας χρονιάς που πρέπει να φύγει και να μην ξανάρθει, αλλά το τελευταίο ματς του αρχηγού του ΠΑΟΚ, τον οποίον αυτά τα δύο τελευταία χρόνια η εξέδρα αγάπησε. Ο οπαδός του ΠΑΟΚ μπορεί να είναι αντιολυμπιακός και να βγάζει σπυράκια στην ιδέα ότι με μια νίκη του θα βγάλει τον Ολυμπιακό πρωταθλητή, αλλά από την άλλη θυμώνει κι εύκολα αν αισθανθεί ότι η ποδοσφαιρική Ελλάδα ετοιμάζεται να του κολλήσει την ετικέτα του στημένου. Οπως λέει κι ένας φίλος, πρώην ποδοσφαιριστής, «ο ΠΑΟΚ δίνει (κι έχει δώσει κατά καιρούς πολλά), αλλά δεν στήνει». Το θέμα είναι τι μπορεί να κάνει κόντρα στη φορμαρισμένη ΑΕΚ.

Θεωρητικά δεν μπορεί να κάνει και πολλά. Στα τελευταία ματς ο ΠΑΟΚ έχει σταματήσει να είναι παραγωγικός, δεν φτιάχνει φάσεις και σκοράρει πολύ δύσκολα: η έτσι κι αλλιώς προβληματική επίθεσή του έχει πετύχει μόλις ένα γκολ στα τέσσερα τελευταία ματς κι αυτό με πέναλτι. Η απουσία του Γκάβραντσιτς και ίσως του Μελίσση από την άμυνα είναι σαφώς μεγάλο πρόβλημα και η μεσαία γραμμή από τη στιγμή που έπεσε ο αρχικός ενθουσιασμός του Βερόν έχει σταματήσει να λειτουργεί όσο σωστά λειτουργούσε προ διμήνου. Αλλά, αν ο ΠΑΟΚ και η Τούμπα έχουν το πάθος που είχαν στο ματς με τον Ολυμπιακό, δεν αποκλείεται τίποτα ―άλλωστε ο ΠΑΟΚ κυνηγά όλη τη σεζόν μια νίκη που να θυμίζει πόσο μεγάλη ομάδα είναι και το ματς με τη φιλόδοξη ΑΕΚ προσφέρεται για κάτι τέτοιο.

Η ΑΕΚ, εκτός από φιλοδοξίες, δείχνει να έχει και ρυθμό ―όμως προσοχή δεν πρέπει να μας ξεγελούν τα τελευταία παιχνίδια της, γιατί αυτά έγιναν στο ΟΑΚΑ, όπου γενικώς φέτος η ΑΕΚ ήταν πιο παραγωγική. Αν η «Ενωση» επαναλάβει την εμφάνιση που έκανε με την Καλαμαριά δύσκολα θα κερδίσει. Αν από την άλλη βρει χώρους στις αντεπιθέσεις μπορεί να κάνει περίπατο. Κάτι ενδιάμεσο, συγγνώμη, αλλά δεν το βλέπω.